ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Πανελλήνιες …Ιερά Εξέταση

πανελλήνιες-ιερά-εξέταση-445782

Της Νατάσας Λαμπρινάκου, Κλασικής Φιλολόγου

[email protected]

Πανελλήνιες: μία λέξη που προκαλεί τρόμο, ρίγος, πίεση, καρδιοχτύπια και ηλεκτρισμό. Γενικά, έχει περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες ακόμη και από το χειρότερο φάρμακο. Φέτος, δε, όλα αυτά σε βαθμό επιδημιολογίας. Γιατί; Μα για τι άλλο; Λόγω των ανεκδιήγητων αλλαγών, τις οποίες έκανε το υπουργείο και αφορούν την διεξαγωγή των εξετάσεων.

Σαν να μην έφτανε το άγχος, η πίεση και η κούραση που βιώνουν μαθητές, γονείς και καθηγητές για πολλούς μήνες, το υπουργείο έκρινε σκόπιμο να τα παρατείνει. Έτσι, από εκεί που οι Πανελλαδικές εξετάσεις διεξάγονταν στα τέλη του Μαΐου, την φετινή χρονιά θα λάβουν χώρα σχεδόν στα μέσα Ιουνίου. Αλλά το χειρότερο δεν είναι ότι πήραν παράταση. Το χειρότερο είναι ότι διεξάγονται μετά τις ενδοσχολικές εξετάσεις. Τι σημαίνει αυτό; Παραδοσιακά μέχρι φέτος οι μαθητές της τρίτης λυκείου πρώτα έδιναν τα μαθήματα των Πανελληνίων και μετά τα υπόλοιπα μαθήματα της χρονιάς τους, που απαιτούνται για την απόκτηση απολυτηρίου. Φέτος, όμως, αυτό άλλαξε. Οι μαθητές πρώτα δίνουν τα μαθήματα των ενδοσχολικών τους εξετάσεων και στη συνέχεια αυτά των Πανελλαδικών. Στα ενδοσχολικά μαθήματα, μάλιστα, περιλαμβάνονται και αυτά που θα δώσουν στις Πανελλήνιες. Γιατί; «Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα», όπως θα απαντούσε και ο Σωκράτης και «αμαρτίαν ουκ έχω». Η λογική πίσω από αυτό; «Καμία απολύτως», θα απαντήσω. Η πρόθεση; «Άγνωσται αι βουλαί», θα πω με απορημένη έκφραση στο πρόσωπό μου, από την οποία κινδυνεύω να κάνω πρόωρες ρυτίδες έκφρασης.

«ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ/ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ» θα ήταν η καταλληλότερη απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κανείς σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, σαν αυτές που συναντάμε ως πιθανές απαντήσεις ερωτηματολογίου. Και εκτός του να κρίνουμε αυτήν την αλλαγή και να εξετάσουμε τις προθέσεις και τους σκοπούς της, ασυγκρίτως σημαντικότερο είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους υποψηφίους των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων. Τα παιδιά αυτά ενημερώθηκαν καθυστερημένα για τις ξαφνικές αυτές αλλαγές και, όπως συμβαίνει με καθετί ξαφνικό, τους προκλήθηκε αναστάτωση. Τόσο οι μαθητές όσο και οι γονείς τους βιώνουν επί αρκετούς μήνες μία πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία, για την οποία περιμένουν την λύτρωση μέσα από τις εξετάσεις. Ας θυμηθούμε πώς ήμασταν και εμείς οι ίδιοι όταν δίναμε εξετάσεις. Άγχος, στρες, διάβασμα ολημερίς και ολονυχτίς, μαθήματα, γράψιμο, πίεση. Φτάναμε στο σημείο να λέμε «ας δώσω να τελειώνω κι ας γίνει ό,τι θέλει! Κουράστηκα, δεν μπορώ άλλο!». Οι γονείς να δίνουν κουράγιο και να συμπαραστέκονται με όποιο μέσο μπορούν προσπαθώντας να μην δείξουν και να μην μεταδώσουν το δικό τους άγχος και αγωνία στα παιδιά κι εμείς οι καθηγητές από τη μία να πιέζουμε και από την άλλη να λέμε «Υπομονή! Πλησιάζει ο καιρός … μετά καλοκαίρι, διακοπές, ποιος σας πιάνει!».

Η αλήθεια είναι ότι, ό,τι και να λέμε εμείς, αυτή η δοκιμασία είναι μοναχική. Σφίγγεις τα δόντια, ανασυντάσσεσαι και συνεχίζεις. Κι εκεί που ξεκινάς για πολλοστή φορά τον αγώνα σου, έρχονται στο μυαλό σκέψεις, όπως «θα τα καταφέρω;», «τζάμπα διαβάζω», «δεν θέλω να τους απογοητεύσω», «τι θα πουν αν δεν τα καταφέρω;», «κι αν δεν περάσω; Μετά πάλι τα ίδια;». ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Τον αγώνα μας τον κάνουμε για εμάς, για κανέναν άλλον. Αν κάποιος άλλος θέλει να αγωνιστούμε για αυτόν, ας αγωνιστεί πρώτα εκείνος για τον εαυτό του. Και δεν θα αρχίσω τα χιλιοειπωμένα τύπου «Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός». Όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος, τον αγώνα μας θα τον εκτιμήσουν λίγοι, οι πολύ κοντινοί και οι οικείοι μας. Είμαστε μια κοινωνία του «φαίνεσθαι» και όχι του «είναι». Αλλά ακόμη κι έτσι, όποιο και να είναι το τελικό αποτέλεσμα, όταν εσύ έχεις κάνει τον αγώνα σου και τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, ό,τι και να σου πουν, τίποτα δεν σε αγγίζει!

Καλή επιτυχία στους μαθητές μου και σε όλους τους υποψηφίους! Και μην μασάτε! Στις εξετάσεις τελειώνει μόνο ο κόπος, όχι η ζωή!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου