Του Αθ. Παπαδημόπουλου,
Προέδρου Ε.Κ. Βόλου, Μέλους Δ.Σ τη ΓΣΕΕ
Πριν λίγες μέρες, οι Έλληνες εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, η Ελληνική Κοινωνία φορτώθηκαν ένα νέο Μνημόνιο! Το τέταρτο, κατά σειρά, που φέρει φαρδιές-πλατιές τις υπογραφές των 153 βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι οποίοι το έφεραν στη Βουλή και το ψήφισαν!
Αν «δει» κανείς, σελίδα προς σελίδα, το νέο Πολυνομοσχέδιο (κάτι που είμαστε βέβαιοι πως δεν μπήκαν καν στον κόπο να κάνουν αυτοί που το ψήφισαν), θα διαπιστώσει ότι δεν αποτελεί παρά την «υλοποίηση» της προεκλογικής λίστας υποσχέσεων του κ. Τσίπρα, αλλά από την …ανάποδη!
Και αυτό γιατί με το 4ο μνημόνιο όχι μόνο δεν γίνεται πράξη έστω και ένα από εκείνα που ο σημερινός Πρωθυπουργός υποσχέθηκε, προφανώς για ν’ αρπάξει την ψήφο των εξαπατηθέντων Ελλήνων αλλά, τουναντίον, ανοίγει ο δρόμος για νέα, μακρύχρονα και βαρύτερα μέτρα!
Μέτρα, που συνοδεύονται από αερολογίες «αντίμετρων», χωρίς αντίκρισμα και χωρίς αξιόπιστο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, κάτι που αποτυπώνεται, άλλωστε, και στο χάος που χωρίζει την κυβερνητική υπεραισιοδοξία από τις συνεχιζόμενες επίπονες «αξιώσεις» των δανειστών, που ζητούν την υποθήκευση του οικονομικού μέλλοντος της χώρας έως το 2060!
Και δεν το λέμε τυχαίως αυτό, καθόσον πουθενά στο 4ο Μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν υπάρχει ίχνος, έστω, αναπτυξιακής πρότασης! Αξιόπιστης, δηλαδή, πρόβλεψης για πειστική και σταθερή οικονομική πολιτική, προκειμένου η χώρα να ανακάμψει και η πιστοληπτική της αξιοπιστία να αποκατασταθεί και να βγει απ’ την επιτήρηση.
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να βαυκαλίζεται, επιμένοντας να πείσει και την Ελληνική Κοινωνία! Επιμένει να ενεργεί όπως ενεργούσε και κατά το παρελθόν! Με πολιτικές, δηλαδή, αεροβασίες και του λόγου τεχνάσματα.
Αλλά ας θυμηθούμε τι έλεγε, τότε ο πρώην «πολέμιος» και νυν συνέταιρος των δανειστών (όταν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, υποσχόταν δώρα εκατομμυρίων στους Έλληνες και έξοδο της χώρας απ’ τα μνημόνια) και τι έφερε τώρα στους Έλληνες, με το νέο μνημόνιο:
- Η «επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ τον μήνα» και η «επανισχύς των Συλλογικών Συμβάσεων», μετατράπηκαν σε περαιτέρω περικοπές των συντάξεων, διεύρυνση των φορολογικών χαρατσιών (επί δικαίων και αδίκων),περικοπή και κατάργηση επιδομάτων!
Ειδικώς οι υποσχέσεις για «τον κατώτατο μισθό και την …13 σύνταξη», έγιναν νέα βαρύτερα μέτρα για τους συνταξιούχους και νέος αντεργατικός νόμος για εργαζόμενους – συνδικάτα!
- Το «αφορολόγητο για κάθε μισθό έως 1.000 ευρώ ανά μήνα» και «η προστασία των χρεωμένων Ελλήνων από τις τραπεζικές απαλλοτριώσεις», έγιναν μείωση του αφορολογήτου για όλους και χιλιάδες κατασχέσεις τη μέρα (ηλεκτρονικές, μάλιστα), προφανώς για να μην περιμένουν τα funds!
- H «επέκταση του Κοινωνικού Κράτους» και η «δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια», με την «επιδότηση σίτισης 300.000 άπορων οικογενειών», αντικαταστάθηκαν στο Μνημόνιο, με την κατάργηση ακόμη και επιδομάτων που αφορούσαν στη στήριξη των στοιχειωδώς διαβιουσών Ελληνικών οικογενειών (επίδομα οικονομικής ενίσχυσης οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα που έχουν παιδιά σχολικής ηλικίας, επίδομα νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας νέων κάτω των 29 ετών σε περίπτωση απόλυσης, προνοιακό επίδομα απροστάτευτων από πατέρα τέκνων, οικονομική ενίσχυση φυσικών προσώπων που τελούν σε κατάσταση απόλυτης ένδειας)!
- Όσο για τις περίφημες «πολεμικές ιαχές» του κ. Πρωθυπουργού και προσωπικώς της Υπουργού Εργασίας, πως το ΔΝΤ «θα ηττάτο στα εργασιακά», επισυνέβη ακριβώς το αντίθετο! Με την κυβέρνηση να παρουσιάζει ευκαιριακώς ως …νίκη την μετάθεση της ουσιαστικής συζήτησης για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τις Συλλογικές Συμβάσεις, τον κατώτατο μισθό και τη μετενέργεια στις καλένδες της τρίτης αξιολόγησης, αφού, βεβαίως, είναι δεδομένη η συνέχιση της επιτήρησης της χώρας μας για πολλά χρόνια ακόμη!
Δυστυχώς, ο παλιός δίγλωσσος λόγος του κυρίου Πρωθυπουργού παραμένει ως σήμερα αναλλοίωτος. Και εξαιτίας του η Ελλάδα και οι πολίτες της είναι φορτωμένοι με ένα 4ο μνημόνιο, ενώ οι υποσχέσεις των δανειστών έμειναν υποσχέσεις!
Η δεύτερη αξιολόγηση δεν έχει ουσιαστικά κλείσει, η απόφαση για την ένταξη της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν έχει ληφθεί, η ελάφρυνση του χρέους αμφισβητείται και η αποδέσμευση της δόσης για τις υποχρεώσεις που έχει η Ελλάδα παραμένει σε εκκρεμότητα!
Όσοι, παρά και όλα τα παραπάνω, δεν αντιλαμβάνονται το «παιχνίδι» που ξαναπαίχτηκε από τη Συγκυβέρνηση, συνειδητά ή ασυνείδητα κλείνουν τα μάτια στα χειρότερα που είναι μπροστά μας. Και αυτό είναι το πραγματικά επικίνδυνο.
