ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Αυτοί που υποσχέθηκαν…

αυτοί-που-υποσχέθηκαν-456013

Του Βασίλη Χαλαστάρα,

προέδρου της Ενωσης Προσωπικού Βιομηχανίας Τσιμέντων Βόλου

Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο της χωράς μας, μιας εποχής αδιέξοδης – μελαγχολικής που ολοένα συσσωρεύει προβλήματα – αδιέξοδα και περιορίζει τις λύσεις.

Η πολιτική υποβιβάζεται καθημερινά σε τεχνικές διαχείρισης της εξουσίας, σε αντιπροσωπεύσεις συμφερόντων, σε προσωπικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες στελεχών που θέλουν να κάνουν καριέρα. Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες και η καχυποψία των εργαζομένων. Η απογοήτευση μπρος στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των εργαζομένων είναι γεγονός. Ό,τι υποσχέθηκε η κυβέρνηση και δεν έκανε, το μεταφέρει ξανά στο προσκήνιο, αγνοώντας ότι είχε την ευθύνη υλοποίησης του προγράμματός της. Τα επικοινωνιακά τρυκ, εξωραϊσμού και ωραιοποιήσεις των αριθμών δεν ανταποκρίνονται σ’ αυτό που ζουν καθημερινά οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι. Η διεύρυνση των ελλειμμάτων και ταυτόχρονης αδυναμίας να καταβληθούν οι συντάξεις και οι υποχρεώσεις τους απέναντι των ασφαλισμένων εκποιώντας κάθε περιουσιακό στοιχείο, για να μπορέσει να είναι συνεπής, με διόγκωση των χρεών του Δημοσίου προς τα Ταμεία, με αύξηση της εισφοροδιαφυγής, με ένα διάχυτο κλίμα ανασφάλειας και εκφοβισμού προς τους εργαζόμενους του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, οδηγώντας τους σε πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και ουσιαστικά στην επιβάρυνση και διόγκωση των προβλημάτων. Με αυθαίρετους ορισμούς και πλασματικά δεδομένα προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση ότι η μείωση της ανεργίας έπεσε επικαλούμενη στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας.

Αποκρύπτουν όμως έντεχνα με αλχημείες, τον τρόπο και τις προϋποθέσεις που βάζουν ώστε να μειώνεται το ποσοστό της ανεργίας, ενώ στην πραγματικότητα το ποσοστό είναι τελείως διαφορετικό. Τα στατιστικά διορθώματα των δεικτών με κανένα τρόπο δεν αντιμετωπίζουν τα αίτια που δημιουργούν την ανεργία, την εξαθλίωση, τη φτώχεια. Όταν ακόμη και αυτή που βρίσκουν εργασία είναι εργασία ευκαιριακή ή προσωρινή ή μερικής απασχόλησης ή μέσω προγραμμάτων.

Ο τόπος χρειάζεται ριζικές αλλαγές. Χρειαζόμαστε μια νέα εποχή αναγέννησης, μια νέα μεταπολίτευση. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί, να την εμπνεύσει, να πυροδοτήσει τη δυναμική της στη σημερινή διάταξη των κομμάτων στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας. Κάποιος ασφαλώς που μπορεί να βγει από τα στενά κομματικά τείχη, διευρύνοντας την κοινωνική και πολιτική βάση της εξουσίας. Κάποιος που από τη φύση του στην κοινωνική αναφορά του και στην ιστορική διαδρομή του εκφράζει την ανατροπή και τη μεταρρύθμιση. Δυστυχώς προσπαθούν να περάσουν εντέχνως στην κοινωνία ένα κλίμα ωχαδερφισμού, κομματικής άγονης αντιπαράθεσης, ισοπέδωσης και απαξίωσης της πολιτικής στη λογική του «όλοι ίδιοι είσαστε». Με όλα αυτά επαίρεται η κυβέρνηση και διαλαλεί με τυμπανοκρουσίες την επιτυχία της. Αυτοί που υποσχέθηκαν Αυτοί που ευαγγελίσθηκαν την κάθαρση και τη διαφάνεια. Τι έκαναν αντί να αποκαλύψουν, αποκαλύφτηκαν.

Έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι μια ιστορική ευθύνη απέναντι στο παρελθόν μας, στο παρόν μας, αλλά κυρίως στο μέλλον – το δικό μας, αλλά και ιδιαιτέρως των νέων γενεών.

Πρέπει να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές . Είναι χρέος μας αν θέλουμε να γυρίσει πραγματικά η σελίδα .Έχουμε χρέος όλοι μας να καλέσουμε, να συσπειρώσουμε και να πείσουμε όλο τον προοδευτικό κόσμο, όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ενστερνίζονται τη νέα αλλαγή. Να στείλουμε το μήνυμα του αγώνα της αντίδρασης, της διεκδίκησης μιας δίκαιης αναδιανομής του παραγωγικού πλούτου που τα τελευταία χρόνια γίνεται βίαια και άδικα εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων, όπου οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι, για να ξαναφέρουμε τα χαμόγελο και την ελπίδα στα πρόσωπα των εργαζομένων.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου