Στη βελτίωση των παραγόντων που αυξάνουν την παραγωγή του λαδιού, αναφέρεται ο Κωνσταντίνος Δ. Πανταζώνας, επικεντρώνοντας την αναφορά του στους πρώην Δήμους Σούρπης και Πτελεού.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων Επαρχίας Αλμυρού, επιμελητηριακός σύμβουλος Μαγνησίας, σημειώνει ότι: «Η πρόταση που καλείται να υλοποιηθεί από τον Δήμο Αλμυρού είναι η δημιουργία δυο Αντιδημαρχιών (πρώην Δήμων Σούρπης και Πτελεού) προκειμένου να διαχειριστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια και ταχύτητα, τα δρώμενα κάθε αρμοδιότητας. Ενα μεγάλο μέρος από τη μικροοικονομία των παραπάνω πρώην Δήμων, προέρχεται από τη μονοκαλλιέργεια της ελιάς».
Ο ίδιος επισημαίνει, παράλληλα, ότι «το εισόδημα από τη καλλιέργεια της ελιάς είναι ανάλογο με τις διαστάσεις και το βάρος της. Όσο δεν θα εστιάζουμε στη βελτίωση όλων των παραγόντων που αυξάνουν τα μεγέθη της ελιάς (και κατά συνέπεια του λαδιού), το ατομικό εισόδημα του παραγωγού θα πιέζεται προς τα κάτω».
Η διαδικασία είναι απλή, σημειώνει, τόσο ως προς την εξέλιξη όσο και την εφαρμογή, ακολουθώντας τα παρακάτω στάδια:
1. Αποδοτικότερο και συστηματικότερο πότισμα.
2. Μεταποίηση, τυποποίηση για αύξηση εμπορικής αξίας.
3. Τοποθέτηση σε εμπορικά δίκτυα εντός και εκτός νόμου.
Σύμφωνα με την άποψη που διατυπώνει ο ίδιος, «ο Δήμος έχει τη νομική δικαιοδοσία που απαιτείται για την υλοποίηση αυτού του οράματος, με αφετηρία το πλεόνασμα υδροδότησης που θα παρέχει στα χωριά Σούρπης και Πτελεού το φράγμα Μαυρομάτι. Η δημιουργία τοπικών ΤΟΕΒ θα αναλάβει την ευθύνη συντήρησης και διαχειριστής του αρδευτικού δικτύου-συστήματος, ως δικλείδα ασφάλειας απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο κακοδιαχείρισης. Όσον αφορά στην τυποποίηση-μεταποίηση των προϊόντων της ελιάς και του ελαιόλαδου, οι συνεταιρισμοί Σούρπης και Πτελεού θα αποτελέσουν γέφυρες συνεργιών ανάμεσα στους παραγωγούς και στο εμπορικό δίκτυο αρχικά σε τοπικό επίπεδο και σταδιακά μέσω της καθοδήγησης του Επιμελητηρίου Μαγνησίας σε εγχώριες και διεθνείς εκθέσεις».
Κλείνοντας, ο κ. Πανταζώνας επισημαίνει ότι «ο Δήμος Αλμυρού χρειάζεται ένα όραμα, καθώς οτιδήποτε άλλο περιορίζει τις δυνατότητές του, προς το όφελος των ανθρώπων-δημοτών του και εμείς το γνωστοποιούμε προς προβληματισμό και κοινωνική αξιολόγηση», ενώ σημειώνει ότι «το κλισέ «δεν γίνεται» αφορά σε σκέψεις που υπηρετούν το παρελθόν και κομματικές αντιλήψεις συγκεκριμένης κλίμακας, αδυνατώντας ωστόσο να εκφράσουν με απλούς τρόπους το μετά του τόπου και των δημοτών του».
