Υπεράνθρωπες προσπάθειες από τους χειριστές των μηχανημάτων που έκαναν πρωτοχρονιά στην παγωνιά μακριά από τις οικογένειές τους
Αλλοτε ήταν οι ήρωες στα μάτια εγκλωβισμένων από το χιονιά κατοίκων ιδίως στις βόρειες συνοικίες του Βόλου. Αλλοτε εκείνοι που δέχθηκαν πυρά από διαμαρτυρόμενους πολίτες για τους κλειστούς από χιόνι δρόμους ακόμη και μέσα στην πόλη. Σε κάθε περίπτωση αποτέλεσαν τους πρωταγωνιστές των ημερών.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Είναι οι χειριστές των μηχανημάτων που επιστρατεύτηκαν για την αντιμετώπιση της σφοδρής χιονόπτωσης που έπληξε από την περασμένη Τρίτη το βράδυ την πόλη. Εκείνοι που με αυταπάρνηση και κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες εργάζονταν και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να επιχειρούν για τον αποχιονισμό της πόλης. Επί 72 ώρες συνεχόμενα στο τιμόνι, με ένα καφέ στο χέρι και διάλειμμα μόλις λίγων λεπτών για βάλουν μια μπουκιά στο στόμα τους στο κάθισμα του μηχανήματος. Αυτοί που το πρώτο κρίσιμο τριήμερο της κακοκαιρίας αποχωρίστηκαν τη θαλπωρή του σπιτιού τους και έκαναν πρωτοχρονιά στους δρόμους, μακριά από γονείς, συζύγους και τα παιδιά τους.
Μοναδική τους παρηγοριά στο δύσκολο έργο τους, τα λόγια συμπαράστασης από πολίτες που τους είδαν επί τω έργω νυχθημερόν, οι προσφορές κατοίκων που τους έδιναν φαγητό και καφέ, ένα χαμόγελο, μία ευχή να κάνουν κουράγιο και να συνεχίσουν.
72 ώρες στο τιμόνι
Ο Γιάννης Μυλωνάς ιδιοκτήτης επιχείρησης χωματουργικών εργασιών ήταν ένας από τους 18 ιδιώτες του Βόλου, που επιστρατεύτηκαν από το Δήμο Βόλου και ρίχτηκαν στη μάχη για την αντιμετώπιση του χιονιά από τα πρώτα κιόλας 24ωρα. Χθες, το ξημέρωμα τον βρήκε να επιχειρεί με το gcb του στην περιοχή των Μελισσατίκων. Εκεί ακόμη και χθες, το χιόνι σε κάποια σημεία έφθανε έως το ένα μέτρο. Σε ένα από τα σπίτια της συνοικίας ήταν εγκλωβισμένο ένα ζευγάρι με το μόλις 18 μηνών μωράκι τους. Επρεπε να προμηθευτούν ξύλα και πετρέλαιο. Οι προμήθειες τελείωσαν και η ύπαρξη ενός μωρού στο σπίτι δεν επιτρέπει… οικονομίες στα έξοδα της θέρμανσης ιδίως σε συνθήκες παγετού. Σε αυτόν τον δρόμο επιχειρούσε ο κ. Μυλωνάς. Στόχος να διανοιχτεί ο δρόμος και να μπορέσει η οικογένεια να απεγκλωβιστεί.
Την ώρα των επιχειρήσεων, ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ κατάφερε να συνομιλήσει έστω και για λίγα λεπτά με τον κ. Μυλωνά για την προσπάθεια που βρισκόταν σε εξέλιξη χθες για τέταρτο συνεχόμενο 24ωρο προκειμένου να αποχιονιστεί ο Βόλος, απ’ άκρη σε άκρη.
Ο Γιάννης Μυλωνάς ανέβηκε στο gcb και ξεκίνησε τον αποχιονισμό της πόλης, παραμονή Πρωτοχρονιάς. Από εκείνη την ώρα που δέχθηκε το πρώτο τηλεφώνημα έως και την Παρασκευή το βράδυ, βρισκόταν συνεχόμενα στο τιμόνι. Κατάφερε να δει την οικογένειά του για λίγες ώρες και να ξεκουραστεί μέχρι και χθες το πρωί, οπότε και ανέλαβε πάλι καθήκοντα. Ηταν φύσει αδύνατο να συνεχίσει να βρίσκεται στο τιμόνι περισσότερες από 72 ώρες.
