ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Τα γηρατειά και η κοινωνία

τα-γηρατειά-και-η-κοινωνία-56563

Του Αλεξίου Κράλλη, Σμήναρχου ε.α

-Μία ιστορία θα σας πω, που είναι μεγάλη αλήθεια, δεν είναι διόλου ψέματα, μα ούτε όνειρα ή παραμύθια.

Είναι πραγματικότητα και μάλιστα αφάνταστα σκληρή μιλάει για τα γηρατειά και την κοινωνία, που φαίνεται τρελή.

-Είναι η ζωή αλλοπρόσαλλη και έχει πολλές αναποδιές, έχει πολλά απροσδόκητα, ανηφοριές και κατηφοριές.

– Για αυτό, ότι επισημάνω τώρα, για τα απαίσια γηρατειά είναι πολύ σπουδαία και να τα λάβετε υπόψη σοβαρά.

-Λένε, πως τα γεράματα είναι βαριά και ασήκωτα, αν όμως συνοδεύονται και από μοναξιά τότε είναι αφόρητα.

-Γεράματα και μοναξιά είναι ανυπόφορα και απάνθρωπα, για αυτό χρειάζονται συμπόνια, αγάπη και συμπάθεια.

-Η κοινωνία είναι σκληρή, ψυχρή και άσπλαχνη, είναι αχάριστη, ανάλγητη, κακή και άπονη.

-Είναι ακόμη η κοινωνία μας, πολύ αναισθησία, οι άνθρωποι είναι αδιάφοροι, με απονιά, φθόνο και κακία.

-Οταν γερνάει ο άνθρωπος, είναι βαρετός δεν το συμπαθούνε, τον θάνατό του προσδοκούν, να τον ξεφορτωθούνε.

-Για αυτό δίνω μία συμβουλή σε όλους προτού γεράσουν, να είναι πολύ προσεκτικοί και να μην την ξεχάσουν.

-Προτείνω στους ενήλικες, να κρατούν τα περιουσιακά τους αφού είναι ενδεχόμενο να αποβληθούν και από τα παιδιά τους.

-Κάποιες φορές γίνονται εχθροί και οι συγγενείς τους για αυτό ο μόνος φίλος τους, θα είναι ο θεός και η σύνταξή τους.

-Αμα γεράσει ο άνθρωπος και δεν μπορεί να αυτοσυντηρείται, είναι προτιμότερος ο θάνατος, για να μην τυραννιέται.

-Αν φύγει ο ένας σύντροφος, ο άλλος γίνεται κουρέλι, ο ένας σπρώχνει από τη μία και ο άλλος δεν τον θέλει.

-Σε μία γωνιά τον βάζουνε, το δύστυχο το γέρο και για να τον φροντίσουνε, χρειάζονται συμφέρον.

-Αυτό είναι το κατάντημα του γέρου που με σύνεση, προσδοκά το θάνατο για να αποφεύγει την ταπείνωση.

-Κάνε κουράγιο γέροντα, μην σκύψεις το κεφάλι, κράτα την περηφάνεια σου και εδόθε πάνε οι άλλοι.

-Ζήσε με αξιοπρέπεια, κράτα τα λογικά σου, να έχεις όμως υπ’ όψη σου, πως κάποτε θα μείνεις μοναχός σου.

-Αφού είναι σχεδόν σίγουρο λοιπόν, πως μόνος σου θα μείνεις, ζήσε όσο πιο άνετα μπορείς, προτού περήφανα και αγέρωχα πεθάνεις.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου