ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Περί παιδείας ο λόγος

περί-παιδείας-ο-λόγος-842237

Του Χρήστου Μηλίτση

Πολλά λέγονται, γράφονται και ακούγονται τον τελευταίο καιρό από τα διάφορα κανάλια, από τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπεται να γίνουν γύρω από την παιδεία μας. Θέλουν λένε, μεταξύ των άλλων, να καταργήσουν την ιστορία και τα θρησκευτικά από τα σχολεία μας. Φαίνεται ότι δεν τους έγινε μάθημα το τι πάθαμε με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών μας από τα Γυμνάσια της χώρας. Αρχαία Ελληνικά διδάσκονται ακόμα και σε ξένα Πανεπιστήμια. Ο κ. Γεώργιος Ράλλης που τα κατήργησε μετάνιωσε, όπως ο ίδιος ομολόγησε. Δεν πιστεύω πως θα περάσει μια τόσο αψυχολόγητη και καταστροφική απόφαση, αλλά, εάν παρ ’ελπίδα υλοποιηθεί θα αποτελέσει το μεγαλύτερο αίσχος για την πατρίδα μας.

Πως είναι δυνατόν να ζήσει και να προοδεύσει ένας λαός, αν του κοπούν οι ρίζες του, αν ξεχάσει την ιστορία του και αν εξοβελισθεί και παραστρατίσει από το δρόμο του θεού;

Οπως δεν μπορεί να ζήσει ένα δένδρο χωρίς τις ρίζες του, άλλο τόσο δεν μπορεί να έχει μέλλον ένας λαός αν ξεχάσει την ιστορία του. Πως είναι δυνατόν να απαρνηθούμε τον Μαραθώνα, τη Σαλαμίνα, τις Θερμοπύλες, το Αρκάδι, το Σούλι και τόσα άλλα μέρη, που το χώμα τους ποτίστηκε με το αίμα των τόσων δοξασμένων ηρώων μας, που πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά, για να χαρίσουν σε μας τη λευτεριά μας;. Πρέπει να λησμονήσουμε το Μιλτιάδη, το Θεμιστοκλή, το Λεωνίδα, τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο, τον Ανδρούτσο και τόσους άλλους ήρωες, ων ουκ έστιν αριθμός, που έπεσαν στο πεδίο της μάχης; Είναι δυνατόν και δεν πρέπει να μάθουν τα παιδιά μας την ηρωική μορφή του μπουρλοτιέρη των ψυχών Παπαφλέσσα, τον οποίον θαύμασε και νεκρόν ασπάσθηκε και αυτός ακόμα ο πιο άσπονδος εχθρός του, ο Ιμπραήμ Πασάς στο Δελβινάκι; Το σκέφτηκαν καλά αυτό οι κρατούντες σήμερα τα ηνία της χώρας μας; Με ποια ιδεώδη θα αναθρέψουν και θα αναπτύξουν την εθνική συνείδηση στη νεολαία μας. Με την κατάργηση των θρησκευτικών, έργο του σατανά, πάνε να απαξιώσουν το κλήρο χωρίς να λάβουν υπ’ όψη τους τα όσα προσέφερε στην πατρίδα μας διαχρονικά, μέσα στα τετρακόσια χρόνια της Τούρκικης σκλαβιάς και ακόμα στα πρόσφατα χρόνια της Ιταλογερμανικής κατοχής, που ο κλήρος στάθηκε αντάξιος των προσδοκιών του έθνους μας. Οι κακόφημες βολές άρχισαν από τώρα να βάλουν εναντίου του. Είναι πάρα πολλοί οι παπάδες, λένε, και στο εξής θα πρέπει για κάθε πέντε που φεύγουν, να; χειροτονείται ένας. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν συγκεντρωθεί πολλοί στις ενορίες των πόλεων όπου υπάρχουν 4 και 5 ιερείς, ενώ στα περισσότερα χωριά παραμένουν κλειστές οι εκκλησίες. Αν όσοι χρειάζονται πάνε στις ενορίες των χωριών, φυσικά τότε δεν είναι πολλοί. Οι ιερείς σήμερα είναι Δημόσιοι υπάλληλοι και πληρώνονται από το κράτος και πρέπει να πηγαίνουν, όπως γίνεται και με τους δασκάλους στο πιο ακριτικό χωριό της πατρίδας μας.

Ωστόσο όμως, για να αποδώσουμε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», θα είναι αγνωμοσύνη να μην παραδεχτούμε τα όσα προσέφεραν και προσφέρουν και τώρα στη χώρα μας αρκετοί κληρικοί.

Ας θυμηθούμε τους επισκόπους Κοζάνης Ιωακείμ και Ηλείας Αντώνιο, καθώς και το Αρχιμανδρίτη Γερμανό Δημάκη, της Μονής Αγάθωνος., που με το ένα χέρι κρατούσαν το Σταυρό και με το άλλο το ντουφέκι ανέβηκαν πάνω στα βουνά και πολέμησαν τον βάρβαρο κατακτητή. Και μιας και αναφερθήκαμε στο κλήρο καλό θα είναι να αναφερθούμε και στο επόμενο γεγονός που είναι συναρπαστικό, αξιόλογο και απίστευτο. Συνέβη στα μαύρα χρόνια της πρόσφατης Γερμανικής κατοχής, όταν κατά τον Εθνικό μας ποιητή «Ολα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» Τα χρόνια αυτά ο ιερέας Κωνσταντίνος Παπα-Βελής για να βγάλει τα όπλα που παρέδωσαν οι Ιταλοί από το Γερμανοκρατούμενο Αγρίνιο, οργάνωσε περισσότερες από 35 κηδείες. Σε κάθε εικονική κηδεία, αντί της σωρού μέσα στο φέρετρο ήσαν ιταλικά όπλα. Τα παραλάμβανε από το Δημοτικό Νοσοκομείο, όπου ήταν η μυστική κρύπτη, πέρναγε μέσα από τη πόλη ψέλνοντας νεκρώσιμες ψαλμωδίες και οι Γερμανοί στρατιώτες στα μπλόκα στέκονταν προσοχή και απένεμαν τιμές. Τα όπλα κρύβονταν στον οικογενειακό τάφο του Σπύρου Τσωρτζόπουλο και τη νύχτα κατέβαιναν οι αντάρτες και τα παρελάμβαναν. Βλέπεται λοιπόν με πόση αυτοθυσία και αυταπάρνηση ενήργησε ο αξιόλογος αυτός κληρικός και δεν είναι ο μόνος. Αυτά δεν πρέπει να τα γράψει η ιστορία να τα μαθαίνουν οι νέοι;. Ανάγκη λοιπόν το Υπουργείο Παιδείας να αναθεωρήσει αυτές τις σκέψεις του, που είναι γεννήματα της παγκοσμιοποίησης. Αν επιμείνει θα βλάψει ανεπανόρθωτα τη χώρα μας, γιατί όπως προαναφέραμε, όπως ένα δένδρο δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τις ρίζες του, άλλο τόσο δεν μπορεί να έχει μέλλον ο λαός εκείνος που αρνιέται τις δικές του ρίζες, το παρελθόν και τη ιστορία του.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου