Κύριε Διευθυντά,
Επιθυμώ να δώσω μια πληρέστερη απάντηση σε εσάς και στον κόσμο του Βόλου σχετικά με το άρθρο σας «Αγωγή μαμούθ εναντίον του Νοσοκομείου», η οποία βεβαίως δεν είναι εναντίον του Νοσοκομείου, αλλά κατά του ελληνικού δημοσίου.
Η άσκηση ενδίκων μέσων για υπεράσπιση εννόμων δικαιωμάτων και συμφερόντων προστατεύεται από την πολιτεία και συνεπώς δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο κριτικής σε καμία διάσταση (νόμιμη, ηθική κ.α.)
Η αγωγή που κατέθεσα είναι νόμιμη και βάσιμη και μάλιστα υπάρχουν ήδη δικαστικές αποφάσεις πρωτόδικες και εφετειακές με τις οποίες οι απολύσεις διοικητών νοσοκομείων το 2004 από την τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, κρίθηκαν αντισυνταγματικές και συνεπώς παράνομες για τον τρόπο που έγιναν. Επιπλέον υπάρχουν εφετειακές αποφάσεις που επιδίκασαν και αποζημίωση πρώην Διοικητών Νοσοκομείων και συνεπώς δικαιούμαι να προβλέψω βάσιμα, ότι και η δική μου περίπτωση θα καλυφθεί ηθικά από τη Δικαιοσύνη,
Έχει ειπωθεί και γραφτεί λανθασμένα ότι οι θέσεις Διοικητών Νοσοκομείων του 2001 είναι πολιτικές θέσεις και δεν προέκυψαν από κάποιο διαγωνισμό. Αυτό είναι ανακριβές και λανθασμένο, επειδή ο σχετικός νόμος 2889/2001 (Υπ. Αλ. Παπαδόπουλος), προέβλεπε διαγωνισμό και αυστηρή διαδικασία αξιολόγησης υποψηφίων από ειδική επιτροπή και σύμφωνα με συνταγματική πρόνοια. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι οι διοικητές νοσοκομείων που διορίστηκαν το 2001 ήταν άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Αντίθετα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας το 2004 κατήργησε με νόμο αυτήν την διαδικασία αξιολόγησης υποψηφίων και συγκέντρωσε την αξιολόγηση και την απόφαση διορισμού διοικητών στο πρόσωπο του Υπουργού, χωρίς καμία δυνατότητα σε πολίτες να υποβάλλουν το ενδιαφέρον τους και την υποψηφιότητα τους για θέσεις διοικητών νοσοκομείων. Μετά από μια τέτοια διαδικασία προκύπτει, ότι οι θέσεις διοικητών νοσοκομείων αποτελούσαν πολιτικές θέσεις.
Η παρούσα Κυβέρνηση στο χώρο της Υγείας λειτουργεί με νομοθετήματα που κληρονόμησε από την προηγούμενη Κυβέρνηση, αλλά πρόσφερε σε όλους τους πολίτες την ευκαιρία να υποβάλλουν υποψηφιότητα και να κριθούν. Συνεπώς προσέγγισε την αξιοκρατία στο μέτρο το δυνατό με τον καλύτερο τρόπο.
Σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις μου για αποζημίωση σε παρόμοιες περιπτώσεις η δικαιοσύνη την αναγνώρισε. Από όσα μου είναι γνωστά η δικαιοσύνη σε συναφείς περιπτώσεις, έχει επιδικάσει πολύ μικρά ποσά αποζημίωσης (για το διάστηκα 10-2004 έως 5-2005 περίπου 3.000€ – 25.000€) για διαφυγόντα κέρδη και για ηθική βλάβη, προφανώς προστατεύοντας τα δημόσια οικονομικά. Ανεξαρτήτως από τους αριθμούς παραμένει το ζήτημα, ότι οποιαδήποτε βλάβη έχει προκληθεί, προέρχεται από χειρισμούς του παρελθόντος.
Τα παραπάνω εξυπηρετούν το στόχο της αντικειμενικής και ουσιαστικής πληροφόρησης των αναγνωστών σας για την αποκατάσταση της αλήθειας στην νομική και ηθική της διάσταση.
Για μένα που υπηρέτησα το χώρο της Υγείας με όλες μου τις δυνάμεις, εκτιμώ ότι το άρθρο σας στις 19-5-2010, αδικεί την προσπάθεια και την όποια προσφορά μου.
Σας παρακαλώ να δημοσιευτεί το παραπάνω στην έγκριτο εφημερίδα σας.
Με τιμή Μιχάλης Μπακαγιάννης
Σημείωση ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ: Ευχαριστούμε τον κ. Μπακαγιάννη για την παραπάνω επιστολή του. Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ δεν διαψεύδει τίποτα από το ρεπορτάζ του, άλλωστε ούτε κι ο κ. Μπακαγιάννης το κάνει με την επιστολή του.
