ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Αρχισαν να νταούλια… ~ Οι σκέψεις μου… στην τουριστική επικαιρότητα

αρχισαν-να-νταούλια-οι-σκέψεις-μου-500420

Του Κώστα Λεβέντη, Αντιπροέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων

Ξεκίνησε το «παιχνίδι» της πίεσης με ψυχολογικούς όρους, που είναι και in, αυτό το διάστημα που διανύουμε… συμπεριλαμβάνοντας τη λέξη «χρεοκοπία».

Μία νέα λοιπόν ρήτρα μοντέρνα βγήκε στην επιφάνεια και αυτό λέγεται «ρήτρα χρεοκοπίας» προκειμένου να ακυρωθεί ένα ξενοδοχειακό συμβόλαιο για το 2015.

Μετά τη ρήτρα καλής εκτέλεσης μιας συμφωνίας του όπου συνήθως λόγοι αδυναμίας εφαρμογής του συμβολαίου ήταν και είναι: η κήρυξη πολέμου, απεργίες συνεχόμενες, πυρκαγιά σε τοπικό επίπεδο, μόλυνση περιβάλλοντος, μολυσμένα νερά, όχληση περιβάλλοντος χώρου κ.λ.π. προσπαθούν να υιοθετήσουν την ρήτρα χρεοκοπίας.

Ρωτάω εγώ ο «αφελής» ξενοδόχος. Χρεοκοπία της Ευρώπης φοβούνται …γιατί της Ελλάδας ποιο είναι το πρόβλημά τους, υποτίθεται ότι αυτοί είναι οι οποίοι θα διαθέτουν το ισχυρό νόμισμα απέναντι σε εμάς που θα διαθέτουμε ένα νόμισμα συνεχώς υποτιμούμενο.

Οι ξένοι τουριστικοί οργανισμοί υποχρεώνουν ξενοδόχους στην Ελλάδα εκτός από να υπογράψουν ρήτρα «χρεοκοπίας» να επιπλέον διασφαλίσεις για την περίπτωση Grexit και αλλαγών στον ΦΠΑ.

Θα τρελαθούμε εντελώς. Ας πιέσουν τα κράτη που εδρεύουν και έχουν συμφέροντα από τον Ελληνικό τουρισμό να διαφυλάξουν το τουριστικό πακέτο.

Κατά τα άλλα είναι θέμα των συμβαλλομένων μερών, για το τι θα καταγραφεί σε μια συμφωνία μεταξύ ξενοδόχου και επιχειρηματία. Θα μου πείτε τώρα, μα με τι συντελεστή θα υπογράψουμε. Αυτό είναι άλλο θέμα.

Είμαστε ένα κράτος που προβλέπουμε για την επόμενη εβδομάδα… Μπλόφα την μπλόφα, αφήγημα το αφήγημα, απειλή την απειλή, παρακάλι το παρακάλι φτάσαμε στο τέλος Μαΐου.

Ημέρες και εβδομάδες φαγωμένες σαν πασατέμπος, με παλικαρισμούς και εξυπνάδες εκατέρωθεν και την Ελλάδα να βουλιάζει κάθε ημέρα όλο και πιο βαθιά στη ρουφήχτρα της καταστροφής.

Πήγε «άπατη» η «πολιτική διαπραγμάτευση» και συμφωνήσαμε με τον κ. Μοσκοβισί ότι πρέπει να βρεθούν ισοδύναμα στο Ασφαλιστικό και στα εργασιακά για να τρέξει το Μνημόνιο. Αλλά για λεφτά κουβέντα.

Υπεράνω εμείς και το πολιτικό κόστος. Λεφτά υπάρχουν, αλλά πρέπει να ολοκληρωθεί το προηγούμενο Μνημόνιο για να φτάσουν στα ταμεία. Πιστέψαμε ότι θα βαρούσαμε νταούλια και θα μας έτρεμαν οι πάντες.

Η πραγματική διαπραγματευτική δύναμη της κυβέρνησης θα μπορούσε να είναι μόνο μία: ότι χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο και στρατηγική μετατρέπεται σε καμικάζι αυτοκτονίας.

Η αλήθεια είναι ότι έχουν αρχίσει οι χοροί. Τα νταούλια βαράνε και ακούγονται σε όλη την υφήλιο. Αλλά αντί για πρώτη θέση στο «λεωφορείο της τρέλας», βρεθήκαμε τελικά να είμαστε εμείς που χορεύουμε στο ταψί και ο τουρισμός, ό,τι το καλύτερο έχουμε για μια ανάκαμψη και ανάπτυξη, να έχει αποπροσανατολισθεί με το επιχειρείν σε αυτόν να έχει πάθει βέρτικο.

Μην υπογράψει κανένας συνάδελφος τη «ρήτρα χρεοκοπίας» γιατί είναι ρήτρα ψυχολογικής υποβάθμισης της ξενοδοχίας.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου