…Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Κανένας μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με μνημόνια και με μέτρα λιτότητας. Τα μέλη, οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού απάντησαν στο δημοψήφισμα με ένα συντριπτικό ΟΧΙ στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Τη λαϊκή εντολή και το περήφανο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, ο λαός θα συνεχίσει να υπερασπίζεται με κοινωνικές μάχες και αγώνες. Στους αγώνες αυτούς οι οργανωμένες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το λαό θα αντιταχθούν, όπως άλλωστε έκαναν από παλιά, σε κάθε μέτρο λιτότητας που θα στοχεύει στη παραπέρα φτωχοποίηση του λαού και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Η Κυβέρνηση και ο Τσίπρας στη διαπραγμάτευση υπέστησαν απρόσμενα άγριο εκβιασμό και απειλήθηκαν – κυρίως από την πλευρά Σόϊμπλε – με grexit. Αυτό δεν το περίμεναν γιατί ήταν πρωτοφανές μια χώρα της Ευρωζώνης να ζητάει την εκδίωξη μιας άλλης χώρας από το ευρώ. Αυτή η συμπεριφορά της Γερμανίας χαρακτηρίστηκε ως «coup d’ etat» και ξεσήκωσε παγκόσμια θύελλα αντιδράσεων σε πολιτικούς, σε κόμματα και λαούς.
Η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στον κόσμο που προέκυψε από εκλογές δεν έγινε αποδεκτή στην «δημοκρατική» Ευρώπη και έπρεπε να τσακιστεί.
Από την στιγμή που η πολιτική εκτίμηση ότι μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς μέτρα λιτότητας εντός ευρώ δεν επαληθεύτηκε, οποιαδήποτε επιλογή της κυβέρνησης δεν είχε την έγκριση του λαού, είτε αυτή εκφράστηκε με το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος είτε με το εκλογικό αποτέλεσμα με αναφορά στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η τρίτη επιλογή
Η Κυβέρνηση είχε τρεις επιλογές: ή να επιστρέψει και να παραδώσει «τα κλειδιά» στους πολιτικούς μας αντιπάλους που έχουν στο DNA της πολιτικής τους την υποταγή και τη λιτότητα ή να φύγει χωρίς συμφωνία και να προχωρήσει σε έκδοση εθνικού ή παράλληλου νομίσματος με άγνωστες συνέπειες, ή να δεχτεί η Κυβέρνηση να παραμείνει στο ευρώ, να πάρει μια κακή συμφωνία και να προσπαθήσει να τη διαχειριστεί. Λαϊκή εντολή δεν υπήρχε για καμιά από τις τρείς παραπάνω λύσεις. Έτσι προέκυψε αυτό που σήμερα βιώνουμε. Δηλαδή η τρίτη επιλογή. Η φράση του Πρωθυπουργού στη Βουλή περιγράφει ανάγλυφα τι συνέβη: «αποφάσισα τον συμβιβασμό έναντι του ηρωικού χορού του Ζαλόγγου». Ευρώ χωρίς μνημόνιο ήταν το ζητούμενο. Ευρώ με μνημόνιο ή δραχμή με μνημόνιο, ήταν επιλογές ενάντια στη λαϊκή εντολή και τις συνεδριακές αποφάσεις του κόμματος.
Στις εκλογές της 20ης του Σεπτέμβρη ζητάμε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα κοινωνικά κινήματα (εργατικό, αυτοδιοικητικό, οικολογικό, αντιπολεμικό κλπ) να διεκδικήσουμε εντός της ευρωζώνης, ό,τι καλύτερο για τον ελληνικό λαό. Φασίστες και παλιό πολιτικό προσωπικό από καταδικασμένα στη συνείδηση του ελληνικού λαού κόμματα (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι) βρίσκονται στην απέναντι όχθη.
Με τη σημερινή κατάσταση κανείς μας δεν είναι ευτυχής. Η λύση όμως που επιλέχτηκε ήταν η λιγότερο κακή αλλά υπάρχει η πεποίθηση ότι με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση, μπορούμε να ακόμη να ελπίζουμε.
Εγιναν λάθη εκ μέρους της Κυβέρνησης; Εγιναν. Επί 6 μήνες δεν υπήρχε ενημέρωση, δόθηκε η εντύπωση στο λαό πως κάτι είχαν στο μυαλό τους οι σύντροφοι γύρω από τον Αλέξη. Διαβάζουμε στην Αυγή στις 5 Φεβρουαρίου, Σακελλαρίδης: «δεν θα εκβιαστούμε από κανέναν». Τσίπρας: «Είμαστε κυρίαρχη χώρα, θα βάλουμε τέλος στην Τρόικα». Σπίρτζης: «Μπορούμε να τα καταφέρουμε και μόνοι μας, ο Υπουργός δηλώνει ότι υπάρχει και σχέδιο Β και Γ». Ξανά στις 13 του μηνός ο Σακελλαρίδης δηλώνει» …δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσουμε την πολιτική των μνημονίων», ενώ στις 15 ο Τσίπρας τονίζει: «Η Ελλάδα σε 6 μήνες θα είναι μια άλλη χώρα. Δεν θέλουμε άλλα δάνεια διάσωσης».
