Προτιμότερη η έξοδος από το ευρώ και έναρξη ενημέρωσης
Πείραμα 1ο: Εάν έχουμε μια κατσαρόλα με βραστό νερό και ρίξουμε μέσα ένα βάτραχο, αυτός αμέσως θα πηδήξει έξω και θα σωθεί.
Πείραμα 2ο: Βάζουμε τον ίδιο βάτραχο στην ίδια κατσαρόλα γεμάτη με κρύο νερό. Ο βάτραχος θα αρχίσει να κολυμπάει απολαμβάνοντας το περιβάλλον του. Τώρα αρχίζουμε και ζεσταίνουμε το νερό σιγά – σιγά μέχρι να φτάσει στο σημείο βρασμού. Ο βάτραχος θα εξακολουθεί να κολυμπάει, και όσο η θερμοκρασία ανεβαίνει κάπου θα χάσει τις αισθήσεις του και όταν φτάσει στο σημείο βρασμού θα πεθάνει.
Ο ελληνικός λαός βιώνει σήμερα το 2ο πείραμα, βιώνει την κατσαρόλα των μνημονίων. Η «θερμοκρασία» θα ανεβαίνει και εφόσον δεν αντιληφθεί τι τον περιμένει κάποια στιγμή θα πεθάνει όχι μόνο οικονομικά αλλά και φυσικά (βλέπε τις χιλιάδες αυτοκτονίες λόγω οικονομικής κρίσης)
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεμένη καθώς φαίνεται στο άρμα της αστικής τάξης και της Ε.Ε. προσπάθησε να πετύχει καλύτερους όρους συμφωνίας αλλά εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι απέτυχε. Η «αριστερή» ταμπέλα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και το δημοψήφισμα φαίνεται ότι λειτούργησαν αρνητικά στις διαπραγματεύσεις. Το διευθυντήριο της Ε.Ε. δεν ανέχεται, αριστερές κορώνες, λαϊκές ετυμηγορίες, λεονταρισμούς τσαμπουκαλίκια, λαϊκές αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Απαιτεί πλήρη υποταγή και πολύ περισσότερο από εκείνους που χρωστάνε. Και αυτό αποδείχτηκε από το ότι τα μέτρα της καταληκτικής συμφωνίας, είναι επαχθέστερα από τα προτεινόμενα από την τρόικα πριν το δημοψήφισμα.
Τώρα μας λένε ότι η συμφωνία ήταν αναγκαίο κακό, και ότι δεν μπορούσε η κυβέρνηση να κάνει τίποτα άλλο. Βέβαια εφόσον διακηρύττεις ότι είσαι φανατικός οπαδός της Ε.Ε. και του Ευρώ και δεν έχεις άσσο στο μανίκι, επόμενο είναι να σε κακοποιήσουν… Ωστόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πήρε λαϊκή εντολή για να ξεσχίσει τα μνημόνια, να διαγράψει το χρέος, να χτυπάει ταμπουρά και η Μέρκελ να χορεύει… και όχι να υπογράφει μνημόνια και μάλιστα με μη βιώσιμο χρέος.
Με βάση τα παραπάνω διαπιστώνουμε πλήρη στροφή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και ευθυγράμμιση με αυτήν των άλλων αστικών κομμάτων. Και χωρίς σεβασμό στις προεκλογικές διακηρύξεις και τα δημοκρατικά δικαιώματα των βουλευτών του, ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν, ζητούν από όσους αρνούνται να δεχτούν το νέο μνημόνιο, να υποβάλλουν την παραίτησή τους από την βουλευτική έδρα που κατέχουν. Αλήθεια ποιος θα έπρεπε να παραιτηθεί; Αυτός που πρόδωσε τις προεκλογικές διακηρύξεις και δεσμεύσεις ή αυτός που τις υπερασπίζεται;
Κάπου το 1987 ο Αντρέας Παπανδρέου, μετά από έξι περίπου χρόνια διακυβέρνησης και ύστερα από έντονη αντίδραση στελεχών και μελών του κόμματος για την εμφανή πλέον δεξιά στροφή και εγκατάλειψη των διακηρυγμένων αριστερών θέσεων, διατυπώνει με αλαζονεία το περίφημο «όποιος διαφωνεί ας κατέβει από το τραίνο»
Σήμερα ο κ. Τσίπρας, ύστερα από έξη μήνες (και όχι χρόνια) διακυβέρνησης, απευθύνεται στους διαφωνούντες βουλευτές και τους λέει, «όποιος διαφωνεί να υποβάλει την παραίτησή του». Μα φυσικά και πρέπει να διαφωνούν με την δεξιά και τόσο πρόωρη στροφή του κόμματός τους και είναι προς τιμήν τους που σέβονται τον εαυτό τους και τους πολίτες που τους τίμησαν με την ψήφο τους, και μάλιστα αδιαφορούντες για την βουλευτική καρέκλα… Αυτό είναι πολιτικό ανάστημα και αυτό καταγράφεται στην ιστορία με χρυσά γράμματα.
Κλείνοντας προτείνω να ανοίξει ο φάκελος «επιστροφή στο εθνικό νόμισμα» για να πληροφορηθούμε επί τέλους και από την άλλη πλευρά τι είδους καταστροφή είναι αυτή που θα υποστούμε με την έξοδο από το ευρώ, όπως μας την παρουσιάζει μονομερώς η αστική τάξη της οποίας τα συμφέροντα και βεβαίως θίγονται από μια έξοδο και γι’ αυτό δεν την θέλει. Θα είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη από ότι η παραμονή μας στο ευρώ; Ή μήπως η έξοδος θα είναι κάτι παρόμοιο με το πήδημα του βατράχου.
Του Σωκράτη Βασιλάκου
