Με τη δική μου ματιά

με-τη-δική-μου-ματιά-558255

Συγκλόνισε η ιστορία με τα τέσσερα παιδιά από το Βόλο που την προηγούμενη Παρασκευή έχασαν τον πατέρα τους στο Βερολίνο, όπου είχε μεταβεί, τέσσερις μέρες πριν, σε αναζήτηση εργασίας.

Τέσσερα παιδιά βίωσαν το άσχημο παιχνίδι της μοίρας. Από τη μία θρηνούσαν την ξαφνική απώλεια του πατέρα τους. Έχασαν το στήριγμά τους.

Από την άλλη δεν μπορούσαν καν να κλάψουν πάνω από τη σορό του και να τον κηδέψουν στη γενέτειρά του. Είχε αφήσει την τελευταία του πνοή χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα του. Ο επαναπατρισμός της σορού του κοστίζει και τα παιδιά δεν είχαν τα απαιτούμενα χρήματα.

Την ίδια ώρα που έπρεπε να δώσουν τη μάχη με τον πόνο για την απώλεια του αγαπημένου τους προσώπου, έπρεπε να φανούν δυνατά και να δώσουν μία ακόμη μάχη. Αυτή της εξεύρεσης χρημάτων και της υπερπήδησης των προβλημάτων της γραφειοκρατίας για να μπορέσουν να φέρουν τη σορό του πατέρα τους πίσω στο Βόλο. Για να μπορούν να πηγαίνουν στον τάφο του και να του ανάβουν ένα καντήλι.

Η έκκληση για βοήθεια που απηύθυναν μέσω ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, βρήκε την άμεση ανταπόκριση της τοπικής Εκκλησίας, που ανέλαβε να βοηθήσει τα τέσσερα παιδιά, να δουν για τελευταία φορά τον πατέρα τους και να μπορέσουν να τον αποχαιρετίσουν στο τελευταίο του ταξίδι.

Ιερείς της διασποράς συγκέντρωσαν το ποσό που απαιτούνταν για τη μεταφορά της σορού σε ειδικό φέρετρο με αεροπλάνο από το Βερολίνο μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Από εκεί και μετά τα έξοδα αναλαμβάνει η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος.

Συγκινητική ήταν όμως και η ανταπόκριση δεκάδων ανθρώπων, που διάβασαν το δράμα των τεσσάρων παιδιών και όλοι μαζί έγιναν μια μεγάλη αγκαλιά για τέσσερις πονεμένες υπάρξεις.

Το ενδιαφέρον να προσφέρουν βοήθεια εκφράστηκε μέσα από τα δεκάδες τηλεφωνήματα που δέχθηκε ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.

Στην εποχή της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, κάποιοι έβαλαν σε δεύτερη μοίρα τα δικά τους προβλήματα, τις δικές τους ανάγκες, και ο καθένας προσέφερε από το υστέρημά του ό,τι μπορούσε, για να ανακουφίσει έστω και στο ελάχιστο τον πόνο των παιδιών.

Και όλοι μαζί απέδειξαν ότι η κοινωνία μπορεί να γίνει μία γροθιά και να αντιπαλέψει κάθε δυσκολία όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου