Του Τάσου Γ. Καπουρνιώτη, Αρχιτέκτονα
Στο Γυμνάσιο (τότε δεν υπήρχε Λύκειο) στις τελευταίες τάξεις, είχαμε το μάθημα της Ψυχολογίας.
Θυμάμαι να μου έχει κάνει εντύπωση ο όρος που είχαμε διδαχθεί «Λανθάνουσα Συνείδηση».
Ανατρέχοντας στην έννοια του όρου «συνείδηση», αυτός ο επιπλέονσυμπληρωματικός ορισμός (Λανθάνουσα)παρέπεμπε και παραπέμπει σε ενέργειες που ο άνθρωπος κάνει κόντρα στην λογική αλλά και την κοινωνική οργάνωση, νομοθεσία και για τις οποίες είναι συνειδησιακά βέβαιος, έχει πείσει τον εαυτό του,ότι όταν τις κάνει, πράττει σωστά.
Προχθές λοιπόν παρακολούθησα από πρώτη γραμμή ένα δείγμα παρόμοιας συμπεριφοράς.
Μία οδηγός δείγμα χαρακτηριστικό πολίτη,μέλους αυτής της σύγχρονης μολυσματικής κοινωνικής μερίδας μειοψηφίας,που με την συμπεριφορά της χρωματίζει και καπελώνει όλους τους άλλους, η κυρία αυτή σε κεντρικό δρόμο είχε καταλάβει σταθμεύοντας το όχημά της, μια θέση για κοινή χρήση των ΑμεΑ.
Στην καθόλα αξιοπρεπή παρατήρηση που της έγινε από οδηγό οχήματος ΑμεΑ αδιαφόρησε αγνοώντας προκλητικάτην ένδειξη του σχετικού σήματος.
Στην συνέχεια της πορείαςτου γεγονότος της δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσειτις πτυχές της μόρφωσης αλλά και του πολιτιστικού επιπέδου της, χαρακτηρίζοντας υποτιμητικά την κατηγορία των ΑμεΑ, δείχνοντας με αυτή την συμπεριφορά λάθος τρόπο σκέψης και ενέργειας.
Ολα αυτά γιατί κάποιος προσπαθούσε να της εξηγήσει πως έκανε λάθος και τέλος πάντων ότι θα έπρεπε να μετακινήσει το όχημά της.
Το αποκορύφωμαανάρμοστης συμπεριφοράς και ασχετοσύνης εκ μέρους της,εκδηλώθηκε έντονα στην συνάντηση και απολογητική συνομιλία που είχε με το όργανο της τροχαίας, το οποίο εντωμεταξύ είχε έρθει, κατόπιν κλήσης.
Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι δεν έκανε κάτι παράνομο γιατί (εδώ γελάνε με θλίψη…) παρόλο που δέσμευε την θέση των ΑμεΑ, κατά την γνώμη της δεν παρανομούσε αφού είχεπαραμείνειστην θέση του οδηγού και μάλιστα με αναμμένα τα αλάρμ (απορώ πως παίρνουν τα διπλώματα οδήγησης).
Μία λοιπόν συμπολίτηςκυκλοφορεί ανενόχλητη αναμεσά μας εφαρμόζοντας δικούς της τρόπους συμπεριφοράς, προσφέροντας έναπερίτρανο παράδειγμα του τι εστί «λανθάνουσα συνείδηση».
Μην σας φαίνεται παράλογο, οι συνθήκες ζούγκλας στις οποίες ζούμε αλλά και η ανατροφή, το επίπεδο και οι λάθος γνώσεις της,συνέβαλαν στο να έχει πιστέψει παρανομώντας ότι έπραττε το σωστό.
Δεν είναι η μόνη, πιθανόν άλλωστε να αντέγραφε το παράδειγμα των δεκάδωνάλλων που παρανομώντας παρκάρουν οπουδήποτε στους κεντρικούς δρόμους,αρκεί που έχουν το άλλοθι των αναμμένων αλάρμ ή του ότι βρίσκονται μέσα στο όχημα.
