ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ανεργία και τρόποι θεραπείας της

ανεργία-και-τρόποι-θεραπείας-της-449140

Του Περικλή Αργύρη, Βρυξέλλες

Εδώ και χρόνια ακούγεται ότι η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη, και το πιο μεγάλο ποσοστό ανεργίας για τους νέους στον κόσμο. Η λύση όλοι λένε είναι η ανάπτυξη.

Η λέξη «ανάπτυξη» ακούγεται παντού. Με την ανάπτυξη θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, λένε. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλες τις άλλες χώρες.

Στα περασμένα 100 χρόνια είχαμε πολύ μεγάλες εξελίξεις. Ίσως τόσο μεγάλη πρόοδο και ανάπτυξη είχαμε σε αυτά τα χρόνια, που στην Ευρώπη και την Αμερική η ανάπτυξη τώρα είναι μειωμένη. Δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για ανάπτυξη, όπως είχαμε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας σε αυτόν τον αιώνα καταφέραμε να επιτύχουμε πολλά για να διευκολύνουμε τη ζωή μας και να αναπτύξουμε σχεδόν τα πάντα. Αυτή η ίδια η τεχνολογία μάς έφερε όμως ανεργία σε πάρα πολλούς τομείς.

Επαγγέλματα χάθηκαν λόγω της αυτοματοποίησης και του υπολογιστή. Δουλειές που χρειάζονταν δυο ή τρία άτομα, τώρα χρειάζονται ένα ή και κανένα.

Σιγά, σιγά αυτή η εξέλιξη των υπολογιστών έφτασε σε όλους τους τομείς της επιστήμης και η υψηλή τεχνολογία πληροφοριών να κατακτά την εμπιστοσύνη όλων. Πιο μεγάλη εμπιστοσύνη από τον ίδιο τον άνθρωπο.

Έχουμε πλέον φτάσει σε ένα σημείο της ανάπτυξης και τεχνολογικής εξέλιξης που πρέπει να δούμε τι προβλήματα έχουμε προκαλέσει και πού μπορούμε να τα διορθώσουμε. Ένα από αυτά τα προβλήματα είναι η μεγάλη ανεργία, το χειρότερο για κάθε χώρα.

Αλλά ας γυρίσουμε στην ανεργία της Ελλάδος, που σήμερα είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, με πολύ μεγάλο ποσοστό για τους νέους.

Η Ελλάδα είχε καλή βιομηχανία, ακόμα και εργοστάσια αυτοκινήτων, εξαιρετικά ναυπηγεία, στα ορυκτά μας είχαμε επιτυχίες και μεγάλες εξαγωγές ορισμένων ορυκτών στα χρόνια του 1950 και 1960. Η γεωργία και γεωπονία ήταν στο ύψος τους. Ο τουρισμός είχε αρχίσει να αναπτύσσεται. Οι οικοδομές ήταν κάτι που το έβλεπε ο καθένας παντού. Οδοί κατασκευάζονταν παντού και ο κόσμος άρχισε να συνέρχεται μετά από τα άγρια και καταστροφικά χρόνια του πολέμου.

Το μόνο κακό που είδαμε ήταν ότι ο πληθυσμός στην πρωτεύουσα μεγάλωνε και στις άλλες πόλεις μειωνόταν. Ίσως αυτό ήταν το σύνδρομο της ασφάλειας. Για κάποιο λόγο όλοι οι πολίτες βρήκαν την Αθήνα το πιο ζωντανό κέντρο της χώρας, και οικονομικώς το πιο ασφαλές. Αλλά παντού η ζωή είχε γίνει ενδιαφέρουσα και ευχάριστη. Η πρόοδος ήταν καλή και αρχίσαμε να βλέπουμε καλή ανάπτυξη.

