Του Γεωργίου Παπασίμου, Δικηγόρου, Μέλους Πολιτικής Γραμματείας του «ΠΡΑΤΤΩ»
Η συμφωνία που υποχρεώθηκε να υπογράψει η Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας με τους Ευρωπαίους εταίρους, ως αποτέλεσμα εκβιασμού αυτών, αναμφισβήτητα είναι μία κακή συμφωνία, πλην όμως αναγκαία, με βάση τους διεθνείς συσχετισμούς και τους κινδύνους, που εμφανίσθηκαν για την χώρα μας. Η εκτίμηση άλλωστε αυτή αποτελεί και την μόνη απόστασή μας με αυτούς που προτίμησαν την ιδεολογική «καθαρότητα» από την σκληρή αλλά κοινωνικά αναγκαία συνθηκολόγηση.
Είναι βέβαιο, ότι με την προκήρυξη των Εκλογών του Ιανουαρίου στήθηκε μία «παγίδα ρευστότητας», την οποία δεν απέφυγε η Κυβέρνηση και εδώ μπορεί κανείς να κάνει κριτική για τους χειρισμούς. Ωστόσο, θα πρέπει να συνυπολογισθεί ότι η μάχη των συσχετισμών, που είναι αρνητικός παράγοντας για την χώρα μας, αφορά τον διεθνή παράγοντα και το βάρος που αυτός είχε ρίξει στην διαπραγμάτευση και στους όρους της νέας συμφωνίας, όντας πανίσχυρος, οπότε χρειάζονταν πολύ μεγάλη προετοιμασία για την αντιμετώπισή του.
Η Κυβέρνηση εμφανίζει αδυναμίες, αλλά αυτή την στιγμή δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πολιτική λύση, η οποία να μπορεί να εφαρμόσει με την πολιτική της αντίμετρα και «αντίδοτα» στα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα και, παράλληλα, να αγωνισθεί για την μεγαλύτερη αξιοποίηση, αφενός, της σοβαρής απομείωσης του δημοσίου χρέους έτσι ώστε να καταστεί αυτό βιώσιμο και, αφετέρου, της ορθής και επωφελούς αξιοποίησης του εμπροσθοβαρούς αναπτυξιακού προγράμματος των 35 δις. Πολιτική, που μπορεί να βγάλει την χώρα μας από αυτό το «σπιράλ οικονομικού θανάτου», που βρίσκεται εδώ και μία πενταετία.
Θα πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι, από αυτή την σκληρή διαπραγμάτευση, που πραγματοποίησε η Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας και ο Πρωθυπουργός της χώρας, υπήρξαν και θετικά στοιχεία, κυρίως στο ότι εμφανίσθηκε για πρώτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια, μικρό «ρήγμα» στις σχέσεις μεταξύ Γερμανίας – Γαλλίας, υπήρξε παγκόσμια ενεργοποίηση υπέρ της Ελλάδος και αναδείχθηκε η σημαντική γεωπολιτική θέση της χώρας στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπως καταδείχθηκε από την έντονη πίεση των Η.Π.Α. απέναντι στην Γερμανία για αποφυγή του Grexit.
Παρά τις κριτικές μας παρατηρήσεις για τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, που εμπεριέχονται σ’ αυτή την συμφωνία, τα προβλήματα κυβερνησιμότητας σε διάφορους τομείς, καθώς και για την επιλογή κάποιων προσώπων, που καλούνται να εφαρμόσουν κρίσιμες κυβερνητικές πολιτικές, στηρίζουμε την Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τονίζουμε, όμως, με έντονο τρόπο, ότι απαιτείται από εδώ και πέρα η υλοποίηση των εξής κεντρικών αξόνων, που θα πιστοποιήσουν την προοδευτικότητα και την χρησιμότητα της Κυβέρνησης αυτής απέναντι στις σημερινές μεγάλες προκλήσεις, που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Πρώτον, αταλάντευτη μάχη και χτύπημα της ολιγαρχίας και της διαπλοκής, που αποτελούν το «σύστημα παρακμής», που έφερε την χώρα στην σημερινή κατάσταση, δημιουργώντας τα προηγούμενα χρόνια ένα ιδιότυπο «κλεπτοκρατικό σύστημα». Η μάχη αυτή απαιτεί την ενθάρρυνση και συμμετοχή του λαϊκού κινήματος και αποτελεί το καθοριστικό σημείο για την μη αφομοίωση της Κυβέρνησης αυτής στην «αδηφάγο» εξουσία του «παρασιτικού» ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο και θα πρέπει αυτή η Κυβέρνηση να αλλάξει.
Δεύτερον, εφαρμογή και υλοποίηση ενός στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης, με αύξηση και τόνωση της παραγωγικότητας και την αντιμετώπιση της διαφθοράς και εκσυγχρονισμό του Δημοσίου. Απαιτούνται σημαντικές πρωτοβουλίες από πλευράς Κυβέρνησης για την παραγωγική ανασυγκρότηση, στους τομείς που η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως στον πρωτογενή αγροτικό τομέα, ορυκτό πλούτο, έρευνα, τουρισμό κ.λπ.
Η Κυβέρνηση αυτή οφείλει να αποκαταστήσει με ανταποδοτικές πολιτικές, τα όποια βαριά πλήγματα υποστούν οι παραπάνω τομείς, και ιδιαίτερα ο αγροτικός τομέας, από τα δημοσιονομικά μέτρα. Ως προς τον τελευταίο, θα πρέπει να υπάρξει άμεσα κεντρική καθοδήγηση και σχεδιασμός για την αγροτική παραγωγή ανά Περιφέρεια και ενίσχυση νέων ανταγωνιστικών καλλιεργειών.
Τρίτον, ανάπτυξη δικτύου κοινωνικής προστασίας και παροχή ασφαλείας στους πολίτες που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και είναι άνεργοι. Απαιτείται ενίσχυση των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και η προστασία της πρώτης κατοικίας των Ελλήνων πολιτών.
Τέταρτον, πάταξη της φοροδιαφυγής και άμεσος έλεγχος των πάσης φύσεως λιστών (Λαγκάρντ, Λίχτενσταϊν κ.λπ.), καθώς και των εμβασμάτων εξόδου κεφαλαίων στο εξωτερικό. Εξονυχιστικός και βαθύς έλεγχος όλων των εξωχώριων (offshore) εταιριών και των εταιρικών δανείων από τις τράπεζες.
Πέμπτον, ενίσχυση του ρόλου της χώρας σε γεωπολιτικό επίπεδο, με συνέχιση της πολύπλευρης εξωτερικής πολιτικής, στην βάση των αρχών της αριστερής πατριωτικής πολιτικής.
Το «ΠΡΑΤΤΩ», συνεπές στις ιδεολογικοπολιτικές του αρχές, θα σταθεί αλληλέγγυο στην υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής, που θα αλλάξει την Ελλάδα, προς όφελος του λαϊκού κινήματος. Θα παραμείνει όμως, εκφράζοντας τις πατριωτικές, προοδευτικές αριστερές και δημοκρατικές κοινωνικές δυνάμεις, παράλληλα, αυστηρός κριτής σε κάθε πολιτική δυσλειτουργία και τυχόν «οπισθοχώρηση» της Κυβέρνησης Κοινωνικής Σωτηρίας από τον πολιτικό της δρόμο, που είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού μας και η ανατροπή του σημερινού αδιέξοδου οικονομικού και κοινωνικού «συστήματος παρακμής».
