Γράφει ο Χρήστος Μπουκώρος, βουλευτής Μαγνησίας Ν.Δ.
Οι τελευταίες εξελίξεις φέρνουν και πάλι την Ελλάδα στριμωγμένη στη γωνία. Αυτό που αδυνατούν να αντιληφθούν οι κυβερνώντες, το αντιλαμβάνονται καθημερινά όλο και περισσότεροι πολίτες. Για δεύτερη φορά σπατάλησαν το χρόνο και κατόρθωσαν να στρέψουν τους πάντες εναντίον μας. Ανερμάτιστη πολιτική και τυχοδιωκτικοί τακτισμοί, χωρίς κανένα σχέδιο εξόδου. Γονατίζουν την πραγματική οικονομία και αιχμαλωτίζουν ολόκληρη την κοινωνία.
Ο πανηγυρικός τόνος που επιχείρησαν να δώσουν ορισμένα κυβερνητικά στελέχη για τη συμπλήρωση διετίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία, κατέρρευσε υπό το βάρος των εξελίξεων. Δεν είναι μόνο τα όσα απαιτεί το σύνολο των δανειστών από τη χώρα, και τους οποίους η κυβέρνηση με την αλλοπρόσαλλη πολιτική κατόρθωσε να ενώσει εναντίον μας, αλλά και τα όσα σοβαροί θεσμοί από το εσωτερικό της χώρας διατρανώνουν ξεκάθαρα.
Πέρα από τα όσα λέει το ΔΝΤ, η κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, υπάρχουν πλέον ελληνικοί θεσμοί που όχι απλά χτυπούν καμπανάκι, αλλά σημαίνουν κόκκινο συναγερμό. Μέσα σε λίγους μήνες, για δεύτερη φορά, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, ένας θεσμός αδιαμφισβήτητου κύρους, επισημαίνει τα αυτονόητα. Στην τελευταία τριμηνιαία του έκθεση λέει πράγματα που μπορεί να αντιληφθεί ο κάθε πολίτης, αρνούνται όμως να τα αντιληφθούν οι έχοντες τη μοίρα της χώρας στα χέρια τους.
Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, με εκκωφαντικό τρόπο μόλις προχθές το βράδυ, επεσήμανε ότι η σπατάλη του χρόνου ναρκοθετεί την πορεία της χώρας. Τα στελέχη του γραφείου υπενθύμισαν στους κυβερνώντες ότι αν δεν διασφαλιστεί η χρηματοδότηση της χώρας, είτε με δάνεια είτε με ομαλή και προστατευόμενη έξοδο στις αγορές, η χρεωκοπία και η φυσική συνέπεια της εξόδου από το ευρώ γίνονται κυρίαρχα σενάρια. Το χειρότερο βεβαίως δεν είναι η οικονομική εξέλιξη που περιγράφουν οι επιστήμονες του γραφείου. Το χειρότερο είναι οι πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες που εκτιμούν ως πιθανές. Διχαστικές έως εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις διαφαίνονται μέσα από τις γραμμές της τριμηνιαίας έκθεσης. Πολιτικό χάος και κοινωνική αναταραχή θα είναι το αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτικής, αν δεν αλλάξει άμεσα πορεία η χώρα. Δεν αποτελούν τα προηγούμενα διαπιστώσεις των κακών δανειστών, αλλά του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Πρόκειται για έναν θεσμό, το κύρος του οποίου δεν αμφισβητήθηκε ποτέ και από κανέναν.
Υπό άλλες συνθήκες, η επέτειος διετίας μιας κυβέρνησης θα λειτουργούσε προσθετικά στο υπάρχον πολιτικό φολκλόρ, και θα ικανοποιούσε τέλεια την φιλαυτία των κυβερνώντων. Μακάρι να το επέτρεπαν οι καιροί. Μάταια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιχείρησε τις τελευταίες μέρες να δώσει πανηγυρικό τόνο στην επέτειο. Δεν τους βγήκε. Δεν το επέτρεψε το βεβαρυμμένο πολιτικό κλίμα. Η νέα επιχείρηση δαιμονοποίησης των όσων συνέβησαν τα τελευταία σαράντα χρόνια, κατέρρευσε πριν καν ξεδιπλωθεί. Τώρα υπάρχουν συγκρίσιμα μεγέθη. Το σύνολο των πολιτών, τα δύο τελευταία χρόνια ζει χειρότερα σε σχέση με το καθένα από τα προηγούμενα σαράντα χρόνια. Το χειρότερο όμως, δεν είναι η ταπείνωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Η ζημιά που προκαλούν με τις ανερμάτιστες πολιτικές τους στην εικόνα της χώρας, και το μήνυμα που εκπέμπουν στη διεθνή κοινότητα, προκαλούν διαχρονικό κόστος το οποίο δύσκολα θα ξεπεράσουμε.
Όλο και περισσότερο, μιλώντας για το παρελθόν οι κυβερνώντες, μη έχοντας να προτάξουν τίποτα ως στρατηγική επιλογή της χώρας για το μέλλον, θυμίζουν δρομέα που τρέχει κοιτώντας πίσω. Το αποτέλεσμα θα είναι αναπόφευκτο και μοιραίο. Ο χρόνος δεν χαρίζεται σε κανέναν. Και ο τελευταίος Έλληνας, μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι πεπεισμένος ότι όσα χρόνια και να μείνουν στην εξουσία, είτε δύο είτε είκοσι δύο, τα ίδια θα κάνουν. Τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής τους είναι αποκαλυπτικά.
Είναι δικαιολογημένη η ανησυχία των πολιτών για τις τελευταίες εξελίξεις. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα ξημερώσει την επόμενη ημέρα. Ο πρωθυπουργός παίζει για μια ακόμη φορά την τύχη της χώρας στα ζάρια. Είναι εθνικά αναγκαίο να αντιληφθούν επιτέλους ότι δεν είναι υπόλογοι ούτε στους συντρόφους, ούτε στους ψηφοφόρους τους, ούτε καν στο σύνολο της κοινωνίας. Είναι υπόλογοι στην ίδια την ιστορία και στις επόμενες γενιές. Ο κ. Τσίπρας οφείλει να αντιληφθεί άμεσα ότι πάνω από τα δικά του πολιτικά και κομματικά συμφέροντα στέκονται τα συμφέροντα της χώρας. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον υπαρξιακού χαρακτήρα προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με τη σημερινή πολύπλευρη κρίση, αλλά με το μέλλον της χώρας και τη θέση της στον κόσμο. Κουτοπονηριές του τύπου: θα διαλυθεί η Ευρώπη και θα καταρρεύσει το ευρώ, και μέσα στην αναμπουμπούλα μπορεί και να διασωθούμε, είναι τακτικές πρωτόβγαλτου χαρτοκλέφτη. Επιτέλους ας αποφασίσει ο ελληνικός λαός για το μέλλον του και για την πορεία της χώρας. Τώρα έχει μπροστά του όλα τα δεδομένα, και μπορεί να αποφασίσει χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς του λαϊκισμού και της εξαπάτησης. Αυτοί οι φακοί, τα δύο τελευταία χρόνια έχουν γίνει θρύψαλα.
