Του Δρ. Α. Σ., οικονομολόγου
Δυστυχώς, αυτή τη φορά η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και έφτασε στο απροχώρητο. Δεν είναι υπερβολή. Δεν είναι καθόλου απλά τα πράγματα ούτε υπάρχει κάποια διέξοδος. Μετά τη πολύ «μεγάλη και σημαντική πρόοδο» που έχει συντελεστεί στην ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τους αξιωματούχους σωτήρες, και τις «πετυχημένες» δομικές μεταρρυθμίσεις (structural reforms), όπως το κόψιμο των συντάξεων στις χήρες για να τις αφήσουμε να πεθάνουν μαζί με τα παιδιά των εκλιπόντων, η ακόμη η μεγάλη δομική μεταρρύθμιση το να επισπεύσουν με ηλεκτρονικό, γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο να ξεσπιτώσουν το πληθυσμό της χώρας αφού τους χρέωσαν με πλασματικό και ανέντιμο τρόπο για να αρπάξουν την περιουσία του, υπάρχει όντως μεγάλη ανάγκη, το συντομότερο δυνατόν, να κλείσει η αξιολόγηση για να μπορέσει να λειτουργεί πρόγραμμα και χώρα.
Η «συμφωνία είναι δυνατή μέσα στις επόμενες μέρες», είχε δηλώσει μεταξύ των άλλων στις 4/4/2017 προς τους ευρωβουλευτές ο Ευρωπαίος επίτροπος επί των οικονομικών υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισι, συνεχίζοντας πως «αν δεν ολοκληρωθεί σύντομα η συμφωνία, η καθυστέρηση της, δημιουργεί κινδύνους».
Έχουμε λοιπόν τον Έλληνα πρωθυπουργό που θέλει συμφωνία για χρέος και δεν θέλει μέτρα, έχουμε το ΔΝΤ που θέλει συμφωνία για χρέος και θέλει μέτρα, έχουμε τη Γερμανία που θέλει μέτρα αλλά δεν θέλει συμφωνία. Όλα αυτά μαζί πρέπει να συμβιβαστούν, κάτι που φυσικά δεν γίνεται.
Τέλος έχουμε και όλους τους άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους ως κομπάρσους να λένε τα καλά λόγια (κοροϊδία και ψέμα), που όλοι αυτοί «αναγνωρίζουν όλες τις πολιτικές προσπάθειες που έχει κάνει η Ελλάδα και ο λαός της στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων και των δημοσιονομικών της», αλλά πρέπει όμως και αυτά ως προαπαιτούμενα «να υιοθετηθούν ακόμη πιο σκληρές – δύσκολες πολιτικές επιλογές», θυσίες στον βωμό της ανάπτυξης που δεν έρχεται, πράγμα που έγινε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης του διημέρου της ψήφισης μέτρων στη Bουλή, στις 17 και 18 Μαΐου. Το μόνο που προσφέρουν οι κομπάρσοι αυτοί, είναι βοήθεια στο καλά κρυμμένο έργο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, που γνωρίζει ότι η χώρα πτώχευσε, δεν έχει δυνάμεις σωτηρίας εντός του ευρω και είναι ώρα γρήγορα όμως, για περαιτέρω δυσκολία – χρέωση της χώρας, κάτω από μια ευθύνη που πρέπει να την έχει όχι ο ίδιος που ωφελείται αλλά το ΔΝΤ, πριν τις τελικές αποφάσεις.
Η θέση του ΔΝΤ, σύμφωνα με την οποία πρέπει γρήγορα, καθαρά και συγκεκριμένα οι Ευρωπαίοι να τοποθετηθούν στη διευθέτηση – ρύθμιση του χρέους για να κλείσει η συμφωνία -αξιολόγηση αντικρούει στη θέση της Γερμανίας που δεν θέλει τη δέσμευση συμφωνίας χρέους.
Τα μέτρα της συμφωνίας κατ’ ουσία υποταγής και τα αντίμετρα ως παυσίπονο ψηφίστηκαν, στις 22 Μαΐου 2017, η αξιολόγηση όμως δεν επισημοποιήθηκε, δεν έκλεισε ούτε ξεκαθάρισε το τοπίο και τη θέση των Ευρωπαίων για το χρέος. Η αξιολόγηση δυστυχώς δεν θα κλείσει.
Η Γερμανία δεν ξεκαθαρίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση τους υπάλληλους του Ταμείου, που σύμφωνα με το καταστατικό του απαγορεύεται στο Ταμείο να συνεχίσει να συμμετέχει σε οποιοδήποτε πρόγραμμα, όταν το χρέος μιας χώρας δεν είναι βιώσιμο. Άρα απαγορεύεται να συμμετέχει και στο ελληνικό πρόβλημα (πρόγραμμα) και πρέπει να αποχωρήσει.
Το νέο δεδομένο με τη σειρά του δημιουργεί νέα εμπλοκή και δυσκολία αφού δυσχεραίνει τη συμμετοχή της Γερμανίας (αυτή κινεί τα νήματα της όποιας βοήθειας) μιας και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε δημόσια ξεκαθάρισε, εδώ και αρκετό καιρό, ότι «χωρίς το ΔΝΤ δεν μπορεί η Γερμανία να συμμετέχει σε κανένα πρόγραμμα βοηθείας, οπότε και σταματά κάθε οικονομική βοήθεια – πρόγραμμα προς την Ελλάδα».
Θυμίζει 2015 λένε κάποιοι, σκηνικό κάτι από το παρελθόν τότε που πάλι η Ελλάδα ξέμεινε από χρήματα και πρόγραμμα, μόνο που δεν είναι το ίδιο. Άλλο το 2015 άλλο το 2017. Η διαφορά είναι ότι το 2015, μετά από 4 και πλέον μήνες που πάλι για λόγους σκοπιμότητας των Ευρωπαίων, εκμεταλλευόμενοι τις Παλικαριές της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν έκλεινε η συμφωνία, τελικά έκλεισαν οι τράπεζες. Σήμερα το 2017 όμως έφεραν ολοι τους τη χώρα και τους πολίτες της σε δισεπίλυτο πρόβλημα με τις επιλογές τους, η οικονομία είναι στα βράχια και δυστυχώς κλείνει η χώρα. Ο Παντοδύναμος …να βάλει το χέρι του.