Από το Μάραθο στο Βόλο
Οπως περιγράφει, την πρώτη ημέρα της κακοκαιρίας, κλήθηκε από το Δήμο να διανοίξει τον κεντρικό δρόμο στη Ν. Αγχίαλο και συγκεκριμένα προς Μάραθο, Κριθαριά και Βελανιδιά όπου το χιόνι έφθανε περίπου το ένα μέτρο.
«Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς δέχθηκα τηλέφωνο να επιστρέψω στο Βόλο», ανέφερε. Αρχισε αποχιονισμό σε Κ. Καρτάλη, Αναλήψεως, Κουμουνδούρου, Ανθίμου Γαζή, Ν. Ιωνίας από το νεκροταφείο και πάνω.
«Η κατάσταση ήταν απελπιστική. Περνούσαμε μπροστά και καθαρίζαμε και πίσω ο δρόμος έπιανε πάλι χιόνι. Υπήρχαν δρόμοι που καθαρίσαμε και δέκα συνεχόμενες φορές για να παραμείνουν ανοιχτοί», περιγράφει την κατάσταση των δύο πρώτων 24ωρων.
Αντιξοότητες και συμπαράσταση
Η παγωνιά, το χιόνι, η αϋπνία και η κούραση δεν ήταν οι μοναδικοί εχθροί του Γιάννη Μυλωνά και των χειριστών μηχανημάτων στη διάρκεια της μάχης που συνεχίζουν να δίνουν ενάντια στα καιρικά φαινόμενα.
«Με τον καιρό δεν μπορεί να τα βάλει κανείς. Υπάρχουν όμως πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν οι πολίτες για να μας διευκολύνουν στο έργο μας», ανέφερε ο κ. Μυλωνάς.
Στη διάρκεια του αποχιονισμού, οι χειριστές των μηχανημάτων είχαν να αντιμετωπίσουν τη στενότητα του οδοστρώματος εξαιτίας των παρκαρισμένων οχημάτων. «Μόνο το gcb έχει πλάτος σχεδόν 2,5 μέτρα. Πώς να περάσουμε από μικρούς δρόμους όταν υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα; Πού να πετάξουμε το χιόνι;», είπε.
Αλλες φορές τα αυτοκίνητα βρέθηκαν στη ρότα του μηχανήματος. «Είχαν εγκαταλείψει τα αυτοκίνητα καταμεσής του δρόμου και εμείς προσπαθούσαμε να αποχιονίσουμε», συνεχίζει.
Η θέα δε, ενός μηχανήματος στους δρόμους να αποχιονίζει συγκέντρωνε από πίσω ουρά αυτοκινήτων πολιτών που πάλευαν να πάνε σπίτια τους. «Ημασταν μπροστά με τα μηχανήματα κι από πίσω μας κολλούσαν ΙΧ», σημειώνει ο ίδιος.
Υπήρξαν όμως και συγκινητικές στιγμές. «Εβλεπα ανθρώπους να μου κάνουν σήμα να σταματήσω. Νόμιζα ότι χρειάζονταν κάποια βοήθεια. Σταματούσα. Και τότε εκείνοι μου έλεγαν χρόνια πολλά καλή χρονιά, που εύχονταν δύναμη και κουράγιο. Αλλοι με ρωτούσαν αν θέλω καφέ, φαγητό», διηγείται ο κ. Μυλωνάς.
Στις περιπτώσεις δε που επιχείρησε απεγκλωβισμούς ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, οι οικογένειες τον υποδέχονταν με δάκρυα στα μάτια και του έδιναν ευχές. Κατάφερε να απεγκλωβίσει εγκαίρως από τα Μελισσάτικα, άντρα που είχε υποστεί εγκεφαλικό. «Πήγαινα μπροστά εγώ και από πίσω ερχόταν το ΕΚΑΒ για να κάνει διακομιδή. Στην ίδια περιοχή αλλά και στον Ανω Βόλο απεγκλώβισα δύο καρκινοπαθείς» πρόσθεσε.
Σε επιφυλακή
Το έργο του δεν έχει τελειώσει ακόμη στους δρόμους. Συνεχίζει τον αποχιονισμό για τέταρτη συνεχόμενη ημέρα.
Κι όμως έχει ήδη δεχθεί τηλέφωνο από το Δήμο Βόλου, να συνεχίσει να βρίσκεται σε επιφυλακή. Το διήμερο Τρίτης και Τετάρτης, αναμένεται νέο κύμα χιονιά στην πόλη. Και ο ίδιος θα είναι επί ποδός μαζί με άλλους συναδέλφους του ιδιώτες αλλά και εργαζόμενους του ίδιου του Δήμου.