Στο τομέα της επιστήμης οι Έλληνες είχαν ίσως την μεγαλύτερη επιτυχία. Παντού είχαν πάει οι Έλληνες επιστήμονες και είχαν φτάσει στο ύψος της επιτυχίας στην επιστήμη. Η συμβολή των Ελλήνων επιστημόνων ήταν πάντοτε από τις πιο σπουδαίες στο κόσμο.

Αναγνωρισμένοι σε όλο τον κόσμο για την αρμοδιότητα τους και την εντιμότητα τους, σχεδόν σε όλους τους τομείς της επιστήμης. Ο Έλληνας επιστήμονας που είχε το σεβασμό των άλλων μπορούσε να διαπρέπει παντού, αλλά προπάντων στο εξωτερικό.

Μέσα στη δεκαετία του 1970 τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν με τη διαφθορά. Η μεγάλη καταστροφή άρχισε με τη χούντα. Η διαφθορά πήρε μεγάλη δύναμη, σε βαθμό που ο κάθε ένας έκανε ότι ήθελε και προς όφελος δικό του.

Παρόλα αυτά που περάσαμε, αρχίσαμε πάλι την ανάπτυξη και την πρόοδό μας.

Δυστυχώς όμως η διαφθορά, η μίζα και το ρουσφέτι δυνάμωσαν, και ο κόσμος άρχισε να στηρίζεται σε αυτά. Δεν είναι ανάγκη να μπούμε σε λεπτομέρειες σε αυτές τις τρεις καταστροφικές φάσεις ζωής, αλλά απλώς να δούμε τα αποτελέσματα.

Ο υπάλληλος και ο εργάτης άρχισαν να έχουν καλές δουλειές και να γεμίζει το προσωπικό του δημοσίου κλάδου. Οι πολιτικοί, παντού, είχαν τα γραφεία τους για ρουσφέτια. Για να βρεις δουλειά ήταν πολύ εύκολο, κτύπημα μιας πόρτας ήταν η είσοδος στη θέση εργασίας. Σχεδόν όλα γινόταν με ρουσφέτι, ό,τι ήθελες να κάνεις μπορούσες να το κάνεις, αρκεί να ήξερες κάποιον!

Στις διάφορες διαπραγματεύσεις η αποθήκευση χρημάτων έγινε από μίζες. Τα περισσότερα χρήματα που έφυγαν στο εξωτερικό ήταν από μίζες. Όταν είχα τη διεύθυνση ενός εργοστασίου στη Μέση Ανατολή για την Αμερικανική εταιρία μου και έκανα εισαγωγή προϊόντων από την Ελλάδα, κάποιος με ρώτησε πόσο τοις εκατό παίρνω εγώ! Και μου είπε ότι είμαι βλάκας που δεν παίρνω μίζα!!

Στο θέμα της φορολογίας η διαφθορά κατόρθωσε να κάνει μόνον τον υπάλληλο να πληρώνει σωστό φόρο, που του κρατούσαν από τον μισθό του! Δεν υπήρχε καμία ειλικρίνεια στις φορολογικές δηλώσεις, οι δε φορολογικοί υπάλληλοι πληρώνονταν και τα περνούσαν όλα ή έκλειναν τα μάτια τους.

Με αυτά τα τρία «αγαθά»: ρουσφέτι, μίζα και φοροδιαφυγή, τη μεγάλη διαφθορά, μεγαλώσαμε για τόσα χρόνια και πλούτισαν αρκετοί. Σιγά, σιγά η ανεργία και η έλλειψη χρημάτων άρχισαν να μας χτυπάνε από παντού και φτάσαμε στο 2008, όταν και μας βρήκε η μεγάλη παγκόσμια κρίση. Οι πολιτικοί μας δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και πέσαμε στα χέρια των άλλων. Όλα σταμάτησαν και ο λαός άρχισε να υποφέρει. Χρήματα δεν έχουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε μεγάλα έργα, και έτσι η ανεργία διαρκώς αυξάνεται.

