Γράφει η Αριάδνη Φωτεινή Στέλλου, Καθ. Ισπανικής και Ιταλικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο της Salamanca
Πριν λίγες ημέρες είχα τη τιμή και τη χαρά να συμμετάσχω στην Ημερίδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με θέμα τις «Πολιτικές για τη διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας στη Διασπορά. Καλές πρακτικές και προβλήματα». Μία Ημερίδα αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας.
Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Σωματείου Αποδήμων Μαγνήτων «Το Κοινόν των Μαγνήτων» και του Εργαστηρίου Μελέτης, Διδασκαλίας και Διάδοσης της Ελληνικής Γλώσσας του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.Συνδιοργανωτές ήταν το Γραφείο της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, το Γραφείο Σχολικής Πρακτικής του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το Γραφείο Σχολικών Συμβούλων της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας και το Γραφείο Σχολικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας και τα 16ο και 30ό Δημοτικά Σχολεία Βόλου.
Αν και βρισκόμαστε στην Ελλάδα, στην πανέμορφη πόλη του Βόλου και ομιλούμε την πιο εύηχη, ακριβόλογη, καλλιεργημένη, πλούσια και με μοναδικό λεξιλόγιο γλώσσα, αποφάσισα να αρχίσω την ομιλία μου με κάποιες λέξεις Ισπανικές – όπως για παράδειγμα pedagogía (ή αλλιώς στα ελληνικά: παιδαγωγική), didáctica (ή αλλιώς: διδακτική), leer (ή αλλιώς: λέγειν ), libro (που στα λατινικά είναι liber, δηλαδή, βιβλίο)…
«Πηγή έμπνευσης, ακόμα από τη δεκαετία του ΄70, αποτέλεσε στην Ισπανία η μορφή του Καβάφη, ένα στοιχείο ανανέωσης της ισπανικής ποίησης και του αυξανόμενου ενδιαφέροντος της ισπανικής διανόησης για τα νεοελληνικά γράμματα, αλλά και οι περιπτώσεις Σεφέρη και Καζαντζάκη», τονίζει ο Vicente Fernández González, αναπληρωτής καθηγητής Μετάφρασης και Διερμηνείας Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Málaga (έτος ίδρυσης 1991). Άρα καταλaβαίνουμε ότι στις αρχές τις δεκαετίας του ’90 δημιουργούνται σε Πανεπιστήμια της Ισπανίας μεταφραστικά Τμήματα.
Οπως όλοι γνωρίζουμε η εκμάθηση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας στο εξωτερικό είναι αρκετά διαδεδομένη. Ενδεικτικά μπορώ να σας πω, ότι όλες οι Σχολές Φιλολογίας της Ισπανίας περιλαμβάνουν την διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Στο Πανεπιστήμιο επίσης, σαν προαιρετικό μάθημα υπάρχει η επιλογή των Νέων Ελληνικών που χωρίζεται σε δύο κύκλους. Ο 1ος και ο 2ος κύκλος χωρίζονται με την σειρά τους σε δύο εξάμηνα…
Στα Πανεπιστήμια Complutense και Autónoma της Μαδρίτης όπως επίσης και στο Πανεπιστήμιο του Oviedo είναι αξιοσημείωτη η ύπαρξη μεταπτυχιακών προγραμμάτων στις Νεοελληνικές Σπουδές.
Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κατέχει και αυτή με τη σειρά της σημαντικό προφίλ στην διδασκαλία της Νέας Ελληνικής, αν και τα τελευταία χρόνια δυστυχώς, έχουν επέλθει σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
Στη χώρα του Cervantes και του Picasso υπάρχουν τρία εξεταστικά κέντρα που διεξάγονται οι εξετάσεις του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας για την Πιστοποίηση Ελληνομάθειας. Μιλάμε για το Πανεπιστήμιο της Málaga, το Πανεπιστήμιο Autónoma της Μαδρίτης και την Κρατική Σχολή Γλωσσών «Drassanes» της Βαρκελώνης.
Ευχάριστα εκπλήσσει το γεγονός ότι τα Νέα Ελληνικά διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο του Oviedo, της Χώρας των Βάσκων, της Βαρκελώνης (όπου παρακολουθούν περίπου 250 μαθητές κάθε χρόνο), του Valladolid, της Salamanca, στα Πανεπιστήμια Complutense και Autónoma της Μαδρίτης, στο Πανεπιστήμιο της Murcia, της Málaga, της Almería, του Cadíz, στο Πανεπιστήμιο La Laguna στη Τενερίφη των Κανάριων Νήσων, στη Granada και τέλος, στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (UNED).
Επιπρόσθετα, ο Ισπανο-ελληνικός Πολιτιστικός Σύλλογος, το Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών και η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Μαδρίτη είναι και αυτοί φορείς των μαθημάτων Ελληνικής Γλώσσας. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πραγματοποίηση Ημερίδων γύρω από την Ελλάδα και τον πολιτισμό της…
Χωρίς αμφιβολία, η Κουλτούρα και η κουλτούρα της χώρας μας παίζει σημαντικό ρόλο σε κάθε μέρος του εξωτερικού. Ο καθένας μας πρέπει να είναι υπερήφανος για το μεγαλείο των Ελληνικών. Να σεβόμαστε την Ελληνική Γλώσσα και να προσπαθούμε να την μεταλαμπαδεύσουμε σωστά, στις επόμενες γενιές.