Σήμερα θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε εναλλακτική πρόταση, όπως προτείνεται ανοιχτά από την Αριστερή Πλατφόρμα; Εχουμε την έγκριση του λαού να εγκαταλείψουμε την ευρωζώνη; Με όποιο τίμημα και με όποιο χρονοδιάγραμμα ; Τολμά κάποιος να θέσει το ερώτημα στον ελληνικό λαό; Θα πάρει κάποιος την πρωτοβουλία; Θα την πάρει η Αριστερή Πλατφόρμα; Να δούμε αν ο λαός θέλει να εγκαταλείψει το ευρώ και να πάει σε εθνικό ή παράλληλο νόμισμα; Μπορεί κανείς να εγγυηθεί ότι εκτός ευρωζώνης δεν θα έχουμε φτώχεια και λιτότητα; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αναπάντητα ερωτήματα
Και εδώ ένα πράγμα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο: Τα μνημόνια πράγματι δεν περιλαμβανόταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη, που πρότεινε η Αριστερή Πλατφόρμα, ως έσχατη λύση, συμπεριλαμβανόταν μήπως στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ; Ασφαλώς όχι.
Είναι πολύ κρίσιμο να γίνει κατανοητό ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς – με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ -δεν εφαρμόζει παρά μόνο μέρος του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, τοπικά αλλά και διεθνώς. Το κόμμα οφείλει να αξιολογεί το κυβερνητικό έργο και να χαράζει δημοκρατικά τη δική του πορεία. Και αυτό ήδη έγινε. Η μεγάλη πλειοψηφία της Κ.Ε., πριν λίγες μέρες στον «Κεραμικό», έδωσε πολιτικό χρόνο στην Κυβέρνηση. Αποφασίστηκε να μην ρίξουμε τη Κυβέρνηση από τα μέσα. Αυτό ήθελε η μεγάλη πλειοψηφία της Κ.Ε., αλλά και ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς μετά την κρίσιμη ψηφοφορία της 14/08/2015 η Κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν είτε όχι, είτε παρών, είτε απείχαν. Μετά από αυτή την εξέλιξη και την δήλωση του Π. Λαφαζάνη πως δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, η προσφυγή στις κάλπες ήταν υποχρεωτική. Στο Συνέδριο που πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν, ίσως το φθινόπωρο, θα αποφασιστεί η πορεία του κόμματος με τα νέα δεδομένα.
Η δική μας ΤΙΝΑ
Η δυναμική των πολιτικών εξελίξεων, η εμπιστοσύνη στα ευρωπαϊκά κινήματα και ο αγώνας για αλλαγή των συσχετισμών σε Ελλάδα και Ευρώπη – Ευρωζώνη υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων ήταν και παραμένει η δική μας ΤΙΝΑ χρόνια τώρα. Και πριν το Αμστερνταμ και τη Γένοβα.
Θα υπερασπιστούμε τα λαϊκά συμφέροντα με οποιαδήποτε κυβέρνηση. Αυτή είναι η ουσία της αυτονομίας του μαζικού – συνδικαλιστικού κινήματος. Ο λαός πάντα θα διεκδικεί. Και στο σοσιαλισμό. Οσοι θεωρούν ότι κυβέρνηση = κόμμα = συνδικάτο, δεν μπορούν να ερμηνεύσουν σωστά την πραγματικότητα. Μπερδεύονται και ψάχνουν για μεταλλαγμένους συντρόφους και για 5η φάλαγγα εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως ματαιοπονούν. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν και στην προηγούμενη Κυβέρνηση – με την αγωνιστική τους ιστορία – ούτε μας πούλησαν ούτε μας πρόδωσαν. Και στο μέλλον θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για το συμφέρον του λαού και για να στηρίξουν τους οικονομικά αδύναμους. Δεν μεταλλάχτηκαν σε μια μέρα. Πολλοί από αυτούς είναι κομμουνιστές με όλη τη σημασία της λέξης. Βέβαια αυτή τους η στάση δοκιμάζεται καθημερινά και μέλει να αποδειχθεί. Είναι όμως και θέμα πίστης και εμπιστοσύνης για όλους εμάς που συμμετέχουμε στις εξελίξεις, τις κρίνουμε, αλλά και κρινόμαστε.
Οσοι ζητούν να γυρίσουμε την πλάτη στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη πιστεύουν ότι οι χώρες που θέλουν το ευρώ θα πρέπει να αποδεχθούν τα σημερινά προγράμματα της ΟΝΕ, δηλαδή λιτότητα, νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση αγορών, ιδιωτικοποιήσεις, περιορισμό του δημοσίου, κλπ. Ισχυρίζονται πως δεν υπάρχει περιθώριο για ριζοσπαστικές αλλαγές εντός της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης και πως η συζήτηση αυτή έκλεισε οριστικά. Προσωπικά διαφωνώ. Πιστεύω στην δυναμική των πολιτικών εξελίξεων, έχω εμπιστοσύνη στα ευρωπαϊκά κινήματα, πιστεύω στην αλλαγή των συσχετισμών και στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα, τελικά πιστεύω στην αλλαγή πολιτικής που θα οδηγήσει στις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Ευρώπης.
Του Γιάννη Αντωνιάδη, μέλους της Ν.Ε. Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ
