Του Ευάγγελου Ζαχαρόπουλου, Δικηγόρου
Την Τετάρτη 1-2-2017 εκδικάσθηκε στο Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ αίτηση ακύρωσης περιβαλλοντικής οργάνωσης κατά οικοδομικής αδείας που εξέδωσε η Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Βόλου, στην εκτός οικισμού περιοχή των Αφετών.
Ο προβαλλόμενος κύριος λόγος της αίτησης ακύρωσης ήτο ότι υπάρχουν 3 αυτοτελείς κατοικίες, ενώ με βάση το Π.Δ 1978 απαγορεύεται η διάσπαση του όγκου στην εκτός σχεδίου δόμηση, επικαλούμενοι τις αποφάσεις 2887/2014 και 2888/2014 του ΣτΕ, οι οποίες έκριναν παρεμπιπτόντως το θέμα της απαγόρευσης της διάσπασης του όγκου στην περιοχή εκτός σχεδίου δόμησης των παραδοσιακών οικισμών του Πηλίου.
Έτσι σε περίπτωση ευδοκίμησης της ασκηθείσας αίτησης, θα απαγορεύεται η διάσπαση του όγκου στην εκτός σχεδίου περιοχή. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα επιτρέπεται μόνο μία οικοδομή ανά γήπεδο και όχι περισσότερες της μίας αυτοτελούς κατοικίας, όπως γίνονταν μέχρι και σήμερα με έγκριση του αρμοδίου Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής.
Το θέμα δεν είναι καινούριο, αλλά μετά από την παρεμπίπτουσα κρίση των δύο αποφάσεων του 2014, επανέρχεται εκ νέου.
Μάλιστα ήδη έχει εκδοθεί και η υπ’αριθμ.3060/2015 απόφαση του ΣτΕ, επί αίτησης ακύρωσης της ίδιας ως άνω περιβαλλοντικής οργάνωσης κατά 3 οικοδομικών αδειών στην περιοχή του Νοτίου Πηλίου, η οποία παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο Λαρίσης με το εξής σκεπτικό: «…δοθέντος δε και ότι τα κύρια νομικά ζητήματα που τίθενται με την αίτηση έχουν επιλυθεί με τις 2887/2014 7μ. και 2888/2014 7μ. αποφάσεις του Ε΄ Τμήματος του Σ.τ.Ε., η κρινόμενη αίτηση πρέπει να παραπεμφθεί προς εκδίκαση στο ανωτέρω Διοικητικό Εφετείο, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 34 παρ. 1 του ν. 1968/1991»
Επί της ανωτέρω αιτήσεως ακυρώσεως ο Δήμος Νοτίου Πηλίου άσκησε παρέμβαση υπέρ των ιδιωτών, αν και δεν ήταν διάδικος, προς υποστήριξη των οικοδομικών αδειών και των ιδιωτών που βάλλεται η περιουσία τους, με απαράδεκτους περιορισμούς, ο οποίος μάλιστα παραστάθηκε στο ΣτΕ και θα παρασταθεί και την Τετάρτη 8/2/2017 στο Διοικητικό Εφετείο προς αντίκρουση της αίτησης. (Μόλις την 3/2/2017 πληροφορηθήκαμε τον προσδιορισμό).
Επίσης ακόμη έχει ήδη συζητηθεί στο ΣτΕ η με αριθμ.Ε2042/10-3-2010 αίτηση ακύρωσης της ίδιας οργάνωσης κατά όλων των αποφάσεων Νομάρχη με τις οποίες επεκτάθηκαν τα όρια των οικισμών, που είχαν οριοθετηθεί πριν το 1923στο σύνολο του Νομού, από το Κεραμίδι μέχρι και την Ανάβρα.
Στην ανωτέρω υπόθεση, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες ζητήθηκε από το ΤΕΕ, να παρέμβει στη δίκη, καθώς δύναται εκ του καταστατικού του και του προορισμού του, ως Τεχνικού Συμβούλου του Κράτους να ασκήσει παρέμβαση υπέρ ή ακόμη και κατά των αδειών, χωρίς όμως να το πράξει. Με προβληματισμό επίσης διαπίστωσα ότι τα ίδια τα μέλη του, οι μηχανικοί και κυρίως οι μηχανικοί που είχαν εκδώσει τις προσβαλλόμενες άδειες δεν είχαν ενημερώσει το αρμόδιο όργανο, όπως επίσης και οι μηχανικοί της υπηρεσίας δόμησης του Δήμου Βόλου, οι οποίοι είναι οι πρώτοι που λαμβάνουν γνώση των υποθέσεων αυτών, προκείμενου να έρθει προς συζήτηση στο ΤΕΕ.(Τα μέλη του ΤΕΕ οφείλουν, οι δικηγόροι απλά δύναται)
Κυρίως όμως ο προορισμός του ΤΕΕ και του επιστημονικού κόσμου είναι να επεμβαίνει και να παρεμβαίνει προς επίλυση των θεμάτων και των προβλημάτων που ανακύπτουν κατά την ενασχόληση των μελών του και κυρίως για θέματα πολεοδομικά και χωροταξικά.
