Γράφει ο Αδαμάντιος Γρατζής
Σας βλέπω στην τηλεόραση και σαν άνθρωπο σας λυπάμαι πολύ. Σας το λέω πραγματικά μέσα από την καρδιά μου. Εσείς όμως με λυπάστε; Βέβαια όχι. Αφού δεν με ξέρετε. Βέβαια κ. Σόιμπλε όσα λέτε για τη χώρα μου και για μας τους Ελληνες είναι λες και σας έχουμε κάνει μεγάλο κακό, λες και ήρθαμε στη χώρα σου, σας καταστρέψαμε, σας κάψαμε, σκοτώσαμε μικρούς μεγάλους τα πάντα.
Κ. Σόιμπλε είμαι ένα από τα παιδιά αυτά του 1940-45. Ακουσα στην τηλεόραση πως ο πατέρας σας ήρθε στη χώρα μου, σαν αξιωματικός τότε. Ηρθε στο χωριό μου γιατί έκανα αντίσταση, το έκαψε και σκότωσε μερικούς παππούδες που δεν μπορούσαν να κρυφτούν μέσα στα δάση.
Πετώντας εκρηκτικά μηχανήματα, που μερικά δε σκάσανε. Ενα από αυτά μετά από καιρό έβαλα φωτιά μαζί με παιδιά και έσκασε. Είμαι 70 χρόνια με ένα μάτι και βλήματα στα πόδια και σε όλο το σώμα. Είμαι χωρίς μάτι ξέρεις. Καταστράφηκα. Καταστράφηκε όλη η ζωή μου. Να ένα δείγμα.
Οταν ερχόντουσαν Ελληνες στη χώρα σου να δουλέψουν εγώ δε μπορούσα να πάρω άδεια διότι θα με γύριζαν πίσω γιατί κ. Σόιμπλε είχα ένα μάτι που η χώρα σου μου το αφαίρεσε. Σας ρωτώ, δεν πρέπει να με αποζημιώσετε για την κατάσταση που μου προξένησε η χώρα σου βάσει των Διεθνών Κανόνων;
Θα με ρωτήσεις η χώρα μου δεν έκανε τίποτα για μένα; Οχι. Για όλους αυτούς που κυβερνούν μετά τη μεταπολίτευση την πατρίδα μου και με την επιστολή που σας γράφω λέω και σε αυτούς δύο λεξούλες. Αυτά τα εκατομμύρια που χρωστάμε σαν Ελληνες πού πήγαν; Βλέπω στα κανάλια που βγαίνουν και με πιάνει αμόκ. Μπλα – μπλα – μπλα και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Να μας πουν καταστράφηκε η χώρα μου όπως λέει η Αγία Γραφή από λιμούς, λοιμούς, καταποντισμούς και τα βάλαμε εκεί. Που πήγαν τα λεφτά κ. Σόιμπλε; Αν τυχόν και διαβάσετε το γράμμα που σας γράφω ας μου στείλετε την αποζημίωση για τα 70 χρόνια της ζωής μου που έχει καταστραφεί.
Εχω προσφέρει πολλά στη χώρα μου με ένα μάτι χωρίς να πάρω τίποτα.
