Toυ Παύλου Μαβίδη
Ζούμε εδώ και δέκα σχεδόν χρόνια σαν χώρα και σαν λαός κάτω από ασφυχτική και αιματηρή οικονομική κατοχή. Ζούμε γεγονότα, που σημάδεψαν την νεότερη ελληνική ιστορία.
Παράλληλα διδάσκουν στα κόμματα, που φέρουν αναλογικά ευθύνες για την σημερινή κατάσταση να χαράξουν μια εθνική πολιτική για κάμποσα χρόνια σε πέντε-δέκα ζητήματα Εθνικής Επιβίωσης για την χώρα και το Λαό.
Ακριβά πλήρωσε την εκπαίδευσή τους.
Η φιλόδοξη και εγωιστική εμμονή τους σε αυτοδύναμες πολιτικές με ψεύτικες υποσχέσεις αποτελούν εθνική προδοσία.
Ο Λαός θέλει αλήθειες, όσο κι αν κοστίζουν σε κόμματα και λαό. Όλοι τους δοκιμάστηκαν.
Σήμερα τα μνημόνια καλούν σε μια εθνική πολιτική, καλούν σε εγρήγορση «επισημαίνουν» με τον τρόπο τους, ότι κανένα εφησυχασμός δεν συγχωρείται, ούτε για το δημοκρατικό μας πολίτευμα, ούτε για την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Πατρίδας μας.
Η νέα και πιο μορφωμένη γενιά κατά χιλιάδες φεύγει στο εξωτερικό, εκατομμύρια άνεργοι, εκατομμύρια κάτω από το όριο της φτώχειας, διάλυση του εθνικού συστήματος Υγείας, η Παιδεία έγινε πεδίον ανορθόδοξων πειραματισμών……
Στην πραγματικότητα ανακόπηκε η πορεία της χώρας, της ελληνικής κοινωνίας, γύρισε πίσω το ρολόι της δημοκρατίας και της αλλαγής, της ανάπτυξης, και της σύγχρονης ανασυγκρότησης της χώρας.
Με την ξενοκίνητη οικονομική δικτατορία, πολλά κρίσιμα προβλήματα παραμένουν άλυτα, ενώ νέα προστίθενται.
Ο τουρκικός επεκτατισμός προβάλλει κυνικά τις αξιώσεις κατά της χώρας μας. Απαιτεί «ζωτικό χώρο» προς δυσμάς βλέποντας πως θα δημιουργήσουν το Κουρδικό Κράτος οι μεγάλοι «προστάτες» των λαών στο υπογάστριό της και με το όνειρο αναβίωσης της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Διεκδικεί σήμερα ελληνικά εδάφη, απειλεί, εκβιάζει, και επιτίθεται. Κι όπως συνηθίζουν οι μεγάλοι μας «σύμμαχοι» για χρόνια αρνούνται να πάρουν θέσεις, νουθετούν, εμφανίζονται ως επιδιαιτητές, μας ζητούν «να τα βρούμε», να διαπραγματευτούμε τα εθνικά μας δικαιώματα με τους «απαιτητικούς» μας γείτονες.
Κι αν δεν κατανοήσουμε ότι πρέπει να αντιτάξουμε μια αποτρεπτική στρατηγική, αν δεν αποφασίσουμε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε οι ίδιοι τον τουρκικό επεκτατισμό, νέες συμφορές μας περιμένουν.
Η δημοκρατία μας τα χρόνια αυτά επέδειξε και διάρκεια και αντοχή. Όμως σήμερα επικρατεί γενικότερα ένας συντηρητικός ρεαλισμός που πολεμά τα οράματα , τις αξίες και τις προσδοκίες των λαών.
Στην ανατολή του 21ου αιώνα, ο σύγχρονος πολίτης βομβαρδίζεται από τα ΜΜΕ με την ιδεολογία της ατομικοποίησης, του συμφέροντος, της φθηνής καθημερινότητας.
Ενώ θεοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά οι οικονομικοί δείκτες και η κατανάλωση προϊόντων. Η Δημοκρατία κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια τυπική διαδικασία και να υποβαθμίσει το κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο, την ουσία της.
Ο ελληνικός λαός όμως διαμορφώνει την συλλογική του αυτοσυνείδηση. Θα συνεχίσει ανυποχώρητα την πορεία του στην ιστορία προασπίζοντας τις αξίες που τον συνόδευσαν και τον οδήγησαν μέχρι το σήμερα.
