Ήταν κάποια στιγμή πριν από το 2007 όταν ο Στιβ Τζομπς συμμετείχε απρόθυμα σε ένα δείπνο. Κοντά του καθόταν ένα μεσαίο στέλεχος της Microsoft, το οποίο το αφεντικό της Apple πραγματικά αντιπαθούσε. Για κακή του τύχη, ο υπάλληλος από το Ρέντμοντ άρχισε να κοκορεύεται για ένα προϊόν της εταιρείας του.

Το στέλεχος της Microsoft δεν κατονομάζεται στην αφήγηση του Σκοτ Φόρσταλ, άλλοτε στενού συνεργάτη του Τζομπς και εκ των πρωταγωνιστών στην ανάπτυξη του iΟs. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο άνθρωπος-μυστήριο ήταν «σύζυγος φίλης της γυναίκας του Τζομπς» και ότι «όποτε τον συναντούσε, γυρνούσε στο σπίτι εκνευρισμένος».

Ο ακατανόμαστος, λοιπόν, άρχισε να περηφανεύεται για το πώς η εταιρεία του φιλοδοξούσε να «κατακτήσει τον κόσμο». Το σχέδιο ήταν να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού στα laptop με το stylus -το ηλεκτρονικό πενάκι που χρησιμοποιούμε και σήμερα σε ορισμένες φορητές συσκευές.

Καλός, χρυσός ο Τζομπς, αλλά ήταν λιγάκι τσαντίλας: Γύρισε στο Κουπερτίνο χολωμένος και αμέσως συγκάλεσε σύσκεψη με αντικείμενο «να τους δείξουμε πώς πραγματικά γίνεται». Δηλαδή πώς μπορεί να επιτευχθεί φυσική διαδραστικότητα σε μία φορητή συσκευή.

Ο Τζομπς, που δεν χαριζόταν στους ανταγωνιστές του, αποφάνθηκε: «Πρώτα από όλα, είναι ανόητοι!». Έπειτα έδωσε εντολή να χρησιμοποιηθεί όχι ένα, αλλά «τα δέκα πενάκια με τα οποία γεννιόμαστε». Εννοούσε, φυσικά, τα δάχτυλα των χεριών.

Περίπου έξι μήνες αργότερα άρχισαν να καταφθάνουν στο γραφείο του τα πρώτα σχέδια για την οθόνη αφής του iPhone.

Newsroom ΔΟΛ