Ο ανεξάρτητος χαρακτήρας δεν σημαίνει θολή πολιτική και προγραμματική ταυτότητα
Γράφει ο Απόστολος Παπατόλιας
Ο ενωτικός και ανεξάρτητος χαρακτήρας της Παράταξής μας αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στηρίζεται από πολίτες που προέρχονται από διαφορετικούς – ακόμη και αντιθετικούς – πολιτικούς χώρους. Ο ανεξάρτητος χαρακτήρας όμως δεν σημαίνει θολή πολιτική και προγραμματική ταυτότητα. Αποτελεί πεποίθησή μας ότι η Αυτοδιοίκηση και οι τοπικές κοινωνίες ήταν από τα πρώτα θύματα ενός άδικου, αντικοινωνικού και αντιαναπτυξιακού Μνημονίου. Δεν αρκεί όμως το να δηλώνει κανείς τον αντιμνημονιακό του χαρακτήρα. Πρέπει, επιπλέον, να αναζητά βιώσιμες λύσεις σε τοπικό επίπεδο που θα δώσουν διέξοδο στην τοπική ανάπτυξη και απασχόληση, αξιοποιώντας όλα τα μέσα που έχει στα χέρια της σήμερα η Αυτοδιοίκηση. Ούτε πρέπει να αρκούμαστε στον πρωτογονισμό της καταγγελίας ούτε να τα περιμένουμε όλα από το Κεντρικό Κράτος.
Μια Ανεξάρτητη Παράταξη οφείλει, ακόμη, να επιδιώκει προγραμματικές συγκλίσεις και συνεργασίες με οργανωμένες κοινωνικές κινήσεις, αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες και άλλες συλλογικότητες στο χώρο της κοινωνίας των πολιτών. Συγκλίσεις και συνεργασίες που δεν θα αναιρούν τον ανεξάρτητο και απαλλαγμένο από κομματικά παζάρια χαρακτήρα μιας γνήσιας Αυτοδιοικητικής Παράταξης. Συνεργασίες που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της παρούσας συγκυρίας και στην ανάγκη να περισωθεί η αξιοπιστία της Αυτοδιοίκησης στα μάτια των πολιτών. Που θα αποτρέπουν αντιδημοκρατικές εξελίξεις και θα θωρακίσουν τις τοπικές κοινωνίες απέναντι στη φασιστική απειλή.
Αυτό που βιώνουμε σήμερα ως εξελικτική ματαίωση της Αυτοδιοίκησης δεν αποτελεί απλώς μια αθέλητη συνέπεια του Μνημονίου. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή της κεντρικής διοίκησης όλων των κυβερνήσεων από το 2010 και μετά. Δικαιολογημένα επομένως, μπορούμε να κάνουμε λόγο για αντιδραστική στροφή του Κεντρικού Κράτους απέναντι και στους τοπικούς θεσμούς. Πλέον μεθοδεύεται συνειδητά και ενορχηστρωμένα ο αφανισμός της αυτοδιοίκησης. Αυτή η πολιτική που θέλει την αυτοδιοίκηση ουραγό, ένοχο για όλα τα δεινά του διεφθαρμένου πελατειακού κράτους πρέπει να ανατραπεί. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να διαμορφώσουμε στέρεες πολιτικές συμμαχίες. Αν κάποιοι μετάνιωσαν για την χειραφέτηση της αυτοδιοίκησης, χρέος όλων των κοινωνικών και αυτοδιοικητικών δυνάμεων είναι να εργαστούν για την ανατροπή αυτής της αντιδραστικής στροφής, οικοδομώντας νέες πολιτικές συνεργασίες στον πολύπαθο αυτοδιοικητικό χώρο. Είναι η μόνη απάντηση απέναντι στην αντιμεταρρύθμιση και στην παλινόρθωση του συγκεντρωτισμού που μας οδήγησε στον γκρεμό.