Σήμερα έχουμε μικρή βιομηχανία, τα ναυπηγεία μας είναι σχεδόν άδεια, η γεωργία και κτηνοτροφία έχει μείνει πίσω, τα ορυκτά μας και ο χρυσός μας είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο, οι εξαγωγές μας έχουν πέσει, ενώ και ο τουρισμός μας μειώθηκε, σε αντίθεση με άλλες ανταγωνιστικές χώρες, όπως της Τουρκίας που αυξήθηκε.

Μετά από μεγάλες βλακείες των πολιτικών και των κυβερνήσεων, επιτέλους παραδέχεται τώρα η κυβέρνηση πως έχουμε μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων – ορισμένοι το ήξεραν από πριν το 1985, αλλά δεν υπήρχε υποδομή και κανένας δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Αναγκάστηκε η κυβέρνηση να πάρει δάνεια για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Με αυτά τα δάνεια ήρθαν τα μνημόνια και η καταστροφή του ηθικού των πολιτών. Μετά από τα μεγάλα σφάλματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την πίεση της Γερμανίας και τα λάθη των πολιτικών, βρέθηκε η χώρα σε μια τρομερά δύσκολη οικονομική κατάσταση και εξαιρετικά μεγάλη ανεργία.

Μετά από τη μεγάλη κρίση του 2011, και τη διοικητική θέση αντί πρωθυπουργό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραδέχθηκε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ανάπτυξη! Τους πήρε καιρό να το καταλάβουν! Τι είδους ανάπτυξη όμως θα μπορούσε η Ε.Ε. να μας δώσει;

Ξένες εταιρείες να έρθουν στην Ελλάδα με κεφάλαια για επιχειρήσεις θα ήταν το πιο καλό για την οικονομία και για την ανεργία. Αλλά δυστυχώς λόγω της πολιτικής αστάθειας της χώρας κανένας δεν επενδύει σε μια χώρα που δεν έχει σταθερή φορολογική νομοθεσία και καμία εγγύηση ότι θα μπορέσει να εξαγάγει τα κέρδη του και το κεφάλαιό του.

Αν κοιτάξουμε στις ανεπτυγμένες πόλεις, δεν έχει μείνει πολύς χώρος για καινούργια κτήρια. Το μόνο που χρειάζεται η πόλις είναι συντήρηση και ανάπτυξη στα μέσα μεταφοράς και υπηρεσιών. Αυτό είναι κάτι που ισχύει για όλες τις μεγάλες πόλεις του πολιτισμένου κόσμου, και πρέπει να είναι ένας από τους σημαντικούς στόχους για την Ελλάδα. Με την βοήθεια της Ε.Ε. πρέπει να το επιτύχουμε.

Η βοήθεια της Ε.Ε. πρέπει να εστιαστεί στην ανάπτυξη των τομέων που η χώρα έχει πλεονέκτημα. Πιο συγκεκριμένα: επιστροφή στην εξαιρετική παγκοσμίως γνωστή ικανότητα των ναυπηγείων μας, επιστροφή στη βιομηχανία μας, την εκμετάλλευση των ορυκτών μας και του χρυσού, επιστροφή στην ανώτερη καλλιέργεια των γεωργικών εκτάσεων μας και την κτηνοτροφία μας.

Εμείς πρέπει να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας στον τουρισμό. Η Ελλάδα είναι παράδεισος για τους τουρίστες όταν αυτοί αντιμετωπίζουν την πραγματική εγκάρδιο φιλοξενία και τις καλές υπηρεσίες. Η θάλασσά μας και ο ουρανός μας είναι ίσως οι καλύτεροι του κόσμου. Οι μαρίνες μας από τις καλύτερες και μπορούν να συνεισφέρουν πολύ στα εισοδήματα του λιμανιού.

