Του Αρχιμ. Γεωργίου Γιαννιού, εφημερίου του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως
«Η Ευρώπη δεν αποτελείται μόνο από την οικονομική αγορά και τον ανταγωνισμό των επιχειρήσεών της έναντι των άλλων χωρών. Είναι και η Ευρώπη των λαών, οι οποίοι, πέρα από ένα ικανοποιητικό εισόδημα, έχουν ανάγκη από περισσότερη αλληλοκατανόηση, συνεργασία και αλληλεγγύη».
Αυτά τα λόγια, τα οποία μοιάζουν προφητικά, αυτονόητα, μα ζητούμενο στις μέρες μας – και επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε – ανήκουν στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Χριστόδουλο, τα οποία απηύθυνε κατά την εναρκτήρια συνεδρία της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης των Αθηνών για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, το Μάιο του 2000. Και όλα αυτά, πριν κάμποσα χρόνια. Η Ευρώπη, εν τω μεταξύ, μεγάλωσε, ωρίμασε, μεγαλούργησε, έκτισε την οικονομική της αυτοκρατορία, μα επάνω σε ποια θεμέλια; Επάνω σε ποιες τύχες; Με ποιες προοπτικές; Φυσικά και χρειάζεται να έχουμε τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό δίχως συζήτηση, διότι εμείς είμαστε η Ευρώπη. Αν αφαιρέσουμε από το λεξιλόγιο, τις τέχνες, τις επιστήμες, την οικονομία, από τα πάντα δηλαδή, την Ελλάδα, η Ευρώπη καταρρέει! Και τότε το Grexit θα έχει όντως νόημα και ουσία!! Από άλλη οπτική, από άλλη προοπτική!!
Ωστόσο, εκείνο που χρειάζεται τούτες τις μέρες, όπου η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα έφτασαν στο ζενίθ, όπου μάθαμε νέες ορολογίες (capital control), είναι να φέρουμε ξανά στη θύμηση τα λόγια του αειμνήστου πρωθιεράρχου Χριστοδούλου: «ο λαός μας ευτύχησε να διαθέτει μια πλούσια πνευματική παράδοση, μοναδική στον κόσμο. Τα στοιχεία της, είναι ανεκτίμητης αξίας. Τα ευτελίσαμε, είν’ αλήθεια, αλλά τα ίδια στη γνήσια μορφή τους εξακολουθούν να διαθέτουν την απροσμάχητη γοητεία τους. Καθήκον όλων όσοι πονάμε τον τόπο μας είναι να τα ξεθάψουμε από την άγνοια και την απόσυρση και να τα αξιοποιήσουμε εν τάχει. Το έθνος μας έχει την ευλογία να διαθέτει θρησκευτική και πολιτισμική ομοιογένεια, που δεν συναντιούνται συχνά στους λαούς. Αυτά είναι παράγοντες ενότητας και προόδου. Χωρίς μισαλλοδοξίες και απομονωτισμούς, οφείλουμε να πείσουμε τον λαό μας ότι δικαιούται να είναι υπερήφανος με αυτό που έχει και που εκπροσωπεί. Να τον καταστήσουμε συνειδητό Έλληνα και Ορθόδοξο…».
Η Ευρώπη τούτες τις μέρες μας έδειξε την «αγάπη» της μ’ ένα ιδιότυπο τρόπο. Και μεις απαντούμε: ναι στην Ευρώπη, να στην κοινή ευρωπαϊκή μας πορεία, αλλά πάνω απ’ όλα ναι, στα ελληνορθόδοξα ιδανικά του Γένους μας!
