Του Περικλή Αργύρη
Τα Ηνωμένα Εθνη, το Συμβούλιο Ασφαλείας και το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης έχουν ιδρυθεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με κύριο στόχο την ειρήνη και τη δικαιοσύνη για τις χώρες του κόσμου.
Στο πρώτο κεφάλαιο, «Σκοποί και Αρχή», το άρθρο Ενα, «ο σκοπός των Ηνωμένων Εθνών», αναφέρει στην πρώτη παράγραφο:
Είναι η διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, να λάβει αποτελεσματικά συλλογικά μέτρα για την πρόληψη και την εξάλειψη των απειλών για την ειρήνη και για την καταστολή των πράξεων της επιθετικότητας ή άλλες παραβιάσεις της ειρήνης, και να επιφέρει με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου, ρύθμιση ή διακανονισμό των διεθνών διαφορών ή καταστάσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε παραβίαση της ειρήνης.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είναι το κύριο όργανο, που έχει την ευθύνη για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είναι ο κύριος δικαστικός κλάδος των Ηνωμένων Εθνών, με την πρωταρχική ευθύνη για την επίλυση νομικών διαφορών που υποβάλλονται από τα κράτη.
Από το 1945, όταν η οργάνωση αυτή είχε συσταθεί και λειτούργησε, ο κόσμος έχει δει πολύ λίγα επιτεύγματα. Οι χώρες μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες σήμερα είναι 193, έχουν συμβάλει και συνεχίζουν να συμβάλλουν τεράστια χρηματικά ποσά για τη διατήρηση της οργάνωσης, αλλά δεν έχουν ικανοποιηθεί από τα αποτελέσματα. Η ίδια η οργάνωση δαπανά τεράστια χρηματικά ποσά, τα οποία δικαιολογούνται μόνο από τον οργανισμό και όχι από τα κράτη μέλη.
Τα γεγονότα που συνέβησαν μετά την ίδρυση του θεσμού, όπως σχετίζονται με τους πολέμους και την απώλεια της ανθρώπινης ζωής, είναι πάρα πολλά και στην ουσία πολύ λίγα έχουν σταματήσει από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Πάντα υπάρχουν πολλές συναντήσεις και συζητήσεις μεταξύ των εκπροσώπων των κρατών μελών, και πολλά ψηφίσματα έχουν γίνει, αλλά η κατάλληλη δράση δεν είναι εμφανής.
Ο καθένας μπορεί να δει πολλούς πολέμους, όπως τον Πόλεμο της Κορέας, τον πόλεμο του Βιετνάμ, τον πόλεμο Ιράν με Ιράκ, τον πόλεμο στο Κουβέιτ, την εισβολή της Κύπρου, τον πόλεμο του Σουδάν, της Συρίας τον πόλεμο που κρατάει περισσότερο χρόνια από τους παγκοσμίους πολέμους και την εισβολή και την ανάληψη της Κριμαίας τον τελευταίο καιρό, και βλέπουμε ότι ο αρχικός σκοπός του ΟΗΕ είναι μια αποτυχία.
Ούτε η Γενική Συνέλευση ούτε το Συμβούλιο Ασφαλείας κατάφεραν να αποτρέψουν ή να σταματήσουν αυτά τα γεγονότα, τους πολέμους και την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Πάντα είχαμε ψηφίσματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι ’αυτό.
«Καταδικάζουμε αυτή την ενέργεια», είναι η γνωστή δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας, όταν κάτι συμβεί, αλλά το Συμβούλιο δεν είναι σε θέση να κάνει τίποτα, μόνο λόγια και όχι πράξεις.
Οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, οι οποίες αποτελούνται από εθελοντές από τα κράτη μέλη, ήσαν κάπως αποτελεσματικές σε ζώνες προστασίας, διατηρώντας την μη επαναλαμβανόμενη στρατιωτική δραστηριότητα, αλλά ακόμη και αυτή η ειρηνευτική δύναμη, η οποία κοστίζει ένα τεράστιο ποσό χρημάτων, δεν έχει επιτύχει το στόχο της.
Οσον αφορά τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και τώρα τον νέο Ευρωπαϊκό Στρατό, που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ΕΕ, θα μπορούσε να είναι μια πάρα πολύ δύσκολη στρατηγική και υλικοτεχνική λειτουργία για τον συντονισμό και τον έλεγχο, εκτός από το ότι θα είναι και μια τεράστια δαπάνη για τον φορολογούμενο.
Οσον αφορά την κρίση των μεταναστών και προσφύγων, και την ανθρωπιστική βοήθεια στις χώρες όπου γίνονται μάχες και έχουν τρομερές καταστροφές, οι εκπρόσωποι του ΟΗΕ έχουν κάνει μια προσπάθεια, αλλά δεν έχουν καταφέρει να είναι αποτελεσματικοί, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου πολλές συζητήσεις και ομιλίες, αλλά όχι μεγάλη δραστηριότητα, χαρακτηριστικό της οργάνωσης.
Σήμερα υπάρχει μια άλλη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, και θα έχουμε τις ομιλίες των αρχηγών κρατών, και ίσως κάποιες αποφάσεις, αλλά πολύ αμφίβολο αν θα δούμε κάποιες εφαρμογές. Και σήμερα συνοδεία από φορτηγά με υλικά ανθρωπιστικής βοήθειας που προχωρούσαν σε κατάσταση συμφωνημένης ειρήνης, βομβαρδίστηκε και το μόνο που μπόρεσαν να κάνουν είναι να σταματήσουν την ανθρωπιστική βοήθεια! Τα τρέχοντα γεγονότα, οι πόλεμοι και η απώλεια της ανθρώπινης ζωής θα συνεχιστεί, λόγω των οικονομικών πλεονεκτημάτων και έτσι και η αποτυχία του ΟΗΕ.
Οι περισσότερες χώρες, από την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών, περιμένουν πράξεις του οργανισμού για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στον κόσμο, ο σκοπός και στόχος του ΟΗΕ, αλλά έχουν απογοητευτεί. Ισως να είναι η έλλειψη κοινής λογικής εκ μέρους των πολιτικών και των εκπροσώπων των Εθνών στον ΟΗΕ, ίσως να είναι τα κράτη μέλη που δεν δίνουν καμία σημασία και για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι τα οικονομικά τους συμφέροντα.
