Της Ελένης Χάνου
Ο Δήμος Ζαγοράς – Μουρεσίου βίωσε μία άνευ προηγουμένου θεομηνία. Οι ουρανοί άνοιξαν και ξεκίνησε να βρέχει ασταμάτητα ολόκληρα μερόνυκτα. Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί: το ύψος της βροχής έφθασε τα 1.155 mm, όταν το μέσο ύψος υετού στην περιοχή τον Φεβρουάριο είναι περίπου 185 mm.
Από την πρωτοφανή θεομηνία ακολούθησε χαλασμός… Νερά ξεπηδούσαν σαν καταρράκτες μέσα από τις πλαγιές του βουνού, παρασύροντας ό,τι βρίσκονταν στο πέρασμά τους. Αποτέλεσμα; Σε 120 (!) σημεία καταγράφονται κατολισθητικά φαινόμενα.
Δρόμοι κόπηκαν στα δύο, μετατράπηκαν σε γκρεμούς, χωριά αποκλείστηκαν. Η αγροτική οδοποιία διαλύθηκε. Δίκτυα ύδρευσης, κολώνες της ΔΕΗ και δέντρα παρασύρθηκαν. Ο δήμος που πνίγηκε στο νερό, επί ημέρες αντιμετώπιζε πρόβλημα υδροδότησης.
Οι καταστροφές δεν περιορίστηκαν στο οδικό δίκτυο και γενικότερα στις υποδομές. Επληξαν και το οικιστικό περιβάλλον. Δεκάδες τα σπίτια με ρωγμές, που δεν έχουν αυλές οι οποίες κατολίσθησαν. Κάποιοι ξεσπιτώθηκαν λόγω επικινδυνότητας των σπιτιών τους και φιλοξενούνται είτε σε ξενοδοχεία με έξοδα του δήμου, είτε σε φιλικά σπίτια μέχρι να δουν τι θα κάνουν.
Για μέρες τα χτυπήματα ήταν απανωτά και σκληρά. Δήμος και Περιφέρεια στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων κάνοντας ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό, την ώρα που τα φαινόμενα εξελίσσονταν.
Στη μάχη όμως που δόθηκε είχαν πολύτιμο σύμμαχο τους ίδιους τους κατοίκους του δήμου. Επέδειξαν ιώβειο υπομονή όταν οι δρόμοι έκλειναν και δεν μπορούσαν να βγουν από το χωριό τους, όταν δεν είχαν επί μέρες ολόκληρες νερό, όταν είδαν τα σπίτια τους να «πληγώνονται», τα κτήματά τους να παρασύρονται από τα ορμητικά νερά της βροχής.
Ακόμη και σήμερα που η κανονικότητα δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως, δείχνουν πρωτοφανή ψυχραιμία και περιμένουν τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους. Γνωρίζουν άλλωστε ότι με τη Φύση δεν μπορεί κανείς να τα βάλει.
Όμως, αν οι μισές από τις μισές ζημιές γίνονταν οπουδήποτε αλλού, θα είχε σημάνει γενικός… ξεσηκωμός. Στα χωριά του Πηλίου, οι κάτοικοι είναι μαθημένοι στα δύσκολα και δείχνουν δύναμη εκεί όπου άλλοι θα λύγιζαν. Βεβαίως αυτό δεν θα πρέπει να το «εκμεταλλευτούν» οι έχοντες την ευθύνη για τα έργα και τις χρηματοδοτήσεις. Θα πρέπει τα έργα να χρηματοδοτηθούν και να ξεκινήσει άμεσα η κατασκευή τους…
