ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Επισημάνσεις

επισημάνσεις-479097

Ο στρατηγός Θεμιστοκλής των Αθηνών, οδηγώντας τον στρατό του εναντίον των βαρβάρων, στο δρόμο είδε δυο κοράκια να επιτίθενται το ένα στο άλλο. Προς στιγμήν σταμάτησε και, δείχνοντας τα δύο αυτά πουλιά στους στρατιώτες του, είπε: «Αυτά, ούτε για τους θεούς, ούτε για τους προγόνους, ούτε για τα παιδιά τους, ούτε για την ελευθερία τους νοιάζονται, αλλά μόνο να μη νικηθούν και να μην υποχωρήσουν στη μάχη που δίνουν». Με τα λόγια αυτά, ήθελε να τονώσει το ηθικό του στρατού του και το πέτυχε, νικώντας τον αντίπαλο!!!

Κύριε Πρωθυπουργέ, είστε ο Θεμιστοκλής της σήμερον. Εχθρός μας είναι τα λιμνάζοντα προβλήματα. Τονίστε την ανάγκη στους συντρόφους σας, που είναι ο στρατός σας (αφήστε έξω την πολιτική ιδεολογία τους), να δώσουν σκληρή μάχη (δεν ζητάμε πόλεμο) για την επίλυσή τους. Πρέπει να εξέλθουμε νικητές, γιατί, μέχρι σήμερα, μόνο ήττες γνωρίζουμε. Αφήστε στην πάντα τις πολιτικές… κοκορομαχίες, αυτές που δεν βγάζουν σε τίποτα!

– Τώρα, από την άλλη μεριά, θα μου πείτε. Καλά όλα αυτά, άμα λείψουν οι αντεγκλήσεις στη Βουλή, με τι θα ασχοληθούμε; Τι θα βλέπουμε στην τηλεόραση; Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Γεωργιάδη και Πολάκη; Άμα χάσουμε τους …ψαλτικούς διαλόγους, χαθήκαμε! Μη χρειασθεί να πούμε αυτό που λέγανε οι πρόγονοί μας, όταν τελείωσαν οι μακροχρόνιοι πόλεμοι, που τόσο είχαν συνηθίσει. «Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους»; Να το αντιστοιχίσουμε, για μας, στο «τι θα γίνουμε χωρίς Άδωνη και Πολάκη»; Όχι αγαπητοί μου, το θέαμα και το ακρόαμα είναι απολαυστικό, θέλουμε να μάχονται και οι δυο τους στα χαρακώματα!!! Εγώ, προτού πλαγιάσω, θέλω να πάρω… το ναρκωτικό μου…

– Και από τον νομό μας ξενιτεύονται άνθρωποι που πήρανε το πτυχίο τους, ακόμα και οι πτυχιούχοι της Νομικής. Η δικηγορία είναι στα χειρότερά της χάλια, η δικαιοσύνη ακρίβυνε πολύ, τα πινάκια των δικαστηρίων όλο και …πτωχεύουν από υποθέσεις! Αυτά που είναι… εγκυμονούντα, είναι των Ειρηνοδικείων, όχι από τίποτα άλλο, παρά από υποθέσεις των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Πού φτάσαμε σήμερα, τα Ειρηνοδικεία… κατέρριψαν το ρεκόρ ύψους (υποθέσεων). Στον πάτο τους τα Πρωτοδικεία…

– Χθες, απρόσμενα, από έναν συντοπίτη μου, πήρα το εξής e-mail.

Δίψασα πολλές φορές και γω και τα παιδιά μου, καλό νερό δε βρήκα,

Είχα την απαίτηση λύση πια να δώσω, όσο γίνεται, σ’ αυτήν την περιέργειά μου.

Υπέμεινα, μήπως με τον καιρό, γινότανε καλύτερο αυτό το υδρογόνο δύο – οξυγόνο.

Απελπίστηκα που, η απορία μου αυτή, ακόμη απάντηση δεν πήρε.

Μπέε, σε σένα απευθύνομαι, σε παρακαλώ, μπορεί να γίνει κάτι;

Βρε φίλε μου δεν το κατάλαβες ακόμη; Για όλα αυτά της ύδρευσης οι σκουριασμένες σωληνώσεις φταίνε!

……………………..

Εν τέλει, ας τα αφήσουμε όλα αυτά, να πούμε και κάτι το πιο σωστό. Μην τα βλέπουμε όλα θεοσκότεινα. Η αισιοδοξία είναι ανθρώπινη αρετή και εδρεύει μέσα μας. Ας φροντίσουμε να την ξυπνήσουμε, γιατί είναι ζωντανή, απλώς θέλει σκούντημα. Οι καιροί είναι απαιτητικοί και το κεφάλι μας είναι ανάγκη να το σηκώσουμε ψηλά, αντρίκια.

Πρέπει να έχουμε θάρρος. Ίσως το αύριο να είναι καλύτερο! «Θαρσείν χρη, τάχ’ αύριον έσετ’ άμεινον» (Οδυσσέας στην Τροία).

ΟΥΤΙΣ (κανένας)

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου