ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Για να επιβιώσουμε!

για-να-επιβιώσουμε-549726

Του Θεόδωρου Περράκη

Μια και οι ειδήσεις μας ψυχοπλακώνουν καθημερινά. Ας το ρίξουμε στις αληθινές εύθυμες ιστοριούλες.

Επειδή τον τελευταίο καιρό το γέλιο, ακόμη έστω και αυτό το χαμόγελο, χάθηκε από τον τωρινό «κοσμάκη», όπως μας αποκαλούν οι εκάστοτε κυβερνώντες υποτιμώντας μας, και αυτό έχει ως συνέπεια, όπως έχω ξαναδιατυπώσει, σε συνδυασμό με το κάπνισμα που αυξήθηκε από το άγχος, παρά την αύξηση της τιμής των τσιγάρων, να επιφέρουν τον πρόωρο αιφνίδιο θάνατο των τωρινών Ελλήνων και μάλιστα σε μικρές σχετικά ηλικίες από ανακοπή, εμφράγματα, εγκεφαλικά …

Ακόμη, μερικές φορές συμβαίνει πριν κοιμηθεί κάποιος να προτιμήσει να αγοράσει και να φάει το γιαουρτάκι του, μια και πεινάει, αντί να αγοράσει το φάρμακο που του συνέστησε ο γιατρός, εφόσον τελευταία, πολλά από αυτά τα φάρμακα τα πληρώνει από την τσέπη του, καίτοι ασφαλισμένος…

Έτσι σκέφτηκα, ότι είναι επίκαιρο και για το καλό μας, να ξαναδημοσιεύσω τρείς εύθυμες ιστοριούλες με αναδρομική όμως ισχύ, που είχα δημοσιεύσει στην εφημερίδα «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» στις 20/1/13. Ίσως έτσι φανώ πιο επίκαιρος και χρήσιμος, αγαπητοί και σεβαστοί μου αναγνώστες, με το να σας κάνω, έστω και για λίγο, να χαμογελάσετε στους δύσκολους οικονομικά καιρούς που ζούμε τα τελευταία χρόνια:

1Η Η πάστα νουγκατίνα: Κάποτε, ένας πελάτης ενός πολυτελούς κεντρικού ζαχαροπλαστείου των Αθηνών, που είχε αδυναμία στις άσπρες πάστες, αγόρασε μερικές και έτυχε σε μία από αυτές να βρει ποντικοκούραδα. Σκέφτηκε, λοιπόν, ένα παράξενο τρόπο να αντιδράσει στο πάθημά του. Ξαναπήγε στο ίδιο ζαχαροπλαστείο και αγόρασε μια ολόιδια πάστα σαν και αυτές που είχε αγοράσει την προηγούμενη φορά και αφού την πλήρωσε στο ταμείο έβγαλε από μια σακούλα που κρατούσε μια φάκα, έβαλε μέσα την πακεταρισμένη πάστα, και έφυγε χωρίς να πει λέξη στους έκπληκτους πελάτες και ταμεία του καταστήματος!…Πριν φύγει, όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε, απάντησε: Που Ξέρεις, την άλλη φορά μπορεί να πιάσω και τον ποντικό!

2η Η σούπα: και αυτό, σύμφωνα με δημοσίευμα σε αθηναϊκήεφημερίδα πριν μερικές δεκαετίες. Ένας πελάτης ενός κεντρικού πολυτελούς εστιατορίου των Αθηνών παράγγειλε μια κοτόσουπα και διαπίστωσε ότι στην επιφάνειά της επέπλεε μια βρασμένη μύγα. Διαμαρτυρήθηκε στο σερβιτόρο και ο καταστηματάρχης του έκανε μήνυση για απόπειρα δυσφήμησης του μαγαζιού του και έβαλε για να χειριστεί την υπόθεση ένας μεγαλοδικηγόρος των Αθηνών. Ήμουν τότε φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θαύμαζα για την ευφυΐα του τον διαπρεπή καθηγητή μου Γεράσιμο Αλιβιζάτο καθηγητή υγιεινής που τον είχε ως μάρτυρα υπερασπίσεως ο πελάτης. Ο μεγαλοδικηγόρος και συνήγορος του εστιατορίου, αφού έπλεξε το εγκώμιο του καθηγητή του απηύθυνε τη συγκεκριμένη ερώτηση: Ως διαπρεπής καθηγητής υγιεινής που είστε πείτε μας σας παρακαλώ εάν ο πελάτης του εστιατορίου έτρωγε τη σούπα και τη βρασμένη μύγα θα πάθαινε η υγεία του; Και ο καθηγητής με την ευστροφία που τον διέκρινε απάντησε: Εγώ ο καθηγητής που με τόσα καλά μου καταμαρτυρήσατε, σας διαβεβαιώνω «ότι εάν και τα σκα.. σας εάν τα δοκιμάζατε βρασμένα δεν θα πάθαινε η υγεία σας». Και μετά σε αυστηρό τόνο προς το συνήγορο: «Τα τρώτε κύριε συνήγορε;» και χωρίς άλλη κουβέντα σηκώθηκε και αποχαιρέτησε το δικαστήριο με τα χειροκροτήματά μας πολλών συμφοιτητών μου που είχαμε σπεύσει να παρακολουθήσουμε για τη δίκη που θα γινότανε.

Και η 3η Ο πονηρός θεατρώνης: Κάποτε, ένας θεατρώνης, προκειμένου να αυξήσει την πελατεία του και τα έσοδά του δοκίμαζε έργα εύθυμα, κοινωνικά κ.λ.π. και όμως, η πελατεία του παρέμενε λιγοστή και ασύμφορη για να συνεχίσει τις παραστάσεις. Τότε στην απελπισία του ο θεατρώνης σκέφτηκε να βάλει στην είσοδο μια μεγάλη ταμπέλα Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ. Κατάμεστη έγινε η αίθουσα. Όμως κατά την έξοδό τους οι θεατές με έκπληξή τους και δυσφορία διάβασαν μια άλλη ταμπέλα που ανέφερε για την τιμή του εξιτηρίου που έπρεπε να καταβάλλουν κατά την έξοδο τους από το θέατρο.

Η τελευταία ιστοριούλα μου θυμίζει τα μέτρα που έχουν από χρόνια αναδρομική ισχύ. Διαφημίζουν ένα προϊόν και αφού πείσουν το αγοραστικό κοινό για την αναγκαιότητά του με δελεαστικές μάλιστα τιμές, μετά, ετεροχρονισμένα, «για το καλό μας» φροντίζουν ώστε να είναι τεκμήριο πολυτελούς διαβιώσεως και μάλιστα ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου