Του Παύλου Μαβίδη
Από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα εφαρμόστηκε στη χώρα το πρότυπο μιας οικονομίας εξαγωγής κεφαλαίου διά μέσου του χρέους. Η εξαγωγή κεφαλαίων συνεχίστηκε παράλληλα και με άλλους τρόπους. Κεφάλαια χρηματιστηρίου, στην εποχή του ψευτοεκσυγχρονισμού και νεοφιλελευθερισμού, κεφάλαια του τζόγου και της απάτης. Η οικονομία μας λειτουργεί ως καζίνο. Η άμοιρη πατρίδα μας σταμάτησε να παράγει, δεν εξήγαγε προϊόντα αλλά εξήγαγε κεφάλαια προς όλες τις κατευθύνσεις του πλανήτη, κυρίως στη Γερμανία, Ελβετία και Βόρεια Ευρώπη γενικότερα. Όλοι οι υπότροφοι του κράτους, όλες οι νεόπλουτες κάστες που δημιουργήθηκαν κυρίως από το ’90 μέχρι σήμερα εξήγαγαν κεφάλαια τα περισσότερα παράνομα αντί να πάνε προς τα ταμεία του κράτους.
Η κατανομή του χρήματος πηγαίνει κατά κύριο λόγο προς τους υπότροφους του κράτους επιχειρηματίες, παλιούς και νέους, τις συντεχνίες των εταιρειών καθώς και προς την εκλογική πελατεία κοινωνικών ομάδων. Έκαναν το κόμμα κυβερνητική επιχείρηση με μίζες, διορισμούς, διαφθορά και την πολιτική ως μέσον πλουτισμού.
Το οικονομικό αυτό πρότυπο οδήγησε τη χώρα σε άνιση ανάπτυξη, όπου μέσα από καλοστημένους μηχανισμούς με πιλότους τη Γερμανία και Γαλλία οδηγηθήκαμε στις αγορές τους. Από BMW και τις MERCENTES έως τα γερμανικά PANSTER και τα ελαττωματικά υποβρύχια. Έφυγαν και φεύγουν πολλά κεφάλαια από την Ελλάδα προς τη Γερμανία τις τελευταίες δεκαετίες.
Νιώθεις σήμερα ότι έχει χαθεί η ελληνική συνείδηση κι αυτό λόγω του ότι ποτέ δεν καλλιεργήθηκε η εμπιστοσύνη κράτους και πολίτη. Οταν το κράτος σε κλέβει κλέβω κι εγώ, όταν το κράτος δεν τιμωρεί τα σκάνδαλα αντίθετα τα σκεπάζει τότε παρανομώ και φοροδιαφεύγω. Εχουμε μια καθοδηγούμενη δημοκρατία. Χρέος και κατάργηση της δημοκρατίας πάνε μαζί. Τα κόμματα μπλεγμένα με τις μίζες, ένα μέρος του πολιτικού προσωπικού έγιναν επιχειρηματίες – διαχειριστές μεγάλων χρηματικών πόρων, όπου ένα μεγάλο μέρος του χρέους βρίσκεται στις περιουσίες τους και πρέπει να επιστραφεί. Από το 2000 έως το 2010 η Siemens και το χρηματιστήριο είναι ρυθμιστές του πολιτεύματος. Η ατιμωρησία για το 2000 διόγκωσε τη διαφθορά το 2004, το 2010. Μέσα στον κυκεώνα της κρίσης η διαφθορά συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται και να δρα. Διαφθορά, δανεισμός και χρέος είναι μια μεγάλη ιστορία με πολυεθνικούς και εγχώριους εμπλεκόμενους. Πολλές όμως πολυεθνικές έχουν και εθνική βάση στην περίπτωσή μας η Γερμανία. Η Γερμανία μόνο κερδίζει από τα δάνεια προς την Ελλάδα, θέλει να την έχει κι όχι μόνο αυτή σιδηροδέσμια. Αγοράζουμε ελαττωματικά τανκς και υποβρύχια. Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η λέξη σύμμαχος – εταίρος δεν υφίσταται. Το μόνο που υπάρχει είναι το κέρδος και οι νόμοι της αγοράς.
Για αυτά τα συμφέροντα και τις δεσμεύσεις ποτέ δε σταθήκαμε απέναντί τους να τους πούμε φτάνει πια. Ελάτε να λογαριαστούμε, καθαρές κουβέντες. Μας καταστρέψατε αρχαία μνημεία και κτίρια πολιτισμού με τους βομβαρδισμούς σας, πραγματοποιήσατε γενοκτονίες σε περιοχές της χώρας (αποζημιώσεις). Δε μας διευκολύνατε με το σκάνδαλο Siemens, δε μας είπατε τίποτα για το κατοχικό δάνειο της Ελλάδας προς τη Γερμανία. Δεν κάνατε κουβέντα για τα κύματα μεταναστών που έρχονται από τη φίλη σας Τουρκία. Δε ζητήσατε ποτέ τον έλεγχο των τουρκικών συνόρων. Δεν κάνατε κουβέντα για τους πολιτικούς πρόσφυγες που έρχονται κατά χιλιάδες από Λιβύη, Ιράκ, Συρία χάρη στις αυθαίρετες πολιτικές της Αμερικής, Αγγλίας, Γαλλίας, Γερμανίας γενικότερα του ΝΑΤΟ. Ολα αυτά αν τα κοστολογήσεις όχι μόνο ξεχρεώνουμε αλλά μας χρωστάτε κιόλας. φίλοι μας εταίροι Γερμανοί και υπερόπτες σημερινοί ηγέτες της Ευρώπης. Ξεχνάτε γρήγορα ότι η Ευρώπη ως λέξη και ως ιδέα είναι ελληνική και αυτή στηρίχθηκε στον ελληνικό πολιτισμό που αν τον καταστρέψετε είναι αβέβαιο το μέλλον σας. Αν παραμείνετε σε αυτήν την πορεία αύριο η επίσημη γλώσσα της Ευρώπης θα είναι τα κινέζικα, όπως σήμερα μιλάμε και τραγουδάμε αμερικάνικα από το ’50. Είναι η ευκαιρία να αρχίσουμε από το μεγάλο εσωτερικό αγώνα για κάθαρση και ευταξία. Η δημοκρατία για να είναι δημοκρατία πρέπει να τιμωρεί. Καλή Ανάσταση!
