Του Γιάννη Γεωργούδη
Ο λαός μας τελικά είναι σοφός μόνο στο να δημιουργεί θεωρίες, ιδεολογίες, ιδέες και γνωμικά βγαλμένα από τις εμπειρίες του. Δυστυχώς όμως δεν μαθαίνει από τα λάθη του, τα οποία επαναλαμβάνει και συνεχώς τρώει τα χαστούκια του λες και το ζητάει ο οργανισμός του.
Αλλαξε λοιπόν ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Διαφορετικά, σα να λέμε ότι παρακολουθούμε το ίδιο σενάριο του επαναλαμβανόμενου έργου με διαφορετικούς ηθοποιούς. Ο λαός έδειχνε πριν μερικούς μήνες ότι κουράστηκε να πληρώνει, από τα μνημόνια που του επέβαλαν, για ένα χρέος που δεν ευθύνεται ο ίδιος, γι’ αυτό και στράφηκε σε μία αριστερή υποτίθεται κυβέρνηση. Είπε, ας δούμε κι αυτούς τι θα κάνουν, μιας κι άκουγε μεγάλα, ωραία, πατριωτικά κι επαναστατικά λόγια. Στην αρχή η κυβέρνηση προγραμμάτισε μία ευθεία άρνηση προς τους οικονομικούς δολοφόνους. Αυτό οδήγησε στην άνοδο του πατριωτικού φρονήματος των πολιτών και την επαναφορά της αισιοδοξίας του. Κάπου στη διαδρομή όμως στράβωσε και η γραμμή πλεύσης άλλαξε. Δεν γνωρίζει κανείς εάν μεσολάβησαν απειλές κι εκβιασμοί προς την ηγεσία μας από τους ισχυρούς, ως συνήθως γίνεται. Έτσι υπογράφηκε ένα μνημόνιο τόσο βαρύ κι άδικο, που εάν προσθέσουμε όλα τα προηγούμενα μαζί δεν θα μας κάνουν αυτό. Κι αυτό διότι πίσω από κάθε μέτρο κρύβεται και μία μελλοντική κατάρρευση της κοινωνίας μας. Ένα από τα πολλά άδικα νέα μέτρα είναι να πληρώνει ο γονιός ακριβότερα τα φροντιστήρια των παιδιών του, μιας και τα δημόσια σχολεία κουνούν μαντίλι. Αυτό φυσικά εμποδίζει τη μόρφωση των παιδιών μας. Μήπως λοιπόν αυτός είναι ο πραγματικός τους σκοπός, δηλαδή να μην έχουν τη δυνατότητα τα ελληνόπουλα να μορφώνονται, μιας και οι γονείς δεν θα μπορούν να πληρώνουν τη μόρφωσή τους; Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ένας αμόρφωτος λαός υποδουλώνεται πολύ πιο εύκολα. Όλοι είμαστε κουρασμένοι κι εξαπατημένοι από τα μπλε, πράσινα και πορτοκαλί χρώματα και τα πολλά μπλα μπλα των «πολιτικών». Δεν είναι δυνατόν το ΟΧΙ ενός ολόκληρου λαού να μεταφράζεται ως ΝΑΙ. Αν είναι έτσι η αριστερά, τύφλα να έχει η δεξιά, λέει ο απλός λαός. Ο θυμός ξεχείλισε και δικαιολογημένα στρέφονται όλοι σε άλλους χρωματισμούς, όχι από απόλυτο ιδεολογικό πιστεύω, αλλά από αντίδραση. Κι όπως πάνε τα πράγματα το μαύρο μάλλον θα είναι το επικρατέστερο στις ερχόμενες εκλογές. Αρκετά πια, μια ζωή να μας έχουν ψωροκώσταινα. Επιβεβλημένα θα πρέπει να ξυπνήσουμε, να αποκτήσουμε πολιτική συνείδηση και παιδεία και να αντιδράσουμε. Διαφορετικά ο λαός είναι πολτός που συνεχώς θα πολτοποιείται.