Το δυσοίωνο είναι ότι η συμπεριφορά αυτή συναντιέται σε κάθε κοινωνική εκδήλωση.
Αναφέρω μερικά παραδείγματα.
*Ο κάθε απαίδευτος μηχανοκίνητος δικυκλιστής, κοινός μηχανόβιος, προκειμένου να έχει μεγαλύτερη απόδοση ο κινητήρας του και να καταναλώνει λιγότερα καύσιμα, κυκλοφορεί με κομμένη την εξάτμιση αδιαφορώντας για τα εκκωφαντικά ντεσιμπέλ που παράγει και εκπέμπει ο κινητήρας, προκαλώντας στο διάβα του πανδαιμόνιο.
Ο ίδιος δεν μπορεί να το καταλάβει αρκεί που κάνει αυτό που θέλει.
*Ακόμη πόσοι δεν έχετε ενοχληθεί όταν ο γείτονας προκειμένου να κάνει κάποιο μερεμέτι, φέρνει συνεργεία το Σάββατο ή την Κυριακή γιατί τα βρίσκει ελεύθερα από τις κύριες δουλειές τους ή γιατί τότε μπορεί να διαθέσει χρόνο.
Ο ίδιος και τα συνεργεία κάνουν την δουλειά τους, καταστρέφοντας όμως με τους θορύβους την δική σας ηρεμία σπάζοντάς ταυτόχρονα τα νεύρα σας.
*Αλλά και αυτό που συμβαίνει συνήθως στους χώρους αναψυχής,καμιά δεκαριά παρέες απολαμβάνουν ευχάριστες στιγμές, γελώντας, μιλώντας χωρίς να ενοχλούν η μία την άλλη, όταν ξαφνικά μια καινούργια παρέα φθάνει και μπαίνει αναμεσά τους επισκιάζοντας με τις φωνές και την παρουσία τους οποιαδήποτε απόλαυση των άλλων, αρκεί που οι ίδιοι κάνουν αυτό που γουστάρουν.
*Επίσης πόσες φορές δεν έτυχε να τηλεφωνήσετε στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, φορείς,για να πάρετε κάποια πληροφορία και να μην απαντούνγιατί λείπουν αδικαιολόγητα ή γιατί δεν έχουν διάθεση.
Εχουν αποφασίσει οι ίδιοι ότι έτσι πρέπει να κάνουν
Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε πολλά άλλα, όμως δεν θέλω να κουράσω, το σκεπτικό του χαρακτηρισμού το πέρασα, εσείς από μόνοι μπορείτε να το μεταφέρετε στην καθημερινότητά και θα δείτε πόσο μεγάλο είναι το πεδίο δράσης του.
Σίγουρο είναι πως λανθάνουσα συνείδηση είναι η τάση, η συνήθεια της οικειοποίησης, της μονιμοποίησης και σε τελική φάση της εφαρμογής του λάθους.
Εδώ πρέπει να γίνει μεγάλη κουβέντα για το ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.
Είναι μια ατέρμονη συζήτηση και όχι θέμα μιας επιστολής.
Μπορούμε όμως να την περιορίσουμε αναφέροντας πως κριτήριο θα μπορούσε να είναι μια ανώτερη ηθική αυτή της συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορά αυτή θα βασίζεται, θα περιλαμβάνει την εφαρμογή κάθε γραφτού αλλά και άγραφτου νόμου που διέπει την ομαλή λειτουργία μιας κοινωνίας.
Κύριος γραφτός Νόμος είναι το σύνταγμα.
Δυστυχώς με κριτήριο το τελευταίο, λανθάνουσα συνείδηση πρέπει να είχαν και οι κυβερνήσαντες αυτή την χώρα και κυρίως να έχουν οι σημερινοί κυβερνώντες.
Η οδηγός καταπάτησε μια θέση στάθμευσης, όλοι αυτοί καταπάτησαν και καταπατούν ένα κράτος… το σύνταγμά του, τα δικαιώματα, την πολύτιμη, μοναδική ζωή των κατοίκων του.
