Του Αποστόλη Κυριτσάκη, συνταξιούχου
Όλα τριγύρω αλλάζουμε και όλα τα ίδια μένουν. Πριν χιλιάδες χρόνια είχαμε τον Εφιάλτη στις Θερμοπύλες. Τώρα είχαμε τον Παπανδρέου στο Καστελόριζο. Πριν είχαμε τους Πέρσες. Τώρα έχουμε τους Γερμανούς. Πολλοί αυτοί, μια χούφτα εμείς.
Είμαστε στο παρά πέντε. Χρειάζεται μια σπίθα. Η χώρα μας είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλικαριών και πολεμιστών μας. Κοιμόμαστε, ζούμε κι αναπνέουμε πάνω στα κόκαλά τους.
Είμαστε ή δεν είμαστε Έλληνες; Έχουμε ή δεν έχουμε φιλότιμο και συνείδηση; Είμαστε ακόμη ραγιάδες; Μας αρέσουν τα ψέματα και τα πολλά ΘΑ; Μέχρι πότε; Τα παιδιά μας φεύγουν. Δημιούργησαν 1.500.000 ανέργους και ατελείωτες ουρές για ένα πιάτο φαγητό. Πληρώνουμε ενοίκιο για να ζούμε στο σπίτι μας (άλλους τους το έχουν πάρει οι τράπεζες). Χιλιάδες μαγαζιά και επιχειρήσεις κλείνουν. Αυτοί τι κάνουν μετά; Οι εργαζόμενοι (όσοι δουλεύουν) τα χρήματα που τους δίνουν φτάνουν για μισό κιλό ψωμί την ημέρα. Τι φταίει; Η μαύρη μας η μοίρα ή το φτωχό μας το μυαλό; Το δεύτερο και με διαφορά.
Είμαστε άξιοι τέτοιας τύχης; Μας κοροϊδεύουν τόσο εύκολα; Μας συγκινούν ψεύτικα κούφια λόγια χιλιοειπωμένα, σαν να ακούμε παλιά κασέτα;
Μνημόνια, αξιολογήσεις, ΔΝΤ, κόφτες, χαράτσια, Γιούρογκρουπ, μέτρα, μέτρα και πάλι μέτρα. Επτά χρόνια… Πόσο ακόμη; Πόσο αίμα; Πόσο πόνο; Πόσο ακόμα στόματα κλειστά; Πόσους ακόμη αυτόχειρες θα κλάψει η Ελληνική κοινωνία και οι οικογένειές τους; Καταπατήθηκαν τα πάντα. Σύνταγμα, ανθρώπινες αξίες (σωρηδόν για λίγα ευρώ στις φυλακές), λαίλαπα σε μισθούς, συντάξεις, σε Υγεία (πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια), σε Παιδεία.
Πόσο ακόμη Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας; Δημιουργήσατε την Ελλάδα αποικία Γερμανών χωρίς να μας ρωτήσετε. ΓΙΑΤΙ; Τι θα πείτε στα εγγόνια σας; Τι θα γράψει η ιστορία για εσάς;
Κάντε κάτι Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, για να μη γίνεται κι εσείς ένας ακόμη ΕΦΙΑΛΤΗΣ.
