|
Αύριο 25 του Μάρτη οι Έλληνες πανηγυρίζουν, στο ένδοξο το είκοσι ένα, νοερά ξανά γυρίζουν. Σε αυτούς που με αγώνες, απαράμιλλη ανδρεία, έπεφταν κι αναφωνούσαν θάνατος ή ελευθερία. Έχυσαν αίμα ποτάμια ελεύθεροι εμείς να ζούμε, με ευλάβεια μπροστά τους όλοι ας υποκλιθούμε. Το ένδοξο εικοσιένα, φάρος φωτεινός να μένει, για να θυμίζει σε όλους τι κερδίζουμε ενωμένοι. Κι επιπλέον να θυμίζει, τι καλό κάνει η ομόνοια και πόσο κακό επιφέρει, αυτή η δόλια διχόνοια. Όλοι οι ήρωες εκείνοι έπεφταν για το καλό μας, υψηλά όλοι κρατώντας το ιερό το σύμβολό μας. Την ελληνική σημαία, την πολύ αιματοβαμμένη, που πρέπει αυτή τη μέρα να ’χουμε αναρτημένη. Σε μπαλκόνια, ταράτσα, μαγαζιά και σε κολόνες, ως φόρο τιμής σε όλους τους ηρωικούς αγώνες. Δυστυχώς όμως ολίγοι, πατριώτες τη κρεμούμε, προεκλογικά μονάχα στις πλατείες τη κρατούμε. Να φαινόμαστε ότι τάχα είμαστ’ έλληνες ωραίοι, αυτό όμως φίλοι δείχνει, πως είμαστε Φαρισαίοι. Πρέπει αυτή την ημέρα που τη λευτεριά θυμίζει, η σημαία από τον Έβρο, ως τη Κρήτη ν’ ανεμίζει. |
|
ΓΙΑΣΟΥΝΤ |
