ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

«Πατερούληδες των Εθνών»

πατερούληδες-των-εθνών-425293

Γράφει ο Προκόπης Παναγόπουλος, Μαθητής Λυκείου

Οποιαδήποτε άποψη έχει εκφρασθεί για την άρχουσα τάξη που διέπει κατά το δικό της συμφέρον τον κόσμο στον οποίο καλούμαστε να διατηρήσουμε την πνευματική μας ακεραιότητα, κρίνεται κατόπιν διεξοδικής και αδυσώπητης κριτικής αβάσιμη και τελικά απορρίπτεται βιαίως. Διαβάζοντας, νοιώθοντας και ελπίζοντας, εγώ ένας έφηβος, άπειρος και παρορμητικός έχω διαμορφώσει μια συγκεκριμένη μα ευμετάβλητη άποψη για τους «Πατερούληδες των Εθνών».

Η ανθρώπινη φύση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανεξάντλητη επιθυμία της κοινωνικής ανάδειξης και της ευρείας αναγνωρισιμότητας. Επιδίωξη κάθε ανθρώπινου όντος (κατά την ταπεινή μου άποψη) είναι η άσκηση επιρροής στο πλήθος που ζητωκραυγάζοντας ισχυροποιεί τον «Ηγέτη» του προσφέροντας του απλόχερα εξουσία. Η εξουσία είναι συνυφασμένη με την δύναμη και η τελευταία με την κατάχρησή της. Οι προσωπιδοφόροι Ηγέτες κατακερματίζοντας οποιαδήποτε έννοια ηθικής και ανταπόδοσης, παραμερίζουν το πλήθος το οποίο τους ανέδειξε. Δεσμεύοντάς το σε μια ελεγχόμενη και αυστηρά οριοθετημένη σφαίρα επιρροής, τα συναισθήματα, οι ανάγκες, τα πάθη και οι ίδιες οι σκέψεις του «προλεταριάτου» καθορίζονται ανάλογα με τα «θέλω», τα «μη» και τα «πρέπει» των Κυρίων του.

Η τύρβη της προκαθορισμένης και ρυθμιζόμενης ζωής του καθενός από εμάς, μας εμποδίζει να αντικρίσουμε τον βαθμό εξάρτησής μας από τους «Πατερούληδες» που τόσο μας έχουν ανάγκη. Τα κατάλοιπα του ανθρώπινου πνευματικού γίγνεσθαι ατελέσφορα επιχειρούν την ανάκτηση της δύναμης που χαρίσαμε, της ελευθερίας που παραδώσαμε. Εστίες επαναστατικών ιδεών και φιλελεύθερων πεποιθήσεων προκύπτουν απρόοπτα στην ακίνητη και γλοιώδη μάζα προσπαθώντας να καταφέρουν το ακατόρθωτο. Να αφυπνίσουν τον αιώνια κοιμισμένο, να αναστήσουν τον από καιρό νεκρό. Η προπαγάνδα, η εσκεμμένη παραπληροφόρηση και ο λαϊκισμός καταπνίγουν τις μικρές αυτές επαναστατικές επιχειρήσεις καθιστώντας μας αδύναμους, απελπισμένους και λάτρεις της σταθερότητας που εγώ ονομάζω απάθεια.

Προϊόντα της πολιτικής όπως οι «Πατερούληδες» την εφαρμόζουν είναι η αέναα ακμάζουσα ανθρωπιστική κρίση. Ο εξευτελισμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και η συνεχής υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του παγκόσμιου πολίτη, οδηγεί στην παράλογη μεγιστοποίηση της αξίας των παραμικρών προνομίων που έχει μια κοινωνική ομάδα ή ένα άτομο.

Για το σύνολο των ανθρώπων που δεν έχουν την δυνατότητα να τραφούν και δεν τους δίνεται καμία ευκαιρία για να αλλάξει αυτό, η κοινωνική ομάδα ή η μονάδα που τρέφεται με σάπιο αλογίσιο κρέας φαντάζει προνομιούχα. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η διεύρυνση του- ήδη κολοσσιαίου- κοινωνικού χάσματος και η αποσυσπείρωση, αν όχι η σύγκρουση των μελών της κοινωνίας.

Εχοντας έτσι διαμορφώσει τις κοινωνικές συνθήκες, η άρχουσα τάξη επιδεικνύει με τρόπο ανήθικο και βίαιο την δύναμή της. Οι ιθύνοντες ομάδες του σπαραγμού του ανθρώπινου γένους τροφοδοτούν την απολυτοποίηση της εξουσίας και του υλιστικού ιδεώδους. Μη θέλοντας να λερώσουν τα χέρια τους με αίμα -γιατί αυτό βάφει- αναθέτουν σε ομάδες άριστα καταρτισμένες αποστολές υψηλού καθήκοντος.

Για παράδειγμα, εάν κάτω από ένα νοσοκομείο υπάρχει η απειροελάχιστη υποψία πως βρίσκεται κάτι το αξιοποιήσιμο όπως λευκά χαλίκια για να ρίξουν στις γλάστρες τους, το νοσοκομείο πρέπει να κατεδαφιστεί. Εάν το νοσοκομείο βρίσκεται σε περιοχή πιστών του Χριστιανισμού η ομάδα θα απαρτίζεται από φανατικούς μουσουλμάνους. Εάν αυτό βρίσκεται σε περιοχή όπου επικρατούν αθεϊστικές αντιλήψεις τότε η ομάδα θα απαρτίζεται από εξτρεμιστές θρησκόληπτους. Εάν το νοσοκομείο βρίσκεται δίπλα σε παιδική χαρά, η ομάδα θα αποτελείται από παιδιά καθολικά επηρεασμένα από τη προσηλυτιστική δράση των «Πατερούληδων». Είναι αξιοθαύμαστη η ικανότητα των Κυρίων του κόσμου μας να αλλάζουν προσωπεία προκειμένου να εξασφαλίσουν συμμαχίες.

Σε κάθε περίπτωση, απ’ όποια μέλη κι αν αποτελείται η ομάδα το νοσοκομείο πέφτει. Πάντα άσκοπα και θλιβερά.
Οι «Πατερούληδες των Εθνών» επέλεξαν τον τρόπο ζωής και δράσης τους . Εγώ πολιτικά ενεργός αλλά κομματικά ελεύθερος διαλέγω – επειδή ακόμη μπορώ- να τους αντιταχθώ. Διαλέγω να ελπίζω και όχι να χειροκροτώ. Διαλέγω να ζω και όχι να ζητωκραυγάζω. Διαλέγω να παραμείνω έφηβος για όσο καιρό ακόμη επιτρέπεται…

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου