Γνώριμα… σκηνικά

γνώριμα-σκηνικά-819093

Της Ελένης Χάνου

Ο… «Γολγοθάς» του Ιουνίου ξεκίνησε βρίσκοντας στη γραμμή της εκκίνησης εκατοντάδες μαθητές από τη Μαγνησία. Μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων που άρχισαν την περασμένη Παρασκευή, οι υποψήφιοι διεκδικούν εισιτήριο στις σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ένα εισιτήριο που θα τους οδηγήσει στην πραγματοποίηση του ονείρου τους, να σπουδάσουν στο αντικείμενο της επιλογής τους.

Οι υποψήφιοι δίνουν μία μάχη για το μέλλον τους σε μια δύσκολη εποχή: είναι επιφορτισμένοι με διπλό άγχος. Από τη μία το άγχος της επιτυχίας, από την άλλη το άγχος να περάσουν με την πρώτη, προκειμένου να μην επιβαρύνουν για μία ακόμη χρονιά τις οικογένειές τους με έξοδα φροντιστηρίων.

Βάζουν τα δυνατά τους και προσπαθούν για το καλύτερο, χωρίς κανένας να τους εγγυάται αν θα πετύχουν τον στόχο τους, ή ακόμη κι αν τον πετύχουν ότι θα καταφέρουν τελικώς να τον υλοποιήσουν ώστε αποφοιτώντας να ακολουθήσουν τον δρόμο που επέλεξε η καρδιά τους.

Κάνουν όμως την προσπάθειά τους και μόνο γι’ αυτό είναι αξιέπαινοι. Στο πλευρό τους έχουν τους εκπαιδευτικούς τους, και κυρίως τους γονείς τους.

Γνώριμα πλέον τα σκηνικά έξω από τα εξεταστικά κέντρα του νομού. Επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο. Τα πρόσωπα αλλάζουν…

Προαύλια σχολείων που άλλοτε σφύζουν από ζωή, βυθισμένα στην απόλυτη ησυχία. Εξεταζόμενοι εντός των αιθουσών και έξω από τα κάγκελα των ήσυχων προαυλίων μανάδες όρθιες με σταυρωμένα τα χέρια, να κοιτούν προς τις αίθουσες που ίσως είναι το δικό τους παιδί και γράφει. Επί τρεις ώρες όρθιες να στέλνουν την ευχή τους -την ευχή της μάνας- και καλή ενέργεια στο παιδί τους που περνά την πρώτη μεγάλη δοκιμασία της ζωής του. Και να περιμένουν πότε θα βγει έξω. Να το κοιτάξουν και να το αγκαλιάσουν, άσχετα αν θα βγει με το χαμόγελο της επιτυχίας ή την απογοήτευση ενδεχόμενης αποτυχίας.

Οι γονείς, κυρίως οι μανάδες, αυτή την περίοδο συμπάσχουν με τα παιδιά τους. Όχι τόσο για το αν θα πετύχουν ή όχι. Κάθε γονιός καμαρώνει για το παιδί του ό,τι κι αν καταφέρει. Κυρίως συμπάσχουν για την αγωνία που νιώθουν ότι περνά το δικό τους παιδί. Και το περιμένουν έξω από το σχολείο, μετά από κάθε μάθημα, να το αγκαλιάσουν και να το στηρίξουν. Να το επιβραβεύσουν ή να του πουν το «δεν πειράζει».

Στήριξη κι όχι επιπλέον άγχος χρειάζονται αυτή τη δύσκολη περίοδο οι υποψήφιοι που βρίσκονται σε ένα από τα πολλά σταυροδρόμια που τους επιφυλάσσει η ζωή.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου