ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Λέτε το παραμύθι να πλησιάζει στο τέλος του;

λέτε-το-παραμύθι-να-πλησιάζει-στο-τέλο-730118

Γράφει η Κατερίνα Θεοδώρου, δημοσιογράφος

Είναι κρίμα, το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς, αν και εφόσον αποδειχτεί μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη ότι… το παραμύθι πλησιάζει σιγά – σιγά στο τέλος του.

Η Ελλάδα φαίνεται να μην αντέχει μέσα σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία του ευρώ και έχει πάρει θέση λίγο πριν το μεγάλο αποχαιρετισμό του Ευρώ, λίγο πριν το πέρασμά της από τα σαλόνια στα αλώνια…

Αναμφισβήτητα οι εκλογές κρύβουν μία θανάσιμη παγίδα.

Για το λόγο ότι δεν είναι «αυτό» που χρειάζεται ο τόπος.

Από την άλλη μεριά, όπως όλα δείχνουν δεν υπήρχε άλλη λύση.

Γιατί αν υπήρχε λύση, αν υπήρχε περιθώριο για τη δημιουργία ενός εθνικού σχεδίου για την έξοδο από την κρίση, θα μας το είχαν πει να είστε απολύτως βέβαιοι για αυτό και θα το γνωρίζαμε ήδη.

Παρακολουθώντας τα «πρωινάδικα» με αμείωτο ενδιαφέρον τελευταία και εν μέσω προεκλογικής περιόδου, οφείλω να ομολογήσω, ότι επιχειρώντας να βρω την απάντηση στο αν και κατά πόσο θα μπορούσε να αποτραπεί η πορεία της χώρας προς τη δραχμή, η απάντηση είναι «Ναι μεν, Αλλά…. Ναι, αλλά με μεγάλη προσπάθεια. Ναι, αλλά με μία ευρύτατη συναίνεση.

Ενα τέτοιο εθνικό πρόγραμμα για την επανεκκίνηση της μηχανής της Οικονομίας.

Σε συνδυασμό με ένα ικανό πολιτικό προσωπικό για να διαχειριστεί αυτή την υπόθεση.

Τώρα θα μου πείτε κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας;

Και με το δίκιο σας, αφού είναι απολύτως αποδεκτό από το λαό πλέον πως τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει στο ορατό μέλλον. Αναφέρεσαι στη συναίνεση και το σύνολο του πολιτικού κόσμου αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας νομίζει ότι αναφέρεσαι στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας!

Συμπέρασμα: Οι πολιτικοί μας έχουν τόση επαφή με την πραγματικότητα, όση έχουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι με την πυρηνική φυσική.

Ας δούμε την «ανασκόπηση» από τον εν δυνάμει Πρωθυπουργό και κατά πολλούς και εύστοχο κ. Τσίπρα.

Τι μας υποσχέθηκε κάποια στιγμή μεταξύ άλλων:

Πρόγραμμα για τον τουρισμό, ώστε να ζήσουν μόνο τα παραδοσιακά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Επιστροφή στην παράδοση και απώλεια δισεκατομμυρίων ευρώ σε απλά ελληνικά.

Και πείτε μου τώρα ότι μετά από αυτό, οι προτάσεις Τσίπρα για τον τουρισμό ΔΕΝ ήταν υπερβολικά πρόχειρες και επιπόλαιες και ΔΕΝ αποκάλυψαν τη γύμνια του κόμματος στον τομέα αυτό.

Το πρόβλημά μας δεν ήταν τελικά αν θα μπορούσε η Βουλή να βγάλει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή όχι, αλλά η αναμφισβήτητη επενδυτική ανομβρία της χώρας μας.

Αναλωθήκαμε όλο το προηγούμενο διάστημα σε τσακωμούς για το αν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή όχι κι για το αν θα έχουμε εκλογές ή όχι.

Λες και τώρα που θα γίνουν και αν κι εφόσον κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα λύσουμε αυτομάτως όλα τα παραπάνω!!!

Και για να μην γίνομαι αόριστη και φιλολογική ας δούμε και τον εν…αναμονή υπουργό Οικονομίας ή Ανάπτυξης κ. Σταθάκη, που μας να αναφέρει ως μοχλό ανάπτυξης της Οικονομίας τις δημόσιες επενδύσεις. Ως διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο το καταλαβαίνουμε.

Αλλά η πράξη και η εφαρμογή της στην ήδη ταλαιπωρημένη Ελλαδίτσα μας απέχει έτη φωτός.

Για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν μας αποκαλύπτει τελικώς σε σχετικές του αναφορές πού θα βρεθούν τα χρήματα για να γίνουν οι δημόσιες επενδύσεις.

Μάλλον στο χιλιοειπωμένο ΕΣΠΑ! Αρα, παραμονή στην Ευρώπη, άρα συνέχεια εφαρμογής μνημονίων. Διότι, δημόσιες επενδύσεις δίχως ΕΣΠΑ και δίχως Ευρώπη, δεν μπορούν να υπάρξουν.

Τελικά, ο Τσιπόλα γράφει τον επίλογό μου εύστοχα και σας τον παραθέτω αυτούσιο και σε όλο του το μεγαλείο: «σε μια χώρα που έχει πάρει την κάτω βόλτα, το ποσοστό των ηλίθιων είναι σταθερό, ωστόσο παρατηρείται μεταξύ αυτών που κατέχουν την εξουσία μια δραματική εξάπλωση των ληστών με καλπάζουσα ηλιθιότητα…και μεταξύ όσων δεν μετέχουν στην εξουσία, μια εξίσου ανησυχητική αύξηση των φουκαράδων».

Στα καθ’ ημάς, είναι ευκολότερο για τους «κάθε» σχολιαστές της κρίσης να προβαίνουν σε χαρακτηρισμούς των πρωταγωνιστών της, παρά να ξεδιαλύνουν το κουβάρι που αποτελείται από κατασκευαστικά λάθη της ευρωζώνης, δομικές εθνικές παθολογίες, λαθεμένες αποφάσεις και συμπτώσεις γεγονότων.

Γιατί κάτι τέτοιο, δεν είναι διασκεδαστικό.

Γι’ αυτό, όπως άριστα μας τα λέει ο «Νόμος» Χάνλον (κατ’ άλλους του Χάινλαϊν) «ποτέ μην αποδίδεις στην κακοήθεια αυτό που εξηγείται επαρκώς με την ηλιθιότητα» και εκείνον του Αλέξανδρου Δουμά υιού: «Προτιμώ τους κακοποιούς από τους ηλίθιους, γιατί οι κακοποιοί μερικές φορές ξεκουράζονται».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου