ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Η χθεσινή λιακάδα

η-χθεσινή-λιακάδα-708733

Γράφει ο Ανδρέας Φ. Βασιλείου, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, Ειδικός Παιδαγωγός, Πολιτικός Επιστήμονας

Μήνας Ιανουάριος, καρδιά του χειμώνα! Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και ο βοριάς σφυρίζει. Τα βουνά είναι ολόασπρα από το χιόνι. Ο ήλιος δεν κάνει τακτικές εμφανίσεις, ενώ πέφτουν και βροχές.

Τα δέντρα γυμνά, χωρίς πράσινα φύλλα, χτυπιούνται από δυνατούς ανέμους. Η θάλασσα είναι αγριεμένη και τα μανιασμένα κύματά της χτυπούν τους βράχους των ακτών. Τα πουλιά είναι κρυμμένα στις κούρνιες τους. Οι άνθρωποι μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Ο παππούς διηγείται διάφορες ιστορίες στα εγγονάκια του. Η γιαγιά, καθισμένη κοντά στο τζάκι, γνέθει με τη ρόκα της. Όλη η ατμόσφαιρα είναι κρύα και βαριά.

Χθες όμως, η φύση δοκίμασε μια ιδιαίτερη ικανοποίηση. Ολα φάνηκαν πιο λαμπρά, πιο χαρούμενα, πιο ζωντανά. Ο βασιλιάς της ημέρας, ο λαμπρός ήλιος, έκαμε την εμφάνισή του και σκόρπισε χαρά σ’ όλα τα πλάσματα της γης. Τα χιόνια των βουνών έλαμπαν σαν χρυσάφι. Τα χορταράκια των χωραφιών πήραν δύναμη για να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους. Τα νερά της θάλασσας έπαψαν να φουσκώνουν και να αφρίζουν. Ο αέρας δεν ήταν τόσο παγερός, ενώ τα πουλιά βρήκαν την ευκαιρία να πετάξουν για να ξεμουδιάσουν και να βρουν λίγη τροφή.

Ολα τα ζώα αισθάνθηκαν μια προσωρινή αλλά βαθιά ανακούφιση. Οι ζωογόνες ακτίνες του ήλιου ήταν σωστή παρηγοριά για τους γέρους και τις γριές. Τα παιδιά πήγαιναν πιο χαρούμενα στα σχολεία. Εβγαλαν τις σκούφιες απ’ τα κεφάλια και ένιωσαν τις ζεστές ακτίνες του ήλιου να μπαίνουν βαθιά στο δέρμα τους.

Οι βοσκοί δοκίμασαν ξεχωριστή ευχαρίστηση, γιατί μπόρεσαν να ζεστάνουν λιγάκι τα κοπάδια των προβάτων τους.

Οι γεωργοί κοιτάζουν με ανέκφραστη ικανοποίηση τη λάμψη των πράσινων χωραφιών τους. Οι άνθρωποι των πόλεων βγήκαν απ’ τα διαμερίσματά τους στους δρόμους, για να χαρούν τη θαυμάσια λιακάδα. Οι χαρούμενες φωνές των παιδιών γέμιζαν τον αέρα. Ολη η φύση πανηγύριζε και ρουφούσε αχόρταγα για ζωογόνες ηλιακές ακτίνες. Ολη όμως, αυτή η χαρά άρχισε να λιγοστεύει, όσο ο ήλιος πλησίαζε προς τη δύση. Ο αέρας γινόταν πιο κρύος και οι άνθρωποι μαζεύονταν στα σπίτια τους.

Οταν ο ζεστός βασιλιάς της ημέρας κρύφτηκε πίσω από τις μακρινές κορυφές των βουνών, τότε η φύση ξαναπήρε τη βαριά χειμωνιάτικη όψη της. Το ίδιο φύσημα του παγερού βοριά άρχισε να τρομάζει όλη τη φύση. Η νύχτα προχωρούσε και το κρύο γινόταν πιο τσουχτερό.

Σήμερα ζούμε στην ίδια χλομή και κρύα χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα. Ο ήλιος δεν φωτίζει πια τη γη και οι δρόμοι δεν είναι γεμάτοι από ανθρώπους. Ολοι μένουν στα σπίτια τους και κοιτάζουν απ’ τα παράθυρα τη χιονισμένη φύση. Ελπίζουν να ξαναφανεί κάποια μέρα ο φωτοδότης ήλιος ώστε να μπορέσουν να αναπνεύσουν λίγο καθαρό αέρα έξω απ’ τα σπίτια τους. Είναι λοιπόν, πολύ έντονες οι αναμνήσεις μου από τη χθεσινή λιακάδα.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου