Γράφει ο Αντώνης Πολίτης, Υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Μαγνησία
Η κρίσιμη ώρα που θα ανοίξουν οι κάλπες σχεδόν έφτασε. Ο λαός καλείται να πάρει μία απόφαση που κρίνεται ως η σημαντικότερη της μεταπολίτευσης και ίσως και η πιο σημαντική μεταπολεμικά. Το εκλογικό σώμα φαίνεται πως δεν θα προσέλθει στις κάλπες με τα ίδια συναισθήματα με το 2012. Εκείνη η εκλογική διαδικασία χαρακτηρίστηκε από ψήφους θυμωμένες. Στη διαδικασία που έρχεται μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων διακατέχεται από το συναίσθημα της αντίδρασης και της πλήρους απογοήτευσης. Γεννιέται όμως εύλογα το ερώτημα αν αυτή είναι η σωστή οδός επιλογής κοινοβουλευτικών εκπροσώπων αλλά και κομμάτων που θα βρίσκονται στο κοινοβούλιο. Είναι επίσης άρρηκτα συνδεδεμένο το ερώτημα αυτό και με την απορία ποιοι και πώς θα αποτελέσουν την νέα κυβέρνηση της χώρας.
Στα πεντέμισι χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης ο λαός όντως στερήθηκε πολλά, υπέφερε. Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατακόρυφα και ειδικά η ανεργία στους νέους είναι το σημαντικότερο πρόβλημα στη χώρα. Η ύφεση βέβαια της οικονομίας δεν επήλθε το 2009. Η κατάσταση από τότε και έπειτα είναι το αποτέλεσμα της χώρας από τις επιλογές προ της ένταξης στο μηχανισμό στήριξης. Η Ελλάδα κυβερνήθηκε παράλογα, με ρουσφετολογία και την περίοδο 2004 – 2009 το έλλειμμα συνεχώς αυξάνονταν. Ο δρόμος που ακολουθήθηκε από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων δυστυχώς ήταν αναγκαίος με τη λογική «μη χείρον , βέλτιστο». Ο μεγάλος χαμένος λόγω της συγκυρίας, σε πολιτικό επίπεδο, είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το κίνημα που ανέδειξε τον λαό στην εξουσία, που έφερε την εθνική συμφιλίωση, που τόσες μεγάλες μεταρρυθμίσεις θεσμικές και τόσα αναπτυξιακά έργα φέρουν την υπογραφή του, βρίσκεται πλέον να διεκδικεί την τρίτη θέση. Σίγουρα έχει και μεγάλες ευθύνες κυβερνητικές. Δύο επιλογές των ηγεσιών όμως στιγμάτισαν την πολιτική του πορεία. Η πρώτη είναι ότι μόνο του ανέλαβε να «περπατήσει» στον δύσκολο δρόμο των μνημονίων με μοναδικό σκοπό την σωτηρία της χώρας, ενώ τότε η Νέα Δημοκρατία ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015. Η δεύτερη επιλογή είναι η παραμονή σε μια συγκυβέρνηση με ανθρώπους που ήταν ιστορικά πολιτικοί αντίπαλοι, πάλι μόνο του, με σκοπό την σταθερότητα. Πιεζόμενο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκλογικά, κατάφερε και μεταρρυθμίσεις κομβικές μέσα στην κρίση αλλά και να βάλει ένα προοδευτικό πρόσημο στην κυβέρνηση Σαμαρά. Αυτή είναι και η σύγχρονη ιστορική παρακαταθήκη της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Η χώρα στις 26 Γενάρη θα είναι όρθια. Μαζί με την χώρα πρέπει να παραμείνει όρθια και η παράταξη. Οι ηγεσίες έρχονται και παρέρχονται, η ιδεολογία όμως πρέπει να παραμένει σταθερή. Οι δύσκολες οικονομικές συγκυρίες και μία συντηρητική ευρωπαϊκή ηγεσία, οδήγησαν σε αποφάσεις που δεν συνάδουν με τον χαρακτήρα της παράταξης. Όμως η σωτηρία της χώρας από την πλήρη καταστροφή και οι αρκετές μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει προ κρίσης ταιριάζουν απόλυτα με την εθνική ευθύνη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τώρα και γενικά η κεντροαριστερά πρέπει κρατώντας ψηλά την ευθύνη να ανανεώσουν το πολιτικό δυναμικό. Αυτό στη Μαγνησία είναι ήδη πραγματικότητα. Η παράταξη πρέπει να μείνει όρθια και η ανανέωση που στο όνομά της έχουν γίνει τόσες και τόσες αναφορές πρέπει να γίνει πράξη. Αυτό θα επιτευχθεί με επιλογή ανθρώπων που είναι όχι μόνο νέοι στην ηλικία, αλλά οφείλουν να παράξουν και νέο πολιτικό ήθος μακριά από υπόγειες συναναστροφές με σκοπό την εξουσία και έξω από παλαιολιθικές λογικές που πληγώνουν την παράταξη. Η νέα γενιά πρέπει να μπει μπροστά στη δύσκολη αυτή συγκυρία ώστε να αποδείξουμε ότι δεν πολιτευόμαστε με σκοπό την προσωπική εξέλιξη αλλά την κοινωνική βελτίωση. Οι σύγχρονες επιστημονικές και κοινωνικές μας δεξιότητες είναι οδηγός επανάκαμψης της κεντροαριστεράς.
Στις 25 Γενάρη επιλέγουμε με ευθύνη την σταθερότητα και με σκοπό την ανανέωση. Εξάλλου, η ίδια η δημοκρατία είναι θέμα μόνιμου αγώνα.
