Της Βάσσας Παρασκευά για τους «Ιωνες»
Στις 30 Ιουλίου συμπληρώνονται 40 ημέρες από την εκδημία του Σάββα Μεντεκίδη. Η απουσία του γίνεται αισθητή ολοένα και περισσότερο για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε. Αρχικά από το 1994, έτος ιδρύσεως της Πολιτιστικής Εστίας Μικρασιατών Νέας Ιωνίας «ΙΩΝΕΣ» και αργότερα στάθηκε ως πολύτιμος αρωγός στο έργο της Εστίας μας. Ήταν ένας άνθρωπος ευγενικός, χαρούμενος, με ιδιαίτερη την αίσθηση του χιούμορ, αισιόδοξος και δυναμικός που δεν άφηνε περιθώρια για αρνητικές σκέψεις και απογοητεύσεις. Με τον Σάββα Μεντεκίδη ένιωθες σιγουριά και ασφάλεια. Δεν σου άφηνε περιθώρια για το αδύνατο, αντίθετα διασκέδαζε τα προβλήματα, τα προσπερνούσε με την ευελιξία και την εξυπνάδα που γινόταν αισθητή από την πρώτη συνάντηση μαζί του. Η οικονομική άνεση ως αποτέλεσμα των επιτυχημένων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του δεν τον έκανε αλαζονικό, αντίθετα ανέπτυξε περισσότερο τον αλτρουισμό και ενεργοποίησε την έμφυτη τάση του για προσφορά. Το πλήθος του κόσμου που τον συνόδευσε στην εξόδια ακολουθία, αλλά και στο μνημόσυνο των σαράντα ημερών από την εκδημία του αποδεικνύει την αγάπη του κόσμου, την εκτίμηση και το σεβασμό που του έπρεπε. Ως Μικρασιάτες τρίτης γενιάς είμαστε ιδιαίτερα τυχεροί, γιατί εξαιτίας της γυναίκας του κ. Νίτσας Μεντεκίδου με καταγωγή από την Προύσα της M. Ασίας, μέλους του ΔΣ της Εστίας, αναγνώρισε τον αγώνα και την προσπάθεια που καταβάλλουμε για τη διάσωση του Μικρασιατικού πολιτισμού ως «συμπάσχων» απόγονος του Ποντιακού ξεριζωμού. Στο όραμα ιδιαίτερα της Εστίας μας για την απόκτηση στέγης με πρωτοπόρο την Άννα Αϊβαζόγλου, όπου θα υπηρετείται η έρευνα για τον Μικρασιατικό Πολιτισμό, ήταν καθοριστική η παρουσία του. Στάθηκε στο πλευρό της σημερινής προέδρου κ. Άννας Πετσιάβα – Παπανικολάου με πραγματικό ενδιαφέρον και αγωνία, ενώ δραστηριοποιήθηκε προς κάθε κατεύθυνση χωρίς να σκέφτεται την κούραση και τον προσωπικό του ελάχιστο χρόνο προκειμένου να υλοποιηθεί ο στόχος μας.
Σε προσωπικό επίπεδο στάθηκε σύζυγος και πατέρας με αξίες που μετέδωσε στα παιδιά του Δημήτρη και Ελισάβετ. Η αναγνώριση του κόσμου για την πλούσια δραστηριότητά του αποτυπώνεται στις τιμητικές πλακέτες που κοσμούν ακόμη το γραφείο του. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη βράβευσή του από πολιτιστικούς συλλόγους της ευρύτερης περιοχής του Ν. Κοζάνης και Ν. Πιερίας, από τον Σύλλογο Μεταμοσχευθέντων Ελλάδος, Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας, Σύλλογο ΑΜΕΑ Πτολεμαῒδας, ενώ βραβεύτηκε ως ένας από τους επιτυχημένους αυτοδημιούργητους επιχειρηματίες Δυτικής Μακεδονίας. Ως μόνιμος χορηγός του φεστιβάλ Ολύμπου αποδεικνύεται το ενδιαφέρον του στα πολιτιστικά δρώμενα, αλλά και η σύνδεσή του με την τοπική κοινωνία.
Η απώλειά του βαριά. Η θύμησή του νωπή, αλλά σίγουρα μακρόχρονη. Ευχόμαστε οι απόγονοί του να έχουν την ίδια και ακόμη πιο επιτυχημένη διαδρομή…
