«Λίγες σκέψεις για τη συναυλία αλληλεγγύης στον Αλμυρό»
Η πρώτη εκδήλωση της Αλατοστράτας, «ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου στον Αλμυρό» είναι γεγονός και κρίνεται επιτυχημένη. Αρχικά, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλο τον κόσμο, ντόπιο και μη, ο οποίος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και παρευρέθηκε στην εκδήλωση, δίνοντας παλμό, προσφέροντας όσα τρόφιμα μπορούσε να διαθέσει για τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.
Επιπλέον, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, ο οποίος συμμετείχε στην εκδήλωση αφιλοκερδώς, καθώς και τους συνεργάτες μουσικούς, Μιχάλη Χανιώτη, Τάκη Κιτσιούλη και Αλέξη Κτιστάκη, που προσέφεραν μια ξεχωριστή μουσική συναυλία για την πόλη μας. Ακόμη, τον δικό μας Φώτη Τάμπα, που άνοιξε όμορφα τη συναυλία με την μπάντα του. Την δική μας Πηνελόπη, που ερμήνευσε το «Μιλώ για σένα» και μας έκανε όλους περήφανους.
Τέλος, ευχαριστούμε τον δήμο Αλμυρού και τους χορηγούς της εκδήλωσης (ανάμεσα στους άλλους, ειδικότερα και το ΚΤΕΛ Μαγνησίας που παραχώρησε δωρεάν το χώρο της αποθήκης ώστε να γίνει η συναυλία) για την υποστήριξη και την ενθάρρυνση καθ’όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της εκδήλωσης.
Πέρα από τις ευχαριστίες, σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου είναι να αποτελέσει έναν μικρό απολογισμό από την προετοιμασία της εκδήλωσης, τις εμπειρίες που αποκομίστηκαν, μικρά περιστατικά και συμπεράσματα τα οποία έδειξαν το πραγματικό νόημα της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στην περιοχή μας.
Η λέξη της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ειδικά στις δύσκολες μέρες που ζούμε, χρησιμοποιείται συχνά, χωρίς ωστόσο το περιεχόμενό της να είναι ευρέως γνωστό. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δεν είναι φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη εκφράζει τη διαχρονική αξία της αλληλοϋποστήριξης, της αλληλοβοήθειας, του αλτρουισμού, της αλληλο-συνεισφοράς και γενικότερα την ηθική υποχρέωση που έχουμε ως μέλη μιας πολιτισμένης κοινωνίας να προσφέρουμε στον συνάνθρωπο – συμπολίτη μας τα στοιχειώδη, ούτως ώστε να μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δεν στοχεύει στον κατευνασμό, αλλά στην αφύπνιση και την ενεργοποίηση, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του για να ανατρέψει ό,τι τον έφερε σε αυτή την κατάσταση. Μια αλληλεγγύη που θέτει ως στόχο το αυτονόητο, οι πληττόμενοι να μην εξαθλιωθούν και να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους. Ακόμη, τα μέλη της κοινωνίας να εμπλακούν ενεργά με τη διαδικασία, να σκεφτούν, να κατανοήσουν τι τους έφερε στη θέση που είναι και να αναλάβουν δράση, χτίζοντας δεσμούς.
Αυτό ακριβώς το περιεχόμενο της έννοιας αποκρυσταλλώθηκε στη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πολλοί άνθρωποι της περιοχής μας, χωρίς να έχουν σχέση με την Αλατοστράτα, ή χωρίς να γνωρίζουν τη μουσική του ΘΑΝΑΣΗ, συμμετείχαν με τον τρόπο τους ώστε να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη εκδήλωση, επικεντρώνοντας στο στόχο της. Άλλοι από περιέργεια, άλλοι στοχευμένα πέρασαν το κατώφλι της αποθήκης και ο καθένας προσέφερε κάτι από τις γνώσεις του πάνω στις κατασκευές, στην οργάνωση, τα αντικείμενα που δάνεισε για την εκδήλωση.
Ο χώρος της αποθήκης από ένα αδρανές κέλυφος μετατράπηκε σε ένα ζωντανό εργαστήριο, όπου διαφορετικοί άνθρωποι μοιράζονταν ιδέες, διαφωνούσαν, γελούσαν, γνωρίζονταν μεταξύ τους χωρίς προσωπικό όφελος αλλά με κοινό στόχο την συνεισφορά στο όλο εγχείρημα της Αλατοστράτας.
Την ίδια συγκίνηση αισθανθήκαμε όταν την ημέρα της συναυλίας ο κόσμος έφερνε ό,τι μπορούσε να διαθέσει, άλλος πολλά, άλλος λίγα -1 πακέτο μακαρόνια, 1 κουτί γάλα, λίγα χρήματα. Δεν έχει σημασία το πόσα έφερε ο καθένας, σημασία έχει ότι όλοι ενωθήκαν στην κοινή προσπάθεια για την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ με αφορμή μια μουσική συναυλία, έτσι απλά.
Η εκδήλωση της Αλατοστράτας δεν έχει ολοκληρωθεί, το επόμενο στάδιο είναι να μοιραστούν τα τρόφιμα που συγκεντρώθηκαν στις οικογένειες και τους ανθρώπους του καλλικρατικού δήμου Αλμυρού που το έχουν πραγματικά ανάγκη, και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι.
Για ακόμη μια φορά θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους βοήθησαν, υποστήριξαν και συντάχθηκαν με τους σκοπούς της Αλατοστράτας.
Κλείνοντας, θα δανειστούμε τα λόγια του Θανάση Παπακωνσταντίνου από τη συναυλία αλληλεγγύης στον Αλμυρό: «…Αυτοί που μας κυβερνούν μας έχουν παρατήσει τελείως και πρέπει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας με συντροφικότητα και αλληλεγγύη, με αγάπη για τα πάντα, την ανθρωπότητα, τον άνθρωπο, τα ζώα, τη φύση…» …Τα βήματα μας, άθελά μας, είναι δώρα ακριβά… Για αυτούς που μένουν και περιμένουν το σούρουπο μιαν αγκαλιά Κι εσύ αποσπερίτη μου… του δειλινού ταιριάζεις άδολα είναι τα μάτια σου και μην τα κατεβάζεις…
Αλατοστράτα