Ακόμη και να «επιπλήττει» τους αιρετούς όταν δεν έχουν υλοποιήσει εντός της διοικητικής τους περιφέρειας κανένα χωροταξικό σχέδιο οργάνωσης των οικισμών και των χρήσεων γης και να μην «χαΐδεύει τα ώτα τους».
Να σημειωθεί ότι παρατηρείται μία ανεπίτρεπτη καθυστέρηση στην υλοποίηση των σχεδίων, η οποία τείνει σε πλήρη αδιαφορία των αιρετών, οι οποίοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη χρησιμότητα ενός εργαλείου χωροταξικής οργάνωσης. Για παράδειγμα η μελέτη της Β2 φάσης του ΣΧΟΟΑΠ Σηπιάδος έχει εγκριθεί το 2010, τα υπόλοιπα ΣΧΟΟΑΠ των άλλων περιοχών, όπως Αφετών, Αργαλαστής και Μουρεσίου έχουν προκηρυχθεί το 2008 και μέχρι σήμερα, σύσσωμος ο κόσμος της τοπικής αυτοδιοίκησης με τον επιστημονικό κόσμο και δη τους μηχανικούς σιωπά «εκκωφαντικά» .
Τουλάχιστον από τους μηχανικούς και τα εκλεγμένα όργανά τους περίμενα περισσότερη ενεργοποίηση και πίεση για ολοκλήρωση των σχεδίων αυτών, καθώς και παρεμβάσεις επί όλων των ανωτέρω θεμάτων .
Κάθε δε αντίθετος ισχυρισμός ότι το ΤΕΕ δεν είχε ενημέρωση, είναι αίολος, καθώς για τις δύο παλαιότερες υποθέσεις ενημερώθηκε από εμένα λεπτομερώς και στη μία έγινε συνεδρίαση στη Διοικούσα με θέμα τηναίτηση ακύρωσης των αποφάσεων Νομάρχη για τις επεκτάσεις των οικισμών και ζητήθηκε τότε να παρέμβει το ΤΕΕ στην δίκη και να διατυπώσει τις απόψεις του. Μέχρι σήμερα δεν έχει πράξει τίποτα.
Από την Περιφέρεια Θεσσαλίας έχει ζητηθεί εγγράφως, εδώ και δύο έτη, η χρηματοδότηση για την ολοκλήρωση των ΣΧΟΟΑΠ, με την εκπόνηση των δύο μελετών που απαιτούνται(Γεωλογική και ΣΜΠΕ), αλλά μέχρι σήμερα σύσσωμη η ηγεσία της τοπικής αυτοδιοίκησης σιωπά, όπως εξάλλου κάνει το ίδιο το Ελληνικό Κράτος εδώ και δεκαετίες για τα θέματα χωροταξικού σχεδιασμού και οργάνωσης.Το ΓΠΣ του Βόλου, εγκρίθηκε με μείωση των συντελεστών δόμησης στις υπό επέκταση περιοχές, παρά την πρόταση των μελετητών και των μηχανικών για μεγαλύτερο συντελεστή.
Η επένδυση στη νήσο Αλατά κινδυνεύει να μην υλοποιηθεί λόγω της άποψης της αρμόδιας υπηρεσίας για μείωση του συντελεστή δόμησης από 0,5 σε 0,1 που θα κάνει την επένδυση μη βιώσιμη, καθώς περιορίζεται η δόμηση.
Η επένδυση στις Νηές δεν γνωρίζω καν σε ποια φάση υλοποίησης βρίσκεται.
Και ενώ υπάρχουν όλα αυτά τα μείζονος σημασίας θέματα που αφορούν το Νομό μας , τους πολίτες, τους μηχανικούς, τους δικηγόρους τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εμείς ως «εκφυλισμένοι πλέον ρωμαίοι» κατά την περίοδο της παρακμής, επιδιδόμαστε σε έναν πόλεμο ανακοινώσεων μεταξύ Δήμου Βόλου, Περιφέρειας, ΤΕΕ και των λοιπών δυνάμεων, κλείνοντας «ερμητικά κλειστά» τους οφθαλμούς μας, στα σπουδαία και ασχολούμαστε με όλα τα υπόλοιπα τα οποία όμως προσφέρονται μόνο για «άρτον και θεάματα».
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της πόλης και του Νομού μας που κανείς δεν ασχολείται με τα σοβαρά και τα σπουδαία και ουδείς σχεδιάζει και προγραμματίζει, ευρισκόμενοι σε ένα επικίνδυνο λήθαργο. Το ερώτημα που τίθεται είναι για πόσο ακόμη θα συνεχίσει αυτή η κατάσταση; Και όπως θα έλεγε και ο Λουκιανός Κελαηδόνης, σε παράφραση του στίχου, δεν είμαι καθόλου «..παράλογα αισιόδοξος».
