Γράφει ο Ανδρέας Φ. Βασιλείου, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, Ειδικός Παιδαγωγός, Πολιτικός Επιστήμονας
Πριν από λίγους μήνες πραγματοποιήθηκε ένα παλιό μου όνειρο. Εγκατασταθήκαμε μόνιμα στο σπίτι που είχαμε στην εξοχή.
Είναι ένα μικρό συμπαθητικό σπιτάκι που του κάναμε απαραίτητες προσθήκες και επιδιορθώσεις, για να μετατραπεί σε μόνιμη κατοικία. Είναι βέβαια, μακριά απ’ την πόλη κι αυτό δεν είναι τόσο πρακτικό, αλλά έχει το μεγάλο χάρισμα να έχει μιαν αρκετά μεγάλη έκταση γύρω του γεμάτη δέντρα και πρασινάδας.
Ενα μικρό τμήμα αυτής της έκτασης, το πήρα «υπό την προστασία μου» και ανέλαβα να το μεταμορφώσω σ’ έναν μικρό παράδεισο.
Στην αρχή, ήταν ένας χερσότοπος πνιγμένος στους θάμνους και στα αγριόχορτα. Με τη δική μου θέληση όμως και τη σκληρή δουλειά, άλλαξε σιγά σιγά όψη. Ξεχέρσωσα και καθάρισα τον τόπο τριγύρω. Υστερα έσκαψα καλά το χώμα να γίνει αφράτο και διαμόρφωσα τον τόπο χωρίζοντάς τον σε βραγιές και διαδρόμους. Μετά φύτεψα τους σπόρους από κάθε λογής φυτά και λουλούδια. Τέλος, φρόντιζα να ποτίζω σε κανονικά διαστήματα.
Ετσι, σε λίγο, ξεπετάχτηκαν τα πρώτα φύτρα από τη γη που άρχισαν να μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα, ώσπου πήραν το τελικό τους σχήμα και τη σημερινή τους μορφή. Ένα παχύ, απαλό στρώμα χλόης καλύπτει το μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειας. Τα γαρίφαλα, οι βιολέτες και οι πανσέδες σκορπούν το άρωμά τους και τα εκτυφλωτικά τους χρώματα.
Στους πασσάλους που έχω τοποθετήσει γύρω – γύρω τα αναρριχητικά σκαρφαλώνουν προς τα ύψη. Δίπλα αστράπτουν από δροσιά και ομορφιά οι γαρδένιες, οι μπιγκόνιες και οι ορτανσίες. Τα κοιτάζω κι αισθάνομαι αφάνταστη ευχαρίστηση και περηφάνια. Χάρη στις δικές μου φροντίδες έγιναν όλα. Δεν περνάει μέρα που να μην ασχοληθώ μαζί τους. Ποτέ δεν τα αφήνω να διψάσουν, ούτε τη γη να διαμαρτυρηθεί. Πόση ικανοποίηση νιώθω όταν τα ποτίζω ή τα σκαλίζω! Θαρρώ πως είναι ζωντανές υπάρξεις που εξαρτώνται από μένα και έχουν την ανάγκη μου για να διατηρηθούν στη ζωή.
Γι’ αυτό είμαι τόσο δεμένος μαζί τους και τα αγαπώ τόσο πολύ. Μου προσφέρουν την ομορφιά τους αλλά και το συναίσθημα του δημιουργού, που είναι υπεύθυνος για τα δημιουργήματά του.
Και αυτή η υπευθυνότητα, που είναι για μένα μια πρωτόγνωρη εμπειρία, μου ολοκληρώνει την προσωπικότητα και με ωριμάζει γρηγορότερα.
