ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Οδυνηρή πραγματικότητα (μία από τις πολλές)! «Γιδοβοσκός με φράκο»

οδυνηρή-πραγματικότητα-μία-από-τις-πο-580846

Του Τάσου Γ. Καπουρνιώτη, Αρχιτέκτονα

Τις μέρες αυτές παρακολουθήσαμε όλο το σήριαλ λειτουργίας του χιονοδρομικού κέντρου της περιοχής μας, αυτό στις Αγριόλευκες των Χανίων.

Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα, αλλά με την αντίδραση και συμπεριφορά του κοινού.

Είναι περίεργο το πώς αντιδρά, αδιαφορεί γενικά σχεδόν για όλα, και όταν του δοθεί η ευκαιρία, έστω και αν αυτό που την προκαλεί είναι καλογυαλισμένη αρβύλα (κάνω χρήση της λέξης για να γίνω πιο αντιληπτός), αμέσως όχι μόνο ενδιαφέρεται αλλά έχει και άποψη και παίρνει και θέση.

Από την άλλη, η ζωή κυλά δίχως αντιδράσεις, ένα σωρό πράγματα γύρο μας δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε και δεν υπάρχουν παρατηρήσεις ούτε προτάσεις μόνο σχόλια και αυτά σε κουτσομπολίστικο στιλ.

Χθες έκανα ένα ταξίδι αστραπή προς Αθήνα με επιστροφή την ίδια μέρα.

Επειδή έπρεπε να είμαι μια ορισμένη ώρα σε κάποιο πρωινό ραντεβού και μετά να επιστρέψω για οικογενειακές υποχρεώσεις την ίδια μέρα, αναγκάστηκα να ταξιδέψω σκοτεινές ώρες ξεκινώντας νωρίς το πρωί, επιστρέφοντας αργά το βράδυ.

Τη διαδρομή μέσω Μικροθηβών την έχω κάνει πάμπολλες φορές αλλά όχι με σκοτάδι.

Διαπίστωσα λοιπόν πως ο δρόμος από τον Σωρό (περιοχή στην έξοδο γνωστή στους ντόπιους) μέχρι την είσοδο στην Εθνική (Μικροθήβες) και το αντίθετο, αυτές τις ώρες, είναι μια καρμανιόλα!…. και υποτίθεται πως είναι μια από τις δύο κύριες εισόδους στην πόλη.

Συνάντησα οχήματα πολλά και κάθε κατηγορίας, αρκετοί έδειχναν επαγγελματίες αναγκασμένοι να κυκλοφορούν την ώρα εκείνη, άλλοι πάλι σαν και μένα, ταξίδευαν.

Η οδήγηση μια πορεία στο πουθενά, καθόλου φωτισμός, παντελής έλλειψη ή υποτυπώδη παρουσία ξεθωριασμένης διαγράμμισης αλλά και γραμμικής οροσήμανσης (τα γνωστά φωσφορίζοντα σηματάκια στο πλάι).

Οι κίνδυνοι που παραμονεύουν σωστοί εφιάλτες, προβολείς ασυνείδητων ετσιθελικών, στροφές δίχως σήμανση, λακκούβες, το άγνωστο στο σκοτάδι… βαθύ σκοτάδι…..

Αυτό λοιπόν που διαπίστωσα και περιγράφω είναι απαράδεκτο για μια πόλη σαν τον Βόλο, και γι αυτό το επισημαίνω.

Όπως απαράδεκτο είναι που κανένας από τους υπεύθυνους δεν ενδιαφέρθηκε μέχρι τώρα να το εξαλείψει.

Όταν λέω εξαλείψει εννοώ με έργα, αποτελέσματα, γιατί μπορεί κάποιος να πει ότι το έχουμε αναφέρει αλλά παραμένει σε κάποιο συρτάρι κλπ. κλπ.

Χιονοδρομικό! Λοιπόν, ένα υπέροχο σημείο άθλησης και αναψυχής.

Το ότι υπάρχει, το οφείλει στο προκλητικά γενναιόδωρο γεωφυσικό περιβάλλον της περιοχής μας και στις προσπάθειες κάποιων! του κάποτε! ικανών με ελευθερία και ευρύτητα νου.

Προϋπόθεση σήμερα για την καλή λειτουργία του ένα σύνολο παραγόντων εκτός από τον φυσικό, το χιόνι!

Ένας από αυτούς και οι δρόμοι προσπέλασης σε αυτό, αλλά και γενικά στην πόλη και στους χώρους διαμονής, εστίασης, αναψυχής.

Αναφέρω το χιονοδρομικό, παίρνοντας την ευκαιρία από το εποχιακό σούσουρο που δημιουργήθηκε (όπως άλλωστε κάθε χρόνο) με αιτία τα προβλήματα λειτουργίας του.

Πρόθεσή μου να παρουσιάσω προβλήματα που εγκυμονούν διαρκείς κινδύνους, με τα οποία όμως δεν ασχολείται κανένας γιατί δεν γράφουν ή γιατί δεν προσφέρονται για εκμετάλλευση πολιτική ή επιχειρηματική.

Είναι άλλωστε ένα φαινόμενο καθιερωμένο, γνωστό στη χώρα μας, εξακριβωμένο στην πράξη και πολυσυζητημένο κάθε φορά από τα οδυνηρά αποτελέσματα που η ύπαρξή του επιφέρει.

Συμπέρασμα:

ΠΑΡΟΛΟ που υπάρχουν: η αντίστοιχη Νομοθεσία, οι αρμόδιοι φορείς, πολλοί τίτλοι, επώνυμοι υπεύθυνοι, χορηγίες, επιδοτήσεις, κλπ. κλπ.

Αποτέλεσμα: το τίποτα και ο χαμένος χρόνος, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις.

Τελικά η όλη ιστορία θυμίζει… γιδοβοσκό με φράκο! Πιστεύω αυτό να είναι κατανοητό από όλους.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου