Tης Μαρίζας Στ. Χατζησταματίου,
Ψυχολόγου, M.Sc, PhD, Διδάκτορος Παν/μίου Θεσσαλίας
www.my-psychology.gr
«Δεν φτάνουμε στην αγάπη βρίσκοντας έναν τέλειο άνθρωπο αλλά μαθαίνοντας να βλέπουμε έναν ατελή άνθρωπο τέλεια»Sam Keane.
Αυτή η πρόταση περιλαμβάνει το κλειδί της ευτυχίας και το μυστικό της καλής επικοινωνίας. Προκειμένου να είμαστε ευτυχισμένοι με τον/τη σύντροφο/σύζυγό μας θα πρέπει πρώτα από όλα να εμπεδώσουμε και να διατηρήσουμε στη σκέψη μας το γεγονός ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Επομένως, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις ατέλειες του/της συντρόφου μας στη ζωή. Ενδέχεται αυτό να ακούγεται ουτοπικό ωστόσο υπάρχει τρόπος να επιτευχθεί αν ακολουθήσουμε συγκεκριμένες παραινέσεις, τις οποίες μάλιστα όσο περισσότερο μπορούμε να εφαρμόζουμε στην πράξη της καθημερινής μας ζωής τόσο περισσότερο δίνουμε στις σχέσεις μας την ευκαιρία να βελτιωθούν.
Συγκεκριμένα, στη συντροφική σχέση τον κυρίαρχο λόγο δεν τον έχει η λογική ή αυτό που ο καθένας μας θεωρεί σωστό αλλά η κάλυψη των βασικών αναγκών των συντρόφων. Αυτό που είναι ή φαίνεται να είναι σωστό και δίκαιο μπορεί να λειτουργεί καταστρεπτικά στις συντροφικές σχέσεις. Οι κανόνες που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις δεν θεμελιώνονται στη λογική αλλά στη ψυχολογία. Αντί να αναζητά κανείς το ποιός έχει δίκιο συμφέρει πολύ περισσότερο να προσπαθήσει να προσφέρει αγάπη και γαλήνη στον/στη σύντροφό του. Όταν στη σχέση αποκατασταθεί η εμπειρία της αγάπης τα προβλήματα χάνουν τη δύναμή τους. Πολλές φορές επιβάλλοντας με το λόγο ή με τις πράξεις αυτό που θεωρεί κανείς σωστό ή αυτό που πιστεύει ότι αντικειμενικά είναι σωστό εξουθενώνει και ταπεινώνει τον σύντροφό του. Κάθε νίκη που κατορθώνει μέσα στη σχέση τραυματίζει την αγάπη.
Κανένας σύντροφός δεν μπορεί να καλύψει όλες τις προσδοκίες του άλλου συντρόφου. Έτσι, δεν πρέπει να απαιτεί κανείς και για κανένα λόγο από τον/τη σύντροφό του να καλύπτει όλες του/της ανάγκες και προσδοκίες. Ας προσπαθήσουμε να αποδεχτούμε ειρηνικά τις διαφορές που προκύπτουν ανάμεσα σε αυτό που θα θέλαμε και την πραγματικότητα. Ας προσπαθήσουμε να αποδεχτούμε όσο σου είναι δυνατόν την πραγματικότητα. Να συμφιλιωθούμε με αυτό που κάθε φορά γίνεται στη ζωή μας. Είναι φυσικό να αντιμετωπίζουμε συνεχώς προκλήσεις και αντιξοότητες. Χρειάζεται να προσπαθούμε με επιμέλεια και επιμονή ώστε να πετυχαίνουμε την καλύτερη δυνατή διαχείριση των καθημερινών δυσκολιών.
Ας μην περιμένουμε να μας προσφέρει τα πάντα ο/η σύντροφός μας. Ας μην αναζητάμε να καλύψει όλες τις υπαρξιακές, ψυχολογικές, πνευματικές και οικονομικές μας ανάγκες. Μια αυτοκόλλητη σχέση εξάρτησης καλό είναι να αποφεύγεται. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει τους δικούς του φίλους, τις δικές του δραστηριότητες και τους δικούς του στόχους. Να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του για να κάνει πράγματα που τον ενδιαφέρουν προσωπικά και εμπλουτίζουν και δίνουν νόημα στη ζωή του. Για αυτό θα πρέπει τα μέλη ενός ζευγαριού να διατηρούν, όσο αυτό είναι δυνατό και επιτρεπτό, την δική τους ταυτότητα ως ξεχωριστά άτομα.
Αν υπάρχουν προβλήματα επικοινωνίας και συχνοί καυγάδες σε ένα ζευγάρι προσπαθήστε να συνειδητοποιήσετε ότι στη ρίζα της αρνητικής συμπεριφοράς του συντρόφου σας δεν βρίσκεται η κακή πρόθεση αλλά οι ανάγκες και οι αδυναμίες του. Κάτω από μια επιφανειακή σύγκρουση υπάρχει πάντοτε μια βαθύτερη κρυμμένη ιστορία για τον κάθε σύντροφο η οποία συχνά είναι δύσκολο να αντιμετωπισθεί. Από αυτές τις υποσυνείδητες ιστορίες αναδύονται ισχυρές συγκινήσεις τις οποίες οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με κατανόηση. Οι ενοχλητικές συμπεριφορές του άλλου τις περισσότερες φορές δεν είναι αποτέλεσμα ελεύθερης επιλογής. Ο/η σύντροφός μας δεν επιλέγει να θυμώσει, να οργιστεί, να αδιαφορήσει, απλώς κάποιες φορές αυτό συμβαίνει υποσυνείδητα.
Σε μια διαφωνία ας αποφύγουμε να μιλάμε συνεχώς και ας δώσουμε χρόνο στον άλλον για να σκεφτεί και να εκφράσει τις δικές του απόψεις και συναισθήματα. Η σιωπή είναι ίσως το πιο εποικοδομητικό στοιχείο του διαλόγου, επιτρέπει στο σύντροφό μας να συνειδητοποιήσει αυτό που γίνεται μέσα του/της. Το να βρισκόμαστε καλοπροαίρετα και σιωπηλά δίπλα του/της είναι αρκετά υποστηρικτικό. Το να ακούμε προσεκτικά αυτό που έχει να μας πει είναι πιο σημαντικό από το να δίνουμε συμβουλές και να κάνουμε υποδείξεις. Ας κοιτάξουμε τον άλλον στα μάτια με προσοχή και ας δείξουμε με τις μιμικές εκφράσεις του προσώπου και με τη στάση και την κίνηση του σώματός μας ότι μας ενδιαφέρουν τα όσα λέει.