Πρέπει να αναπτύξουμε πάλι το αίσθημα της φιλοξενίας. Πρέπει να βελτιώσουμε τις συγκοινωνίες. Πρέπει να σταματήσουν οι εκμεταλλεύσεις και οι κλεψιές. Θυμάμαι, το 1982, που είχα πάει για διακοπές μια εβδομάδα στην Κρήτη, στο εστιατόριο παρήγγειλα μπαρμπούνια μιλώντας Αγγλικά, όταν τον ρώτησα στα Ελληνικά αν είναι φρέσκα, μου απήντησε: «δεν είναι για σας»!!! Έφυγα και πήγα σε άλλα εστιατόρια, τα ίδια και στα τρία που πήγα. Στο τέταρτο που μου είπαν το ίδιο, φώναξα τον ιδιοκτήτη και επέμενα να μου πει γιατί δεν είναι για μένα τα μπαρμπούνια, και μου είπε: «είναι κατεψυγμένα, οι ξένοι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά»!!!

Η βιομηχανίες, τα ορυκτά μας και ο τουρισμός, είναι τομείς στους οποίους έχουμε εμπειρία και υποδομή. Το πιο σημαντικό είναι η καλή διαχείριση για να ολοκληρώσουμε τους στόχους μας.

Αλλά, ο μεγάλος πλούτος της χώρας είναι οι υδρογονάνθρακες. Σε αυτόν τον τομέα πρέπει να εξασφαλίσουμε την υποδομή και μια δυνατή διαχειριστική Διεύθυνση ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να παράγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο το συντομότερο δυνατόν και να έχει το μεγάλο εισόδημα που θα της προσφέρει ο βυθός της θαλάσσης. Είναι απαραίτητο να έχουμε καλούς εμπειρογνώμονες διότι αυτός ο τομέας ναι μεν είναι πιο σημαντικός για εξαγωγές και για έσοδα, αλλά έχει και κινδύνους για το περιβάλλον και τους εργάτες.

Η υποδομή πρέπει να είναι σωστή και η επιλογή του εργατικού προσωπικού η πιο αυστηρή. Εάν έχουμε τα χρήματα, πρέπει να φέρουμε τεχνικό εξοπλισμό από το εξωτερικό, με τους επιστήμονες και τους εμπειρογνώμονες που θα μπορέσουν να εκπαιδεύσουν τους υπαλλήλους και εργάτες μας, για να κάνουμε εμείς τις γεωτρήσεις, την εξερεύνηση και παραγωγή των υδρογονανθράκων και κυρίως να προστατεύσουμε το ίδιο μας -υπέροχο και μοναδικό στο κόσμο- περιβάλλον μας.

Εάν δεν έχουμε τα χρήματα, τότε πρέπει να δώσουμε άδειες σε ξένες εταιρείες πετρελαίων να έρθουν στα νερά μας και να κάνουν αυτοί τις γεωτρήσεις, την εξερεύνηση και την παραγωγή. Εδώ όμως οι διαπραγματεύσεις πρέπει να είναι καλές και σκληρές, και πάντα για το συμφέρον της πατρίδας μας. Εδώ το ρουσφέτι και η μίζα δεν πρέπει να υπάρχει.

Η ανεργία θα πέσει όταν η κυβέρνηση, όποια και να είναι, θα συνεχίσει την πραγματοποίηση των στόχων αυτών και θα παρακινήσει τον λαό για να μπορέσει να επιτύχει τους στόχους.

Μόνο με ομαδική εργασία μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους. Ο εγωισμός πρέπει να σταματήσει, προπαντός στη διαχείριση. Όλοι οι πολίτες πρέπει να συνεισφέρουν για το καλό της χώρας και το δικό τους.

Ο ελληνικός λαός χρειάζεται κίνητρα και το ηθικό του θα διορθωθεί, θα ξαναγίνει παραγωγικός και έντιμος. Όταν θα του δοθεί η ευκαιρία για εργασία και καταλάβει ότι μπορεί να συνεισφέρει, θα ξαναγίνει ο καλύτερος της Ευρώπης.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου