Του Νίκου Κασσανδρινού
Μάρτιος 2016, 26 του αυτού μηνός ημέρα Σάββατον. Ωρα 07:00 κτύπος εις την κατοικίαν μας και χαρούμενες φωνές. Μία ομάδα φίλων από την Αθήνα, με διακαήν πόθο να γνωρίσει την ειδυλλιακή Μακρυνίτσα μας, τον γραφικόν και εντυπωσιακόν ΕΞΩΣΤΗΝ του Πηλίου: Το ξαφνικόν γεγονός έχει ιδιαίτερη γοητεία αφού έχει σκοπόν την επίσκεψιν αβροφροσύνης και το ενδιαφέρον του Ανθρώπου προς τον Άνθρωπον ! Οι αγαπημένοι μας φίλοι μας εξήγησαν ότι η διαμονή τους ήταν για επτά ώρες παραμονής τους και επιθυμία τους ήταν να γνωρίσουν την Μακρυνίτσα. Η ευχάριστη εν οίκω φροντίδα και ώρα 08:10 αναχώρισις για απόλαυσιν της εκδρομής – γνωριμίαν. Το όνομα σλαβικό από το ΜΟΚΡΙΝΙΤΖΑ και σημαίνει τόπος με πολλά νερά. Ύστερα την έλεγαν ΜΑΚΡΗΝΙΤΖΑ και με το πέρασμα του χρόνου «έγινε» ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ. Οι ασχολίες των κατοίκων της: Οι πρώτοι κάτοικοι αυτής της νέας συνοικίας ήταν οι καλόγεροι που έχτισαν το μοναστήριον της Θεοτόκου, τον Ιερόν Ναόν της Παναγίας, το κρυφόν σχολείον του Αγίου Νικολάου κτίσμα του 1743 με τους γύρω ξενώνες (δωμάτια ύπνου) αλλά και για την ανάπαυσή των μοναχών. Το 1842 ολοκληρώθηκε όλη η μοναστική οικοδομή, έργον έξοχον των ημιθέων αυτών δημιουργών. Από περιγραφή του τότε Μητροπολίτου Δημητριάδος Δωροθέου Σχολαρίου 1812 – 1888 μαθαίνουμε ότι: Μακρυνίτσα Κωμόπολις μεγάλη, ωραία ενάερος και υγιεινή. Αλλ’ ανώμαλος ανωφερής και ως Κρεμαστή Πόλις. Απέχει δε του λιμένος του ΝΕΟΥ ΒΟΛΟΥ ώρας 2 και περιέχει μετά των προαστίων αυτής περί τας 900 οικογένειας, οι κάτοικοι 4.500. Εντός δε διαιρείται εις έξι συνοικίας (μαχαλάδες) ΟΙΟΝ ΓΙΟΚΑΡΗ, ΤΖΕΣΜΕΣ, ΜΕΛΕΣ, ΟΡΤΑΣ, ΆΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ και ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ. Αι εξ ηνωμένε συνοικίαι έχουσι επτά εκκλησίας, έχει σχολεία τέσσερα, δύο αλληλοδιδακτικά, ένα παρθεναγωγείον και ένα ελληνικών.
Οι κάτοικοι της Μακρυνίτσης είναι κτηματίαι, έμποροι, γεωργοί, βυρσοδέψαι, έμπειροι ασβεστοποιοί και ανθρακείς. Οι αγαπημένοι μας φίλοι ενθουσιασμένοι από την αρχιτεκτονική των οικιών – καταστημάτων την υψομετρικήν θέσιν την θέαν του Βόλου – Παγασητικού, την βλάστησιν του Πηλίου και τα εκλεκτά εδέσματα συγκινημένοι μας χαιρέτισαν με υπόσχεσιν να επανέλθουν για να γνωρίσουν όλο Πήλιο το Βουνό του Κενταύρου Χείρωνος! Είθε ο Θεός να μας αξιώσει να συναντηθούμε.
